جوشکاران از دهه 1920 از گاز محافظ جوشکاری برای محافظت از کار خود استفاده می کردند؛ اما زمانی که جنگ جهانی دوم شروع شد، این گازها از یک روش خاص به یک استاندارد تجاری تبدیل شدند. 

چرا گازهای محافظ برای جوشکاری مهم هستند؟

گاز محافظ جوشکاری عمدتا برای محافظت از فلز ذوب شده در برابر آلودگی و اکسیداسیون ناشی از این گازهای مضر در جو استفاده می شود. همان طور که استفاده از گاز کالیبراسیون در فرایند کالیبره و تنظیم کردن دستگاه ها اهمیت دارد، استفاده از گاز محافظ جوش نیز به بهبود کیفیت و دقت قطعه نهایی کمک می کند.

از جمله گازهایی که برای این کار مورد استفاده قرار می گیرند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• اکسیژن
• دی اکسید کربن
• نیتروژن
• بخار آب

همچنین این گازها بر بخش های مهم فرآیند جوشکاری نیز تأثیر می گذارند. برخی از این مراحل عبارت است از:

• ویژگی های انتقال قوس و فلز
• پهنای ناحیه فیوژن
• سرعت جوش
• نفوذ جوش
• الگوهای شکل سطح
• گرایش آندرکات

گاز محافظ چیست؟

گازهای محافظ گازهای بی اثر یا نیمه بی اثر هستند که ناحیه جوشکاری را از این گازهای مضر در جو محافظت می کنند:

• اکسیژن
• دی اکسید کربن
• نیتروژن
• بخار آب

این گازها می توانند به جوش آسیب برسانند. همچنین گازهای محافظ جوش می توانند بر میزان گرمای تولید قوس و ظاهر مهره جوش حاصل، تأثیر بگذارند.

برای درک این که چرا این گازها مهم هستند، باید چگونگی تأثیر آن ها بر جوشکاری را بررسی کنیم.

گازهای بی اثر چگونه در جوشکاری استفاده می شوند؟

گازهای بی اثر که به عنوان گازهای نجیب نیز شناخته می شوند، بی رنگ، بی بو و غیر شیمیایی هستند. در جوشکاری، آرگون و هلیوم دو گاز بی اثر هستند. در ادامه خواص و ویژگی های هر یک را به اختصار مورد بررسی قرار داده ایم.

آرگون

آرگون حدود 1 درصد از هوا را تشکیل می دهد و محصول فرعی فرآیندهای کاهش هوا است که برای تولید اکسیژن استفاده می شود. این گاز برای محافظت از جوش ها در موقعیت صاف و در نخلستان های عمیق مناسب است.

آرگون برای شروع آسان تر و کاربردهای جریان متناوب و همچنین برای قوس های طولانی تر در ولتاژهای پایین تر مناسب است. آرگون اغلب به صورت خالص با آلومینیوم و فلزات غیر آهنی استفاده می شود.

افزودن هلیوم، خواص انتقال حرارت آرگون را بهبود می بخشد و ترکیب آرگون با دی اکسید کربن یا اکسیژن می تواند به تثبیت قوس کمک کند.

هلیوم

هلیوم برای کاربردهای مکانیزه موثر است، اما برای جوشکاری دستی کمتر به کار می رود. از آنجایی که هلیوم خالص یک قوس نامنظم ایجاد می کند، هنگام کار با فولاد می تواند منجر به پاشش فلز شود.

با این حال، هلیوم خالص برای منیزیم، مس و آلومینیوم ایده آل است. هنگامی که هلیوم با آرگون مخلوط می شود، می تواند تمیز کردن کاتد را فراهم کند. سایر ترکیبات را می توان روی آلومینیوم و فولاد ضد زنگ استفاده کرد.

گازهای نیمه بی اثر چگونه در جوشکاری استفاده می شوند؟

گازهای با قابلیت واکنش پذیری کم، به عنوان نیمه بی اثر شناخته می شوند. این گازهای نیمه بی اثر در فرآیند جوشکاری استفاده می شوند:

• هیدروژن
• اکسیژن
• دی اکسید کربن
• نیتروژن

این گازها را می توان به صورت خالص یا مخلوط استفاده کرد. هنگامی که مقادیر مناسب از آن ها به کار برده شود، گازهای نیمه بی اثر می توانند کیفیت جوش را بهبود بخشند.

هیدروژن

هیدروژن اغلب در ترکیب با گازهای دیگر استفاده می شود. هنگامی که به آرگون اضافه می شود، قدرت نفوذ آن را افزایش داده و می تواند به نواحی عمیق تری نفوذ کند. همچنین می تواند سرعت جوش را افزایش دهد. در گریدهای فولاد ضد زنگ که به اکسیژن حساس هستند، می تواند سطوح جوش تمیزتر و پروفیل های مهره ای بهتر را به همراه داشته باشد.

مخلوط آرگون، دی اکسید کربن و هیدروژن می تواند دمای قوس را افزایش دهد، قوس را باریک کند و نفوذ جوش را بهبود بخشد.

با توجه به این که هیدروژن یک گاز کامل نیست، در صورت استفاده نادرست، می تواند باعث تخلخل جوش شود. تخلخل پدیده ای است که توسط گاز گیر افتاده بیش از حد ایجاد شده و در نتیجه سوراخ های گرد روی سطح جوش ایجاد می کند. همچنین می تواند ترک خوردگی در زیر مهره در فولادهای کربنی و کم آلیاژ را نیز به دنبال داشته باشد.

نیتروژن

نیتروژن باعث افزایش نفوذ جوش و پایداری قوس می شود. انواع مخلوط گازی حاوی نیتروژن می توانند خواص مکانیکی آلیاژهای حاوی نیتروژن را افزایش دهند و از خوردگی حفره ای و از دست دادن نیتروژن در فلز جلوگیری کنند.

اکسیژن

مانند هیدروژن، اکسیژن نیز معمولا با گازهای دیگر برای محافظت از جوش استفاده می شود. به عنوان مثال، اکسیژن معمولاً در ترکیب با آرگون در طول فرآیند جوشکاری برای این مزایا استفاده می شود:

• تثبیت قوس
• به حداقل رساندن پاشش
• بهبود انتقال فلز

این گاز می تواند باعث اکسیداسیون شود، بنابراین نمی توان آن را با مس، آلومینیوم یا منیزیم استفاده کرد.

توجه داشته باشید که اکسیژن فراوان می تواند باعث شکنندگی شود. از این رو در استفاده از آن محافظه کار باشید.

دی اکسید کربن

دی اکسید کربن برای استفاده به عنوان گاز محافظ جوشکاری فولاد، به ویژه در جوشکاری با گاز بی اثر فلز (MIG)، مفید و مناسب است. زیرا سرعت جوش، نفوذ و خواص مکانیکی را افزایش می دهد.

در کنار قیمت مناسب و نسبتا ارزان دی اکسید کربن، مشکلاتی نیز در زمان استفاده از آن در جوشکاری وجود دارد. این گاز باعث ایجاد قوس لرزان و از دست دادن پاشش می شود و کار با آن می تواند دود زیادی را در محل کار تولید کند. با این حال، مخلوط دی اکسید کربن با آرگون می تواند پاشش را به حداقل برساند.

دی اکسید کربن نیز نباید برای فلزات نازکی مانند آلومینیوم استفاده شود. معمولاً برای نگه داشتن فلز نازک خیلی گرم است.

چرا شناخت گاز محافظ جوشکاری مهم است؟

هر کسی که در حال یادگیری جوشکاری است یا به این کار علاقه مند است، باید با نقش مهمی که این گازها در جوشکاری ایفا می کنند، آشنا باشد. بهترین راه برای یادگیری نحوه استفاده از این گازها در پروژه های جوشکاری این است که ابزاری در دست داشته باشید و یک مربی در کنار خود داشته باشید. این برگه تقلب به شما کمک می کند تا قبل از موعد آماده شوید.

توجه به جزئیات کوچک در جوشکاری می تواند تغییرات بزرگی در نتیجه نهایی ایجاد نماید. کیفیت گازهای استفاده شده در طول فرایند یکی از همین نکات ریز است که به بهبود کیفیت کار شما کمک می کند. شرکت پارس هوای البرز مجموعه ای معتبر و خوشنام است که می توانید با خیال راحت از بابت کیفیت، انواع گازهای محافظ جوش، مخلوط های گازی و ... را از آن ها خریداری فرمایید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر به وب سایت رسمی این مجموعه به نشانی https://parshavayealborz.com/ مراجعه فرمایید.

انتهای رپرتاژ آگهی/