به گزارش تابناک مازندران، مهندس مصطفی اسدالله نیا رییس نظام مهندسی کشاورزی ومنابع طبیعی شهرستان بابل وبابلسر اظهار داشت:
زباله و پسماند، موضوعی است که در همه دنیا از آن با عنوان «طلای کثیف» می‌شود، اما گویا برخی مدیران شهری در بابل که خاطرات خوشی از تجمیع این طلا در یک جا ندارند، نمی‌دانند چگونه زباله با آن شیرابه خطرناک و بوی نامطبوعش می‌تواند طلا و سرمایه‌ای ارزشمند باشد؟
بسیاری از مدیران شهری، نگرش زیست‌محیطی ندارند و تصور می‌کنند زباله ای که داخل یک کیسه ریخته شده، تشکیل شده از عناصر یکسانی است و برای خلاص شدن از شر این ماده، باید آن را در زیر انجیل‌سی خاک دفن کرد تا مشکل به‌طور کامل حل شود.
این مدیران نه خود می‌دانند و نه از نظر مشاوران و متخصصان بهره می‌گیرند که عناصر تر در زباله، قابل تبدیل شدن به کود زیستی است و بخش اعظمی از عناصر خشک در زباله مانند چوب، کاغذ، آهن، آلومینیوم و قوطی‌های کمپوت و کنسرو و در نهایت شیشه همه قابلیت مصرف مجدد دارند.
عناصر خشک در زباله که به عناصر قابل بازیافت معروف هستند هر کدام مسیری مشخص و بعضاً کوتاه دارند تا دوباره به مسیر مصرف برگردند و به این شکل، بخش اعظمی از معادن کشور، دست نخورده باشد، درختان کمتری قطع شوند و این منابع ارزشمند برای نسل‌های بعدی باقی بماند.
مدیران شهری تنها راهی که آموختند دفن زباله است که بی‌شباهت با دفن ثروت و سرمایه ملی نیست ضمن اینکه این اقدام، آثار زیان‌بار زیست‌محیطی دارد و هرچه زودتر به‌ویژه در اقلیمی چون بابل با منابع ارزشمند آبی و خاکی باید متوقف شود.
حمل و نقل و در نهایت دفن زباله هم هزینه هنگفتی بر جیب شهروندان تحمیل می‌کند و هم آثار و تبعات غیرقابل جبران زیست‌محیطی دارد و باید راه حل درست را در پیش گرفت اما راه حل معضل زباله چیست؟
راه حل در تفکیک زباله از مبدأ است و مدیران شهری باید از شهروندان کمک بگیرند و شهروندان نیز در این زمینه مسئولیت مدنی دارند که به امر تفکیک زباله در منزل کمک کنند.
اگر شهروندان آگاه شوند و بدانند که زباله‌های تر که عموماً باقیمانده غذا است را در ظرف جدا و سایر اقلام چون کاغذ، انواع پلاستیک، شیشه و فلزات را جداگانه تحویل کارگران زحمتکش شهرداری بدهند، آنان نیز با دقت و اطمینان هر کدام از این اقلام را به مسیر خود هدایت می‌کنند و به این شکل بخش اعظمی از زباله‌های خشک به مسیر بازیافت و برگشت به چرخه مصرف می‌رود و زباله‌های تر نیز به سمت فرآوری و تبدیل به کود کمپوست می‌شود ضمن اینکه هیچ آسیبی به محیط زیست نمی‌رسد و سرمایه عظیمی نیز حفظ خواهد شد.
اعضای شورای شهر بابل باید بدانند این شهرستان روزانه چند دَه تُن زباله تولید می‌کند و هر مکانی برای دفن آن در نظر گرفته شود ظرف چند سال، پُر می‌شود ضمن اینکه آثار مخرب زیست‌محیطی از خود بر جای خواهد گذاشت و باید هرچه زودتر جلوی این آلودگی را با تفکیک زباله از مبدأ و آغاز فرایند بازیافت گرفت.