به گزارشخبرگزاری فارساز اردبیل، در مراسمی که عصر امروز و در مسجد سرچشمه اردبیل برگزار شد، مردم حسینی و ابوالفضلی اردبیل یاد فرزند برومند خود مرحوم جابر عناصری که سال‌های سال در دربار حسینی عاشقانه با هنر اصیل و بی‌نظیر خود تعزیه و شبیه‌خوانی ارادت قلبی خود را به سیدالشهدا (ع) نشان داده بود، گرامی داشته و از پدر تعزیه ایران به نیکی و نیک‌نامی یاد کردند.
در این مراسم که استاندار اردبیل، مسئولان شورا و شهرداری، دستگاه‌های مختلف فرهنگی، بسیج هنرمندان استان اردبیل، سپاه حضرت عباس (ع) و سایر نهادها و دستگاه‌های دولتی و غیردولتی مشارکت کرده و حضور یافته بودند، هیئت‌های مذهبی و هیئت امنای محلات شش‌گانه نیز به همراه کانون مداحان و شعرا در این مراسم حاضر شده و شرکت‌کنندگان با نثار فاتحه و صلوات یاد و نام خادم بی‌ادعا و بی‌ریای حسینی مرحوم عناصری را که چند روز پیش نقاب در خاک کشید، به عنوان فرزند برومند اردبیل عاشق مرام حسینی و ابوالفضلی گرامی داشته و از او به عنوان چهره ماندگار هنر تعزیه ایران و شبیه‌خوانی سنتی اردبیل یاد کردند.
در این مراسم که حال و هوایی معنوی در پاسداشت خادم با کرامت حسینی برگزار شد، شرکت‌کنندگان در کنار نشان دادن عشق و علاقه خود به حضرت سیدالشهدا (ع) بار دیگر به یاد مظلومیت امام حسین (ع) که بخش عظیمی از زندگی مرحوم عناصری نیز در این مسیر صرف شده بود، گرامی داشته و سعی کردند تا یاد و نام پدر تعزیه ایران را گرامی بدارند.
جابر عناصری در سال 1324 در یک خانواده فرهنگی، مذهبی در محله معمار اردبیل به دنیا آمد و از کودکی به تعزیه و شبیه‌خوانی علاقه داشت.
مرحوم عناصری تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته‌های فلسفه و علوم تربیتی آغاز کرد و در سال 52 برای پژوهش و سبک تخصصی در زمینه ایران‌شناسی اجتماعی وارد دانشگاه لندن شد به طوری که دوره تخصصی مردم‌شناسی را در انگلستان به انجام رساند و به عنوان اولین استاد درباره هنر و ادبیات عامه توان خود را به نمایش گذاشت.
مرحوم عناصری بیش از چهار دهه در دانشگاه تهران به تدریس و تحقیق مشغول بود و در این مدت بیش از 40 کتاب در زمینه فرهنگ ایران به رشته تحریر درآورد و توانست لوح ویژه پدر تعزیه دانشگاهی ایران را دریافت کند.
مرحوم جابر عناصری پس از تحمل بیماری هفته گذشته دار فانی را وداع گفت و یاد و خاطره او امروز در زادگاهش اردبیل به نیکی گرامی داشته شد.
خدارحمتشان کند ولی چندین سال بود نسبت به شهرخود کم لطف شده بودند.درضمن کاش ایشان رادرارامگاه مفاخر استان دفن میکردندحالا چه لزومی داشت که درتهران دفن بشه مگه مال اردبیل نبودند.پس چرا...؟