به گزارش ایرنا، پوشش و لباس‌های محلی و بومی بانوان در کهگیلویه و بویراحمد میراث گرانقدری که پس از قرن‌ها همچنان ماندگاری خود را حفظ کرده است، اما گویا این میراث ماندگار به خاطر عواملی همچون گرانی کم کم به فراموشی سپرده می‌شود.
زنان و دختران این دیار در آیین‌های شادی همچون جشن تولد، عروسی و جشن‌های ملی از این لباس زیبا استفاده می‌کنند. حجاب کامل، تنوع رنگ و پارچه، لباس محلی این استان را به پوششی اصیل و زیبا تبدیل کرده است.
لباس محلی و سنتی زنان استان کهگیلویه و بویراحمد از سه بخش اصلی سرپوش، بالاتنه و پایین تنه تشکیل شده است. سرپوش لباس محلی زنان کهگیلویه و بویراحمد، شامل یک پارچه روپوش یا همان روسری به نام مینا است که به طور معمول دارای بیش از یک متر طول و بین ۶۰تا ۷۰سانتیمتر عرض است.
بر روی این روپوش مینا یک سربند پارچه‌ای به نام چارقد یا لچکی پوشیده می‌شود که زیبایی آن را دو چندان می‌کند. همچنین یک کلاه کوچک زیر مینا قرار می‌گیرد تا پوشش دهنده مو‌های جلو سر زنان باشد و معمولا زیورآلات سنتی و ظریف به آن متصل می‌شود.
بخش بالاتنه لباس محلی زنان استان کهگیلویه و بویراحمد، همان پیراهن است که به گویش محلی جامه نامیده می‌شود و از زیر گردن تا کف پای زنان را از جلو و پشت می‌پوشاند. بخش پایین تنه که به شکل دامن است تنبان نامیده می‌شود و پنج تا ۱۲متر پارچه برای دوخت آن بکار می‌رود به طوری که این دامن از بالا کشدار و کاملا چین خورده است ودر پایین آن تزیین‌هایی مانند نوار دوزی یا پارچه‌های پلیسه دار به کار می‌رود.
فخرالدین بناری روز شنبه در گفتگو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: پارچه لباس محلی شیک و خوب ایرانی نداریم و این پارچه‌ها در کشور تولید نمی‌شوند.
وی افزود: بیشتر پارچه‌های محلی از کشور‌های هند، پاکستان و افغانستان وارد ایران می‌شود و مغازه داران هم استانی این پارچه‌ها را بیشتر از استان‌های همجوار به استان انتقال می‌دهند.
رئیس صنف پارچه فروشان یاسوج تاکید کرد: هزینه‌های گمرکی زیادی بر گرده این پارچه‌ها وارد می‌شود و در نهایت پارچه‌ها با قیمت گزافی به دست مردم می‌رسد.
بناری عنوان کرد: این مهم باعث شده زنان به سمت کرایه لباس‌های محلی در جشن‌های عروسی روی بیاورند، زیرا کمتر توان خرید یک دست لباس محلی را دارند.
وی تصریح کرد: تعداد گالری‌های لباس محلی در استان از پنج مورد در سه سال اخیر به ۲۰۰ فقره رسیده و حتی تعداد آن‌ها هنوز هم رو به افزایش است.
رئیس صنف پارچه فروشان یاسوج گفت: بیشتر پارچه‌های مصرفی استان از شیراز وارد استان می‌شود، اما در مسیر به عنوان حمل کالای قاچاق با مغازه داران استان برخورد می‌شود با وجود اینکه فاکتور هم دارند.
بناری اضافه کرد: پارچه لباس محلی از متری ۲ میلیون ریال تا ۵۰ میلیون ریال در بازار موجود است با این وجود استقبال مردم بری پوشیدن لباس محلی خوب است و دلشان نمی‌خواهد این میراث مانگار رو به فراموشی برود.
وی ادامه داد: سالانه بیش از ۱۰۰ دست لباس محلی از این استان برای مشتری‌ها در کشور‌های مختلف ارسال می‌شود.
وی گفت: از دولت انتظار داریم با ایجاد کارخانه‌های تولید پارچه لباس محلی نگذارند این سنت دیرین مردم کهگیلویه و بویراحمد از بین برود.
