به گزارش تابناک مازندران ، رشد جمعیت شهری نشانه کاهش جمعیت روستایی و سالخورده شدن جمعیت روستایی و مؤید متروکه شدن بسیاری از روستاها و آبادی های کشور است. این آسیب مدیریت و برنامه ریزی در پهنه سرزمینی بر پایه عدالت اجتماعی ! بر ضرورت احیای وزارت تعاون و امور روستایی ! بیش از تشکیل وزارت بازرگانی تاکید می کند.
آیا مدیریت کلان کشور به چنین جمع بندی رسیده است تا تحت تاثیر چنان مولفه هایی چنین تصمیمی بگیرد ؟
بی تردید روستاها و جامعه روستائی کشور متولی ندارند !
از مجموع تعداد ۹۱۳۱۰ آبادی ها و روستاها در سرشماری جمعیت و نفوس سال ۸۵ تعداد ۲۷۴۰۴ آبادی بدون سکنه یا متروکه گزارش شده است. شاید اینگونه به نظر برسد که نه پدیده مهاجرت برای حکومت جمهوری اسلامی اهمیت دارد و نه رفع محرومیت در مناطق محروم کشور ! اما اینگونه نیست. اهتمام در کنترل نرخ مهاجرت و رفع محرومیت فاقد برنامه و گسیخته از هم مشاهده می شوند و ذیل اقتصاد به عنوان مسئله اول کشور نیستند و اغلب در دولت به همین دلیل فاقد اولویت می شوند و از متن به حاشیه رانده شده و فاقد پشتیبانی می گردند.
محرومیت این جامعه سبب شده است تا اراضی آبادی ها و روستاها رها شود ! بسیاری از روستاها برای رفع برخی محرومیت ها اصرار به الحاق محدوده شهری داشته باشند و برخی روستاها تجمیع شدند تا تقاضای شهر جدید داشته و برخی محرومیت ها را از این طریق رفع کنند !
مناطق محروم به مدیرانی از جنس محرومین ساده زیست جامعه روستایی نیاز دارد، تا در رابطه با رفع محرومیت مناطق محروم تصمیم درستی بگبرد و دستاوردی داشته باشد. اگر طرح های هادی روستایی فعلی ! به صورت جامع تهیه شوند، علی القاده باید بتوانند برای برخی استعدادهای دانش آموزی و دانشجویی، شناخته شده خود، بورسیه تحصیلی را راه اندازی کند.
به وضوح طرح های هادی روستایی که در دو دهه اخیر به تهیه و اجرای آن تاکید شد، صرفا برای کالبد مسکونی روستاها تهیه می شود و در رابطه با جامعه شناسی روستا و فرهنگ و سنن و بهره برداری از اراضی زراعی و باغی روستا و منابع طبیعی، برنامه ای که متضمن تحول و توسعه باشد، تهیه و به اجرا نمی گذارد تا از طریق توانمند سازی رخت محرومیت در این جامعه جمع شود و رخت تغییر و تحول پهن گردد.
در جامعه شناسی روستایی جامعه شیلاتی ساکن در اراضی ساحلی شمال و اراضی ساحلی جنوب، کلا خط خورده است و حداقل مشکلات جامعه شیلاتی به مانند جامعه عشایری تحت سازمانی مدیریت نمی شود،
کشوری که برای جمعیت ۸۰ میلیونی بحران آب را تجربه می کند و مردمش نماز باران می خوانند ! مدیریتش اجازه می دهد بارش ها تبخیر و از دست برود و یا به روان آب سطحی تبدیل ! و برای ساکنین مناطق مسکونی خسارت آب گرفتگی و در دره های فصلی و رودخانه خسارت سیل ایجاد کند و برای کمک به خسارت دیده ها ، سازمان مدیریت بحران تشکیل می دهد و پرت هزینه ای تحت عنوان کمک و اعطای تسهیلات دارد و برای کنترل سیل و خسارت های آن توسط سازمانی دیگر ! به بهانه مدیریت آبخیزداری ! در کف دره ها و رودخانه با ایجاد سازه های بتونی و سنگی ملاتی، منابع مالی محدود خود از صندوق ذخیره ارزی را دفن می کند. غافل از اینکه در عرصه های طبیعی باید پوشش گیاهی ایجاد و یا پوشش موجود را به نحو مطلوب حفاظت کند، تا بستری برای افزایش جذب و نفوذ نزولات و کاهش خیز آب ایجاد نماید و از میزان فرسایش خاک بکاهد و در مناطق مسکونی تحت برنامه منسجمی در استحصال آب از سطوح عایق شیروانی ها و معابر و محاوط اهتمام جدی داشته باشد و از حجم سیلاب و خسارت های آن بکاهد.
آبادی های کشور فاقد طرح جامع و متولی مشخص هستند و مادامیکه برای آبادی ها طرح جامع تهیه نشود و آبادی های کشور به صورت سنتی تحت مدیریت وزارت کشور باشند و وزارت تعاون روستایی ایجاد نشود، محرومیت و پدیده مهاجرت قابل کنترل نیست ! یقینا در کشور مهاجرت معکوسی اتفاق نیافتاد ! ساخت و سازهای خوش نشینی و افراز و تغییر کاربری اراضی شما را فریب ندهد ! روستاها و جامعه روستائی برای رفع محرومیت ها و برخورداری در عدالت اجتماعی بدون متولی مشخص است.
بهزادانگورج