به گزارش تابناک کیش؛ پر بیراه نیست اگر گفته شود راهبرد روابط خارجه انعطافناپذیر و اینکه کارگزاران و دستاندرکاران روابط خارجه فاقد خلاقیت و ابتکار عمل هستند. برای فهم ناکارآمدی راهبرد روابط خارجه نیازی به تجربیات طولانی، تخصص یا دانش آکادمیک نیست، کافی است تا نگاهی سطحی به روابط ایران با کشورهای همسایه، منطقه و فرامنطقهای افکنده شود یا دستاوردهای راهبرد روابط خارجه را با یک ارزیابی سرانگشتی دو و دو برابر چهار است، بررسی کنیم تا به ناکارآمد و پرهزینه بودن راهبرد روابط خارجه پی ببریم.
بر کسی پوشیده نیست که تنها منشا بیشتر تنشها، اختلافها، درگیریها و انواع چالشهای معیشتی، اقتصادی، تجاری، امنیتی، سیاسی و... که موجب زیست قرون وسطی برای شهروندان خاورمیانه شده، وجود ذخایر سرشار انرژی در خاورمیانه است. آیا سیاستورز، صاحبمنصب، نخبه یا شهروند آگاه به امور اجتماعی در خاورمیانه است که نداند ریشه بیشتر تنشها در خاورمیانه دخالت و نفوذ کشورهای استعماری فرامنطقهای غربی و شرقی و آشفته کردن خاورمیانه به منظور غارت منابع انرژی این منطقه است.
حکومتها و شهروندان خاورمیانه هیچ دلیلی برای خصومت، تنش و درگیری ندارند. در جهان معاصر اقتدار فردی، گروهی و ملی به معنی درک، تشخیص و تحلیل کاربردی امور عینی است. کاربردی و کمهزینهترین راهکار برونرفت از انواع چالش در خاورمیانه و ایجاد یک زیست انسانی برای شهروندان خاورمیانه؛ کوتاه کردن دست انرژیخواران غربی و شرقی است. کوتاه کردن دست انرژیخواران غربی و شرقی تنها از مسیر فهم مشترک نخبگان، صاحبمنصبان و حکومتهای کشورهای خاورمیانه پیرامون منافع ملی که همانا رفاه، آرامش و امنیت شهروندان است، میسر است.
پرسشی که باید دغدغه همه اذهان دستاندرکار و وطندوست روابط خارجه باشد، اینکه چرا باید سازمان(اوپک) مدیریت منابع انرژی که متعلق به شهروندان خاورمیانه است، در وین در کشور اروپایی اتریش باشد. آیا نمیتوان ادعا کرد که سازمان اوپک به خاطر ناتوانی حکومتهای خاورمیانه که برآیند مستقیم دخالت و نفوذ انرژیخواران غرب و شرق در حکومتهای خاورمیانه است، در کشور اتریش واقع شده است.
ایران همه ملزومات تاریخی، ژئوپولیتیکی، اقتصادی، علمی، فرهنگی، امنیتی و... برای پیشگام بودن در مسیر کوتاه کردن دست انرژیخواران غربی و شرقی را دارد. یک اقدام عملی و بسیار کمهزینه که میتواند موجب کوتاه کردن دست انرژیخواران غرب و شرق از خاورمیانه و در نتیجه تنشزدایی میان حکومتهای خاورمیانه باشد، ایجاد واتیکان انرژی در یکی از جزایر ایرانی (کیش، قشم و... ) است.
به باور نگارنده، اگر دستاندرکاران و متنفذین روابط خارجه توانایی و اراده تدوین اهداف عینی، ملی، کاربردی، واقعبینانه و شفاف را داشته باشد، ایجاد واتیکان انرژی در خلیج فارس امری بسیار محتمل و کمهزینه خواهد بود.
ایجاد واتیکان انرژی در خاورمیانه نهتنها در راستای منافع ملی است، بلکه میتواند راهکاری در راستای تنشزدایی و صلح پایدار در خاورمیانه تلقی شود. واتیکان انرژی در خلیج فارس میتواند اقدامی خلاقانه با پیامدهای وسیع و عمیق بلندمدت بر تنشزدایی میان کشورهای خاورمیانه و کوتاه کردن دست انرژیخواران غربی و شرقی و عوامل نفوذی بومی آنها داشته باشد.