امربه معروف جزء شئون حکومت اسلامی است

به گزارش تابناک به نقل از فارس، حضرت آیت‌الله العظمی عبدالله جوادی‌آملی پیش از ظهر امروز در پیامی به همایش کاربردی امر به معروف و نهی از منکر که در تالار دکتر شریعتی دانشگاه اصفهان برگزار شد، اظهار کرد: احیای فریضه امر به معروف و نهی از منکر از برجسته‌ترین و بهترین کارهای انبیا و اولیای الهی است.

وی بیان کرد: جریان امر به معروف و نهی از منکر غیر از تبلیغ، تعلیم، تزکیه، هدایت و راهنمایی است و هر کدام از این مسائل اخلاقی حکمی جداگانه از امر به معروف و نهی از منکر دارند.

آیت‌الله جوادی‌آملی تصریح کرد: امر به معروف تبلیغ و تعلیم معروف نیست بلکه فرمان دادن به معروف است و همچنین نهی از منکر هدایت نیست بلکه نهی کردن از منکر است.

وی افزود: اگر کسی سخن آمر به معروف یا ناهی از منکر را گوش نداد مرتکب دو معصیت شده است، نخست آنکه حکم خدا را عمل نکرده و سپس اینکه آن امر را امتثال نکرده چرا که آمر به معروف را خدا آمر کرده است.

این عالم برجسته دینی با بیان اینکه اگر کسی بخواهد جاهلی را عالم کند یا غافلی را متذکر شود امر به معروف نیست، گفت: چرا که امر به معروف زمانی است که بدانیم کسی عالما و عامدا گناه کند، حال که می‌دانیم شخص امر شونده عالم است و حکم خدا را می‌داند و عمدا تمرد می‌کند، باید بدانیم که کسی که امر به معروف می‌کند باید آنقدر حرفش دلپذیر باشد و قلبی سخن بگوید و خود وارسته باشد که تحولی در مخاطب ایجاد کند.

وی با اشاره به اینکه مسئله امر به معروف جزء شئون حکومت اسلامی است، بیان کرد: تشییع بیش از 300 شهید از مردان بزرگ در یک روز در اصفهان مشخص می‌کند امر به معروف و نهی از منکر از قداست خاصی برخوردار است و کسانی که در این راه گام بر می‌دارند نیز این شهامت و شهادت را تفسیر می‌کنند.

آیت‌الله جوادی‌آملی ادامه داد: سخنرانی، تعلیم و تبلیغ مقدس هستند، چرا که عالم‌پرورند اما امر به معروف دستوری است و دین در کنار انجام عمل فرمان بر انجام عمل را نیز واجب کرده پس افرادی که آمر به معروف و ناهی از منکر هستند باید آنقدر دل مایه داشته باشند تا بتوانند تحولی ایجاد کنند.

وی مردم ایران را مردمی گرانقدر، عدل‌محور، عاقل و خردمند توصیف کرد و گفت: این مردم تا بوی خوب را از یک گل استشمام نکنند، آن را پذیرا نیستند، بنابراین سخنرانی افراد را گوش می‌دهند اما اگر از دل نباشد به دل راه نمی‌دهند.

این عالم وارسته با بیان اینکه فرد امر شده جاهل نیست بلکه عالم است، تاکید کرد: اگر بخواهیم امر به معروف کنیم باید آنقدر به اسلام و حکومت اسلامی وابسته باشیم که آنچه را فرمان می‌دهیم با جسم و جان و قول و فعل خود به دیگری منتقل کنیم تا اثربخش باشد در غیر این صورت سخنان ما جنبه تعلیمی دارد اما موثر نخواهد بود.

وی با بیان اینکه کسی می‌تواند فرمان به معروف دهد که خود فرمانده و پیشوا باشد، تاکید کرد: در مباحث فقهی دو نوع دستور است یکی قائد و دیگری سائق؛ دستور قیادی آن است که فرد دستور‌ دهنده بزرگوار خودش پیشاپیش حرکت کند که به آن تحریک قیادی می‌گویند و او می‌گوید «من رفتم بیایید» مثل امام خمینی (ره) که خود حرکت کردند و مردم لبیک گفتند اما اگر دستوردهنده پشت قافله نشسته باشد و بگوید «بروید» کمتر کسی دستور او را گوش می‌دهند که این را تحریک سوقی می‌گویند.

آیت‌الله جوادی آملی با اشاره به فسادهای رایج در جامعه افزود: اگر در دستگاه‌های ما اختلاس و کم‌کاری، بد راهی، فساد اقتصادی، فساد تجاری و فساد جنایی باشد دستورات رئیس آن اداره کمتر اثر می‌گذارد.

مؤلف کتاب مفاتیح‌الحیاه بر لزوم داشتن دل‌مایه برای آمران به معروف و ناهیان از منکر تاکید کرد و گفت: حرف‌ها به حسب ظاهر یکی است اما گوینده‌ها فرق دارند، مردم سخنان کسی را که ببینند سالیان درازی است امتحانش را پس داده و خود در آن مسیر حرکت می‌کند، می‌پذیرند.