به گزارش تابناک یزد، در مقدمه اين پژوهش كه توسط شراره مهديزاده استاديار گروه علوم اجتماعي دانشگاه الزهرا و مژگان خوشنام دانشجوي دوره دكتراي جامعهشناسي انجام شده آمده است: با توجه به ضريب نفوذ روزافزون تلفن همراه نزد دانشجويان به ويژه دانشگاه يزد كه در زمان تحقيق حدود ۸۱ درصد بوده است پيامدهاي استفاده از اين ابزار نزد دانشجويان و نگاه آنها به چگونگي استفاده از تلفن همراه ميتواند جذاب و درسآموز باشد.
يافتههاي پژوهش۵۷.۳ درصد پاسخگويان را زنان و ۴۲.۷ درصد آنها را مردان تشكيل دادهاند. بيشترين نسبت پاسخگويان (۴۴.۰۲ درصد) در محدوده سني ۲۱ تا ۲۵ سال قرار داشتهاند. حدود ۷۰ درصد پاسخگويان مجرد و ۳۰ درصد آنها متاهل بودهاند. ۸۴.۱ درصد پاسخگويان مشغول تحصيل در مقطع كارشناسي و ۱۵.۹ درصد نيز در مقاطع تكميلي مشغول تحصيل بودهاند. بيشترين نسبت آنها (۳۴.۴ درصد) در رشتههاي فني – مهندسي مشغول به تحصيل بودهاند. بيشترين نسبت پاسخگويان (۴۵.۶ درصد) با خانواده و كمترين نسبت آنها (۷ درصد) به تنهايي زندگي ميكردهاند. حدود ۱۷ درصد پاسخگويان در كنار تحصيل، به صورت تمامقت يا پارهوقت، فعاليت شغلي نيز داشتهاند.
توصيف متغيرهاي مستقل و وابستهميزان استفاده از تلفن همراه در بين پاسخگويان از كمتر از ۶ دقيقه در روز (۲۶.۶ درصد پاسخگويان) تا بالاي ۳۰ دقيقه در روز (۲۱.۸ درصد پاسخگويان) در نوسان بوده است. در بعد رابطه با خانواده، ۶۶ درصد از دانشجويان معتقد بودند كه با استفاده از تلفن همراه احساس امنيت را به ميزان زياد و خيلي زياد تجربه ميكنند. ۶۵.۴ درصد از پاسخگيان به دليل استفاده از تلفن همراه به ميزان زياد و خيلي زياد احساس آزادي و استقلال از خانوادهشان ميكنند. همينطور ۴۷.۴ درصد از پاسخگويان معتقدند كه استفاده از تلفن همراه به ميزان كم، خيلي كم و يا اصلا، سبب افزايش قدرت و نظارت والدين بر آنها نشده است و در مقابل ۲۲.۳ درصد از آنها معتقدند كه استفادهشان از تلفن همراه سبب افزايش قدرت و نظارت والدينشان بر آنها به ميزان زياد يا خيلي زياد شده است. با سوال در خصوص فرار جوانان از نظارت والدين بر استفادهشان از تلفن همراه ۲۹ درصد عنوان كردند كه براي فرار از نظارت والدين شمارههايي را از ليست تماسشان پاك ميكنند، ۲۵.۴ درصد از دانشجويان بيان كردهاند كه براي فرار از نظارت والدينشان تعدادي از پيامكها را از صندوق ورودي گوشي تلفن همراهشان پاك ميكنند، ۳.۴ درصد از پاسخگويان با خاموش كردن گوشي ۴.۹ درصد از آنها نيز با جواب دادن به تلفن همراه و تظاهر به اينكه صدا به ايشان نميرسد سعي در اين كار دارند و ۲۸.۸ درصد از دانشجويان معتقدند كه سعي در فرار از نظارت والدينشان ندارند. در خصوص محدوديتهاي خاصي كه بعشي از خانوادهها براي جوانانشان در استفاده از تلفن همراه قائل ميشوند، ۶۸.۳ درصد از دانشجويان بيان داشتند كه هيچ نوع محدوديت خاصي در اين مورد از سوي خانواده نداشتهاند ۷.۵ درصد از دانشجويان اظهار داشتند كه والدينشان به عنوان تنبيه تلفن همراه آنها را گرفتهاند. ۵.۴ درصد از پاسخگويان با تهديد به گرفته شدن تلفن همراهشان از طرف والدين مورد تنبيه قرار گرفتهاند. ۱۰.۸ درصد از دانشجويان بيان داشتند كه والدينشان از آنها خواستهاند تا استفاده از تلفن همراه را در بعضي مواقع (در طول روز يا شب) كنار بگذارند. ۳.۶ درصد از آنها نيز با درخواست والدين مبني بر خارج كردن تلفن همراهشان از اتاق خوابشان در شب مواجه شدهاند. در بعد رابطه با دوستان، ۴۳.۶ درصد از دانشجويان معتقد بودند كه استفاده از تلفن همراه به ميزان زياد و خيلي زيادي سبب انعطافپذيري در رابطه با دوستانشان شده است. ۳۵.۶ درصد از دانشجويان معتقدند كه با استفاده از تلنف همراه به ميزان زيادو خيلي زيادي ميتوانند با دوستانشان ارتباطي بدون دخالت والدين داشته باشند. اما درصد بيشتري از آنها (۴۰.۲ درصد) گزينه كم، خيلي كم يا اصلا را براي اين امر انتخاب كردهاند. ۴۴.۸ درصد از پاسخگويان بيان داشتند كه با استفاده از تلفن همراه توانستهاند از وقايع ناگوار عاطفي (از جمله پايان دادن به رابطههاي دوستيشان) به ميزان زياد و خيلي زيادي راحتتر كنار بيايند. ۸۷.۸ درصد از پاسخگويان معتقدند دوستاني را كه تلفن همراه ندارند كنار نميگذارند. از طرفي ۵۱ درصد از آنها اظهار داشتند كه در صورت نداشتن تلفن همراه احساس طرد شدن و جدا ماندن از ديگران دارند. ۳۰.۵ درصد از دانشجويان از طريق تلفن همراه اذيت يا تهديد شدهاند اما درصد بيشتري از آنها (۶۵.۸ درصد) معتقدند كه به ميزان كم يا خيلي كم يا هرگز، از طريق تلفن همراه تهديد يا اذيت نشدهاند. ۲۹.۳ درصد از دانشجويان معتقدند كه با استفاده از تلفن همراه راحتتر با متنهاي رك و يا بيادبانه روبرو ميشوند. و ۳۶.۳ درصد از آنها نيز اظهار داشتند كه استفاده از تلفن همراه سبب ميشود كه در بيان مسائل عاطفي كه نميتوانند رودررو بيان كنند راحتتر باشند. در خصوص رابطه در نهاد دانشگاه، ۶۷.۳ درصد از دانشجويان بيان داشتهاند كه به ميزان كم يا خيلي كم در سر كلاس درس به ارسال پيامك و يا بلوتوث ميپردازند و اختلال يادگيري در زمان تدريس استاد به وسايل تلفن همراه را كم ارزيابي ميكنند. ۷۸.۵ درصد معتقدند كه به ميزان كم يا خيلي كم به تقلب در امتحان به وسيله تلفن همراه پرداختهاند و ۷۳.۸ نيز اظهار داشتند كه به ميزان كم و يا خيلي كم شاهد تصويربرداري نامناسب در محيط دانشگاه از طريق تلفن همراه بودهاند. ۲۲ درصد از دانشجويان بيان داشتند كه از طريق تلفن همراه به ميزان زياد و خيلي زياد توانستهاند كه رابطه استاد – شاگردي نزديكتري با استادان خود برقرار كنند و اشكالات درسي خود را از آنها بپرسند و يا به صورت راحتتر با استادان قرار ملاقات تنظيم كنند و يا جابجايي محل كلاس را با آنها هماهنگ كنند. از طرفي ۱۶.۴ درصد از دانشجويان بيان كردهاند كه با استفاده از تلفن همراه توانستهاند با استادان غيرهمجنس خد رابطه دوستي خارج از دانشگاه و خارج از مباحث درسي برقرار كنند ۶۴.۶ درصد نيز گزينه هرگز را براي اين گزينه انتخاب كردهاند. همچنين ۱۹.۸ درصد از دانشجويان نيز معتقدند كه با استفاده از تلفن همراه توانستهاند رابطهاي خارج از مباحث درسي با همكلاسيهاي غيرهمجنس خود برقرار كنند و با آنها در خارج از دانشگاه قرار ملاقات بگذارند. از طرفي ۶۲.۵ درصد از دانشجويان گزينه هرگز يا خيلي كم و كم را براي اين امر انتخاب كردهاند.
همين طور يافتهها نشان ميدهد كه بيشترين پاسخگويان (۴۸ درصد) معتقد بودند كه ميزان ارتباطشان از طريق تلفن همراه با دوستان همچنس بيرون از دانشگاهشان به ميزان زياد و خيلي زياد است و درصدهاي بعدي به مادر (۴۱.۵ درصد) و پس از آن به همصر (۴۰.۴ درصد) اختصاص يافت و از طرفي نيز ۳۸.۳ درصد از پاسخگويان نيز معتقدند كه ميزان ارتباط از طريق تلفن همراه با استادانشان به ميزان كم و خيلي كم است.
در خصوص عمق روابط اجتماعي، يافتهها نشان ميدهد كه درصد زيادي از دانشجويان (۷۷.۵ درصد) معتقدند كه ميزان صميميت آنها با مادرشان از طريق تلفن همراه به ميزان زياد و خيلي زياد است، درصد بعد مربوط به خواهر (۶۸.۴ درصد) و پس از آن پدر (۶۵ درصد) و برادر (۵۷ درصد) است.