وحشتِ پنهان در هرمزگان؛ تب دِنگی پس از گزش آئدس قربانی میگیرد
به گزارش خبرنگار تابناک از استان هرمزگان، در حالی که نگرانیها نسبت به شیوع بیماری تب دِنگی در استان هرمزگان در حال افزایش است، آمار جدید نشان میدهد که این تهدید خاموش میتواند به بحران سلامت منطقهای تبدیل شود.
یحیی میرزاده، معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، در تازهترین گزارش خود اعلام کرده است که تعداد مبتلایان به تب دِنگی در استان به ارقامی قابل توجه رسیده است. از این جمع، ۱۷۴ نفر مرد و بقیه زن بودهاند. در همین بازه، ۶۱ نفر به دلیل شدت بیماری در بیمارستانهای هرمزگان بستری شدهاند، که نشاندهنده جدی بودن وضعیت است.
تقسیمبندی جمعیت مبتلایان نیز نکات مهمی را آشکار میسازد: ۲۰۰ نفر ایرانی و ۲۵ نفر اتباع خارجی در استان دچار این بیماری شدهاند. نقطهٔ کانونی شیوع، شهرستان بندرعباس است که ۲۱۸ نفر مبتلا در آن گزارش شدهاند.
میرزاده تأکید کرده که افراد مبتلا باید دستکم دو هفته پس از بیماری از پشهبند استفاده کنند تا دوباره مورد گزش پشه آئدس قرار نگیرند و چرخه انتقال مختل شود. این توصیه از آن جهت حیاتی است که تب دِنگی صرفاً از طریق نیش پشه آئدس منتقل میشود.
راهحل مؤثر مقابله با این انتقال، حذف محلهای تخمریزی پشه آئدس است. به گفتهی مسئولان بهداشتی، آبهای راکد کولرها، زیرگلدانیها، لاستیکهای فرسوده، بطریهای رهاشده، قوطیها، قایقهای فرسوده و چالههای آسانسور، مکانهای مناسب تخمگذاری این پشهاند.
اگر شهروندان علائمی همچون تب بالا، سردرد شدید، درد عضلات و مفاصل یا بثورات پوستی را مشاهده کردند، بلافاصله باید به مراکز درمانی مراجعه کنند. چرا که تشخیص زودهنگام و مراقبت صحیح میتواند از وخیمتر شدن بیماری جلوگیری کند.
گزارشهای پیشین هم نشان دادهاند که هرمزگان در حال تجربهٔ روند افزایشی جدی شیوع تب دِنگی است. بهعنوان مثال، مسئولان بهداشتی از رشد موارد ابتلا در ۸ ماه سال جاری خبر دادهاند که ۱۲ برابر بیشتر از سال گذشته است.
همچنین، طبق آمار، تعداد مبتلایان در هرمزگان به ۱۶۸ نفر رسیده است.
از سوی دیگر، گزارشهای بینالمللی نیز تأیید میکنند که خطر گسترش آئدس در جنوب ایران جدی است. سازمان بهداشت جهانی هشدار داده که هرمزگان یکی از استانهای پرریسک برای تب دِنگی است، چرا که پشه ناقل در منطقه به خوبی مستقر شده است.
در نهایت، آنچه در هرمزگان در جریان است، نه فقط یک مسئله درمانی، بلکه چالشی برای کل جامعه است. ارتباط تنگاتنگ میان مشارکت مردم، بهداشت عمومی و رفتار محیطی. اگر ساکنان به حذف محلهای تجمع آب و استفاده از تدابیر پیشگیرانه توجه نکنند، ممکن است شمار مبتلایان افزایش یابد و فشار بر سیستم بهداشتی بیشتر شود.
انتهای پیام/