او علاوه بر بهکاربردن ابتکارهایی در طبخ حشرات خوراکی، در چیدمان آنها در ظرف مشتریها هم خلاقیتهایی به خرج میدهد که توجه مشتریهایش را به خود جلب کرده.
برخی از بشقابهای غذای او را از نظر میگذرانیم:
«تارانتولا» گونهای از عنکبوت است که از زمان دایناسورها، ساکن زمین بودهاند. حالا ترکیب این عنکبوت با پوره سیبزمینی سرخشده، یکی از خلاقیتهای این سرآشپز نیویورکی است.
یون میگوید علاوه بر ترکیب طعمها، در شکل سرو غذا هم خلاقیت به خرج داد. ترکیب توپی برنج با کمی کنجد، بهشکلی که یک عقرب روی آن سوار است، ترکیبی خوردنی است.
مارچوبه ملخ، یکی از پیشنهادهای سرآشپر قصه ماست.
جیرجیرکها برای تولید پروتئین مساوی با دیگر حیوانات، ۶ برابر غذا کمتر از گاو، ۴ برابر کمتر از گوسفند و نصف غذای یک مرغ را مصرف میکنند. پس ترکیب تخممرغ و جیرجیرک، کاملا مناسب برای محیطزیست است.
موچه سیاه گوآکامول به غذا، طعم ویژهای میبخشد. یون معتقد است لااقل ۲۰۰۰ نوع حشره خوراکی مثل این موچه، طعم غذا را دگرگون میکند.
پودر حشرات هم طعمی خاص را به غذا میبخشد.