به گزارش تابناک رضوی، ناباروری یکی از مشکلات زوجهای جوان برای داشتن فرزند است که امروز با پیشرفت علمی بخشی از مشکل حل شده است، اما باید بدانید که سن و وزن دو عامل موثری بر ناباروری است.
ناباروری عموما به یکسال روابط زناشویی بدون جلوگیری و بدون آبستنی اطلاق می گردد.
حدودا ۸۵ تا ۹۰ درصد زوج های سالم جوان در طی یکسال و اغلب در خلال ۶ ماه اول، بارداری خواهند داشت؛ بنابراین ناباروری حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد زوج ها را تحت تاثیر قرار می دهد.
تأثیر سن بر ناباروری
باروری در زنان در سنین ۲۴-۲۰ سالگی به اوج می رسد، تا حدود ۳۲ سالگی کاهش اندکی دارد و پس از آن به شکل پیشروندهای کم می شود.
احتمال یک فرزند زنده سالم پس از ۳۰ سالگی، هر سال حدودا ۵/۳ درصد کاهش می یابد. میزان موفقیت حاصله با روشهای کمک باروری (ART) نیز با افزایش سن، کاهش می یابد. در زنان مسنتر نسبت به جوانترها، تعداد تخمکهای برداشت شده و جنینهای حاصل و میزان لانه گزینی کمتر است.
سن تنها عامل بسیار مهم تاثیرگذار روی احتمال موفقیت با ART است. بطوریکه میزان حاملگی و میزان تولد زنده در زنان پس از ۳۲ سالگی و با کمک IVF به طور پیشروندهای با افزایش سن، کمتر می شود.
مهمترین دلیل ناباروری زوجین ازدواج و فرزندآوری دیرهنگام است
علاوه بر این با افزایش سن، میزان بروز سقط بالینی تشخیص داده شده هم افزایش می یابد، بطوریکه خطر کلی سقط در زنان بالای ۴۰ سال به ۷۵ درصد هم می رسد.
از طرف دیگر با افزایش سن مادر، میزان تخمکها با اختلالات کروموزومی هم افزایش می یابد بطوری که خطر سقط و تخمک های غیر طبیعی از ۳۵ سالگی بطور پیشرونده افزایش یافته، در ۴۳ سالگی به ۵۰ درصد و پس از ۴۵ سالگی عملا به ۱۰۰ درصد می رسد.
با افزایش سن شیوع بیماریهای خوش خیم رحمی مثل فیبروم ها و پولیپها هم افزایش می یابند.
افزایش سن زنان در ناباروری آنقدر مهم است که یکی از عللی که نیاز به بررسی ذخیره تخمدان در خانمها است، سن بالای ۳۵ سال خانم میباشد.
(البته یک جواب غیر طبیعی به منزله غیر ممکن بودن بارداری نیست ولی نشانهای از پاسخ کمتر به درمان بوده و احتمالی برای انتخاب بهترین روش درمان است).
تأثیر چاقی بر ناباروری
چاقی عبارت است از شاخص توده بدنی بالاتر از ۳۰ و اضافه وزن یعنی شاخص توده بدنی بین ۳۰-۲۵.
چاقی در زنان منجر به اختلالات قاعدگی، کاهش باروری، افزایش خطر سقط و عوارض دوران بارداری می شود.
در خانم هایی که برای بارداری تلاش می کنند شواهد خوبی برای حمایت از توصیه به تلاش برای رساندن شاخص توده بدنی به ۲۵-۲۰ میباشد.
به گزارش پژوهشکده رویان، توجه داشته باشید که شاخص توده بدنی در محدوده اضافه وزن یا چاقی (بدون توجه به سن بیمار) پیش بینی کننده افزایش خطر مرگ زودرس میباشد، چرا که در افرادی که اضافه وزن دارند میزان بروز فشار خون بالا، بیماریهای قلبی، بیماری کیسه صفرا، سرطانهای شایع (کولون-پستان-رحم) افزایش مییابد.
منبع: ایرنا