«اینکه برخی از کودکان کار در خیابان مورد خشونت فیزیکی، روانی و جنسی قرار میگیرند قابل کتمان نیست.» این جمله را سید حسن موسوی چلک رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در گفتگو با تابناک میگوید.
به گفته این کارشناس مسائل اجتماعی میافزاید: کار کردن در خیابان در سنین کودکی قطعا تبعاتی به همراه دارد و نمیتوان برخی آزارها را رد کرد.
او البته تاکید میکند که بیشتر آزارها در دسته آزارهای فیزیکی و روانی قرار میگیرند، اما در عین حال ممکن است در برخی موارد نیز کودکان کار مورد تعرض جنسی قرار بگیرند.
چلک در عین حال میگوید خوشبختانه محل زندگی اکثر کودکان کار در خیابان نیست و به همین خاطر آمار خشونتها نیز آنچنان زیاد نیست چرا که معمولا این کودکان بیشتر در زمان زندگی (زمان خواب یا استراحت و...) مورد اذیت قرار میگیرند.
این کارشناس مسائل اجتماعی با اشاره به مستندی که در دوران گذشته پخش شده، میافزاید: در گذشته برخی از کودکان برای رفع نیازهای مالی به کشورهای دیگر میرفتند و تن به مسائل جنسی میدادند و با بیماریهای مختلف به کشور بر میگشتند.
او در ادامه این گفتگو با انتقاد به برخی که در مورد میزان درآمد کودکان، آمارهای نجومی اعلام میکنند، میگوید: مگر در ایران نظامی تحت عنوان نظام ثبت درآمد کودکان کار وجود دارد که برخی اینگونه از میزان درآمد کودکان کار میگویند؟ آمارهای اعلامی قطعا قابل استناد نیست و تنها نکتهای که میتوان به طور قطعی گفت این است که قطعا درآمد یک کودکار از میزان مستمری پرداختی کمیته امداد و بهزیستی (تقریبا ماهی ۱ میلیون تومان) قطعا خیلی بیشتر است، اما هیچ نهاد و مرکزی نمیتواند آمار دقیقی از میزان درآمد این افراد اعلام کند. میزان درآمد کودکان کار در شهرها و فصلهای مختلف متفاوت است و آمار دقیقی از درآمد آنها ثبت نشده است.
چلک در مورد فرضیهای که میگویند میزان زیادی از این کودکان کار در پوششهای دیگر، اما در واقعیت در بحثهای دیگر از جمله جابجایی مواد مخدر و... مشغول به کار هستند، نیز اضافه میکند: بالای هشتاد درصد کودکان کار برای تامین معاش خانواده مشغول به کار هستند و نباید به این کودکان برچسب مجرم زد و این موضوع بیشتر برای فرافکنی مطرح میشود و هرچند اصل این فرضیه را شاید نتوان رد کرد، اما این موضوع به طور گسترده نیست و بحث باندی بودن و یا بزهکار بودن این کودکان کار به طور گسترده مورد تایید نیست.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی در خصوص آمار کودکان غیر ایرانی در کشور نیز بیان میکند: قبل از استقرار طالبان در افغانستان نهایت ۱۰ تا ۱۵ درصد از کودکان کار غیر ایرانی بودند، اما بعد از ظهور دوباره طالبان این آمار نهایت به ۲۰ درصد میرسد و اینکه گفته میشود اکثر کودکان کار که در خیابان مشغول به کار هستند غیر ایرانی هستند قرین به صحت نیست.
او در خاتمه به مردم توصیه کرد که به کودکان کار به طور مستقیم پول پرداخت نکنند و در صورت تمایل برای حمایت از این کودکان به مراکز معتبر کمک مالی کنند.