کارشناس مسوول بیماری های مشترک انسان و حیوان دانشگاه علوم پزشکی استان البرز، وجود تعدادی بیمار مبتلا به سالک در این استان را تایید کرد.
حسن شکوری در گفت وگو با ایرنا اظهار داشت: طبق بررسی ها، بیشترین بیماران سالک مراجعه کننده به مراکز درمانی استان البرز در دیگر مناطق کشور به این بیماری مبتلا شده اند.
وی بیان داشت: به طور معمول سالک به دو نوع خشک (شهری) و مرطوب (روستایی) تقسیم بندی می شود که حاشیه شهرها کانون این نوع پشه است.
کارشناس مسوول دانشگاه علوم پزشکی البرز بدون اشاره به تعداد افراد مبتلا به بیماری سالک در این استان گفت: تعداد مبتلایان البرز به این بیماری در سال 93 بیشتر از سال 92 بود لیکن در مقایسه با استان های آلوده، تعداد مبتلایان البرز کم است.
وی از سگ به عنوان انتقال دهنده پشه سالک در مناطق شهری نام برد و افزود:انباشت زباله ها و نخاله ها در مناطق شهری نیز از عوامل تکثیر این پشه به شمار می روند.
شکوری ادامه داد: در مناطق روستایی نیزموش از عوامل رشد و تکثیر پشه سالک به شمار می رود که وجود مراکز نگهداری دام در کنار مکان های آلوده به پشه سالک و موش در شیوع بیماری سالک تاثیر دارد.
وی در تشریح ابتلا به بیماری سالک اظهار داشت: ناقل این بیماری، پشه سالک(لشمانیا) است که فرد را در مکان های آلوده مورد گزش قرار می دهد.
این کارشناس گفت: دوره کمون یا نهفته بیماری پوستی سالک که توسط پشه شهری انتقال می یابد بین دو تا هشت ماه است وسپس به شکل ضایعه پوستی نمایان می شود.
وی ادامه داد: درمناطق روستایی نیز دوره نهفته بیماری حدود چهار ماه است که پس از این مدت درمحل گزش پشه، جوش پوستی به وجود می آید.
کارشناس مسوول دانشگاه علوم پزشکی البرز اظهار داشت: زمان تکثیر این پشه در فروردین و اردیبهشت ماه زمان تکثیر این پشه است و در تمام سال در کانون های آلوده وجود دارد.
سالک یک عفونت انگلی پوست است که توسط پشه خاکی منتقل می شود و ایجاد ضایعه پوستی می کند.
پشه های خاکی پس از گزش افراد مبتلا به سالک یا جوندگان مبتلا، آلوده می شوند و در گزشهای بعدی سبب انتقال انگل به افراد سالم می شوند. معمولاً پس از چند روز تا چند ماه محل گزش مختصر قرمز سپس متورم و حالت جوش مانند می شود و بتدریج از وسط زخمی ایجاد می شود و اطراف آن قرمز می شود.
ممکن است این ضایعه خشک یا دارای ترشح باشد. بدنبال چند بار گزش ممکن است چندین زخم در فرد ایجاد شود.
حسن شکوری در گفت وگو با ایرنا اظهار داشت: طبق بررسی ها، بیشترین بیماران سالک مراجعه کننده به مراکز درمانی استان البرز در دیگر مناطق کشور به این بیماری مبتلا شده اند.
وی بیان داشت: به طور معمول سالک به دو نوع خشک (شهری) و مرطوب (روستایی) تقسیم بندی می شود که حاشیه شهرها کانون این نوع پشه است.
کارشناس مسوول دانشگاه علوم پزشکی البرز بدون اشاره به تعداد افراد مبتلا به بیماری سالک در این استان گفت: تعداد مبتلایان البرز به این بیماری در سال 93 بیشتر از سال 92 بود لیکن در مقایسه با استان های آلوده، تعداد مبتلایان البرز کم است.
وی از سگ به عنوان انتقال دهنده پشه سالک در مناطق شهری نام برد و افزود:انباشت زباله ها و نخاله ها در مناطق شهری نیز از عوامل تکثیر این پشه به شمار می روند.
شکوری ادامه داد: در مناطق روستایی نیزموش از عوامل رشد و تکثیر پشه سالک به شمار می رود که وجود مراکز نگهداری دام در کنار مکان های آلوده به پشه سالک و موش در شیوع بیماری سالک تاثیر دارد.
وی در تشریح ابتلا به بیماری سالک اظهار داشت: ناقل این بیماری، پشه سالک(لشمانیا) است که فرد را در مکان های آلوده مورد گزش قرار می دهد.
این کارشناس گفت: دوره کمون یا نهفته بیماری پوستی سالک که توسط پشه شهری انتقال می یابد بین دو تا هشت ماه است وسپس به شکل ضایعه پوستی نمایان می شود.
وی ادامه داد: درمناطق روستایی نیز دوره نهفته بیماری حدود چهار ماه است که پس از این مدت درمحل گزش پشه، جوش پوستی به وجود می آید.
کارشناس مسوول دانشگاه علوم پزشکی البرز اظهار داشت: زمان تکثیر این پشه در فروردین و اردیبهشت ماه زمان تکثیر این پشه است و در تمام سال در کانون های آلوده وجود دارد.
سالک یک عفونت انگلی پوست است که توسط پشه خاکی منتقل می شود و ایجاد ضایعه پوستی می کند.
پشه های خاکی پس از گزش افراد مبتلا به سالک یا جوندگان مبتلا، آلوده می شوند و در گزشهای بعدی سبب انتقال انگل به افراد سالم می شوند. معمولاً پس از چند روز تا چند ماه محل گزش مختصر قرمز سپس متورم و حالت جوش مانند می شود و بتدریج از وسط زخمی ایجاد می شود و اطراف آن قرمز می شود.
ممکن است این ضایعه خشک یا دارای ترشح باشد. بدنبال چند بار گزش ممکن است چندین زخم در فرد ایجاد شود.
