اینجا عشق حرف اول را می زند؛
توه سیه مدرسه ای عشایری که معلم ایثارگر آن برای رسیدن به کلاس درس 14 کیلومتر را هر دفعه پیاده می رود.
کد خبر: ۲۲۲۴۴۸
تاریخ انتشار: ۱۲ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۲۳:۰۱ 01 May 2016
توه سیه مدرسه ای عشایری که معلم ایثارگر آن برای رسیدن به کلاس درس 14 کیلومتر را هر دفعه پیاده می رود.


به گزارش تابناک ایلام؛به مناسبت آغاز هفته معلم به سراغ معلمی رفته ایم که جز عشق ، ایثار و از خودگذشتگی در کارنامه اش چیزی نیافتیم.

یاسم زارع منش از معلمین باسابقه شهرستان ایوان و معلمی است که برای رسیدن به کلاس درسش در منطقه عشایری توه سیه 80 کیلومتر طی مسافت می کند ، معلمی که برای رسیدن به کلاسش هر دفعه 14 کیلومتر مسیر کوهستانی و صعب العبور راه مدرسه را پیاده می رود و جهاد را به معنای واقعی تفسیر کرده است ، گفتگوی جویزر با این معلم ایثارگر را در زیر می خوانید.

خودتان را معرفی بفرمائید؟

یاسم زارع منش هستم با 25 سال سابقه تدریس در مدارس شهرستان ایوان که البته 4 سال است توفیق خدمت در مدرسه عشایری و محروم توه سیه  را دارم.

چطور شد که به این مدرسه رفتید؟

انتخاب شغل معلمی به ظاهر یک انتخاب است ، اما در حقیقت یک توفیق و لطف الهى است که شامل حال ما شده است ، عشایر این منطقه 5 خانوار هستند که قبل از این دارای مدرسه و مکان آموزشی نبوداند که پس از اطلاع بنده از این جریان و طرح این مسئله در آموزش و پرورش ایوان سعی کردم برای این منطقه مجوز یک مکان آموزشی و مدرسه بگیرم که بحمدالله با کمک اداره مجوز تاسیس در سال 90 صادر شد. اما بدلیل اینکه منطقه صعب العبور و 14 کیلومتر مانده به منطقه توه سیه عملا راه ماشین رو وجود نداره و باید بصورت پیاده رفت کسی حاضر به رفتن به این منطقه بعنوان معلم نشد و این شد که خدا توفیق داد و بنده با کمال میل و بخاطر رضای خدا این مسئولیت را قبول کردم و از سال 90 تا کنون به مدت چهارسال است که توفیق خدمت در این مدرسه باصفا را دارم.

رفت و آمد شما به منطقه چطور است؟

قسمتی از مسیر را که نزدیک به هشتاد کیلومتر از شهرستان فاصله دارد را با خودرو شخصی خودم می روم اما 14 کیلومتر مانده به منطقه را هر دفعه چه در مسیر رفت و چه در مسیر بازگشت بصورت پیاده میروم ، متاسفانه این مسیر کوهستانیست و با کمترین بارش و جاری شدن جریان رودخانه راه دسترسی به مدرسه با مشکلات فراوانی مواجه میشود بخصوص در فصل زمستان سیل جاری میشود و حیوانات وحشی از قبیل گرگ و خرس در منطقه نیز فراوانند و بارهای بار برای رسیدن به کلاس درس مجبور بوده ام از سیلاب رودخانه عبور کنم ، از ابتدای هرهفته شنبه به منطقه می روم و طول هفته را در کانکس مدرسه بیتوته و بعدازظهر چهارشنبه به شهرستان بر می گردم.

در خصوص مدرسه بگوئید؟

این مدرسه عشایری فاقد ساختمان است و در زیر چادر اداره می شود و برای موقعیتهایی که عشایر به مکانهای دیگر در خود منطقه کوچ می کنند قابل نقل مکان است اما برای فصل زمستان از یک کانکس استفاده می کنیم که در حال حاضر هم بنده در طول هفته در آن مستقر هستم.

چند دانش آموز در این مدرسه دارید؟

تعداد دانش آموزان بنده در این مدرسه چهار نفر هستند که از پایه اول و با تشکیل شدن مدرسه تا کنون که پایه چهارم را در حال سپری کردن هستند با هم بوده ایم ، دانش آموزان داری استعداد خوب و پشتکار عالی هستند اما متاسفانه از وسایل کمک آموزشی و امکانات فراگیری که در مدارس شهری و روستائی موجود است بی بهره اند و هیچ گونه وسیله ی آموزشی ندارند.

برای حل این مشکل با اداره رایزنی می کردید ؟

مشکلات زیاد است برای رفع این مشکل با یکی از مدارس شهرستان که قبلا در آنجا تدریس می کردم هماهنگی کرده ام و وسایل آموزشی و آزمایشگاهی را بصورت امانت تحویل می گیرم تا این دانش آموزان از مباحث علمی جدید جا نمانند و بعضی مواقع لب تاپ شخصی خود را هم برای آموزش و فراگیری در اختیار دانش آموزان قرار می دهم.

و سخن پایانی ؟

این منطقه فاقد آب و برق هست و برای تامین آب از چشمه ای استفاده می شود که بهداشت آن هم با وجود حیوانات و ... رعایت نمی شود ، مردم این منطقه مردمی زحمت کش و تولیدکننده اند و بخوبی روی پای خود ایستاده اند از فرماندار و مسئولین محترم شهرستان درخواست دارم حداقل ، امکانات تامین برق از جمله صفحات خورشیدی را برای مردم این منطقه مستقر کنند و جاده مسیر پلیه را که طول آن حدود سه و نیم کیلومتر است را که اگر اصلاح و بهسازی کنند مسیر نصف و قابل عبور و مرور با خودرو می شود که کمک بزرگی به توسعه و امنیت این منطقه است./ف

منبع:جویزرایوان

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار