به گزارش تابناک مازندران، عبدالرحیم نیكخواه در خصوص روز میانكاله گفت: واقع شدن مازندران با مساحت 46 هزارو 200 كیلومترمربع در حاشیه جنوبی دریای خزر و كوه های البرز در جنوب استان موجب تولید زیستگاه های فراوانی از شرق به غرب و از شمال به جنوب در استان شده كه این تنوع اقلیم ها این استان را در زمره چند استان اول كشور قرار داده است.
وی زیستگاههای متعدد و متنوعی استان را از به دلیل موقعیت طبیعی استان عنوان و تصریح كرد: دماوند بلندترین قله كشور با ارتفاع 5 هزارو 671 متر در جنوب استان و دریای خزر با سطحی معادل 28 متر پائینتر از سطح دریاهای آزاد، اختلاف ارتفاعی نزد یک به 6 هزار متر را در استان رقم می زند كه این تغییرات ارتفاع در آمیزش با سایر عوارض جغرافیایی باعث به وجود آمدن زیستگاههای متعدد و متنوعی در استان شده است.
این پژوهشگر مازندرانی زیستگاههای استان را منطقه "میانكاله"، "جنگل های زاغمرز"، "دشت ناز ساری"، "قله دماوند" و مناطق تحت حفاظت سازمان محیط زیست در "دودانگه"، "كیاسر"، "البرز مركزی" و "میانكاله" نام برد و ادامه داد: تالاب بین المللی میانكاله در 25 كیلومتری شمال شهرستان بهشهر واقع شده كه یکی از زیستگاه های مهم و با ارزش پرندگان مهاجر آبزی و تعدادی پرندگان بومی است.
رئیس جهاد دانشگاهی علامه طباطبایی این پناهگاه را بازمانده تیپ اراضی مشجر ساحلی در ساحل دریای خزر دانست و تاكید كرد: میانكاله به علت دارا بودن موقعیت ویژه و منحصر به فرد اکولوژیکی و وجود خلیج گرگان، به عنوان یکی از ذخایر زیست محیطی کره زمین در کنوانسیون رامسر شناخته شده است.
نیك خواه ضمن اشاره به تهیه شناسنامه توسط سازمان یونسکو و تاكید آن سازمان به انجام کارهای علمی و پژوهشی در میانكاله ادامه داد: میانکاله از سال 1348 به عنوان منطقه حفاظت شده تعیین شده و پس از آن با توجه به ویژگی های بوم شناختی و اهمیت به عنوان رویشگاه و زیستگاه تعداد بیشماری از گونه های در معرض خطر و به ویژه پرندگان مهاجر آبزی و همچنین استفاده علمی و آموزشی به پناهگاه حیات وحش ارتقا و متعاقب آن در سال 1355 به عنوان یکی از ذخیره گاههای زیست سپهر به کمیته برنامه انسان و کره مسکون یونسکو انتخاب شد.
این پژوهشگر مازندرانی با تاكید براینكه بیش از نیم میلیون قطعه پرنده از انواع مرغابی، فلامینگو، چنگر، پلیکان، در این تالاب مهاجرت و زمستان گذرانی می کنند، تصریح كرد: جانوران به عنوان موجودات مصرفکننده و حلقههای ثانویه شبکه درهم تنیده حیات محسوب میگردند و تالاب ها زیستگاه گونههای مختلفی از آنها و بهویژه آبزیان و پرندگان هستند و گونههایی چون کپور، انواع کفال، کله سفید، سوف، ماش، کاراس بهعنوان گونههای شاخص منطقه مورد شناسایی قرار گرفتند.
وی در خصوص پستاندارن این منطقه گفت: بر اساس گزارشات مستند تاریخی این منطقه در گذشتهای نهچندان دور زیستگاه گونههای شاخص چون مارال، یوزپلنگ و گرگ بودند، لیکن در حال حاضر پستانداران منطقه محدود به گربه جنگلی، شغال، گراز، روباه، خرگوش، جوجه تیغی و انواع خفاش و جوندگان کوچک میباشد.
مشاور جهاد دانشگاهی مازندران در خصوص چالش های زیست محیطی این منطقه حفاظت شده گفت: در سال 62 مقرر شده بود وزارت جهاد کشاورزی اراضی جنوبی میانکاله که اراضی شورهزار و غیرقابل کشاورزی احیاء و به کشاورزان منطقه واگذار کند و 18 هزار هکتار زمین توسط وزیر وقت جهاد کشاورزی به شرکت توسعه با هدف زهکشی در زمین های منطقه واگذار شد و این در حالی است که حدود 11 هکتار از این زمین ها با پناهگاه حیات وحشمیانکاله مشترك است كه واگذاری این زمین ها منع قانونی داشته است.
وی کشاورزی را دیگر چالش این منطقه دانست و ادامه داد: با توجه به شیب این اراضی به سمت خلیج و تالاب کشاورزی در منطقه آثار منفی خواهد داشت؛ چون کود و سموم آنها وارد تالاب می شود و ممکن است بلایی که به سر تالاب انزلی در اثر ورود سموم و رشد گیاه مخرب به وجود آمد در تالاب میانکاله هم رخ دهد و به نوعی نسل موجودات منطقه مورد تهدید قرار گیرد.
رئیس جهاد دانشگاهی علامه طباطبایی علاوه برتاكید ضرورت توسعه صنعتی و اشتغال در منطقه بندر امیر آباد را نیز دیگر چالش میانكاله دانست و تصریح كرد: بندر امیرآباد موجبات تغییر کاربری یکهزار هکتار از اراضی غربی تالاب و پناهگاه حیات وحش میانکاله را فراهم آورده. این بندر می بایست منطقه ای به مساحت 500 هکتار را بهعنوان منطقه ضربهگیر همجوار با ضلع جنوبی پناهگاه حیات وحشمیانکاله درختکاری کند تا از اثرات آلودگی صوتی و نور، نورافکن ها و دیگر تبعات منفی بندر به پناهگاه بکاهد.
وی با اشاره به صدای بوق کشتی ها و ازدیاد جمعیت انسانی وآلودگی صوتی و مسائلی چون زباله صنعتی و انسانی ادامه داد: در صورت عدم رعایت استانداردهای زیست محیطی توسط بندر می تواند برای میانکاله مشکلاتی ایجاد کند.
نیك خواه غرب پناهگاه حیات وحش میانکاله کریدور پروازی پرندگان مهاجر به میانکاله عنوان كرد و گفت: این منطقه در تملک بندر امیرآباد و ایران صدرا و صنایع دیگر درآمده است و تملک و استقرار چنین صنایعی و رفت وآمد کامیون ها، قطارها، ازدحام جمعیت انسانی و روشنایی انواع نورافکن ها می تواند موجب تغییر کریدور پروازی پرندگان مهاجر به میانکاله شده و چه بسا مسیر مهاجرت عوض شده و موجب کاهش مهاجرت گونههای نادر منطقه شود.
این پژوهشگر مازندرانی وجود شركت تعاونی صیادی در شمال میانكاله را از تحدید های زیست محیطی منطقه دانست و عنوان كرد: شرکت تعاونی صیادی در ساحل دریای خزر حریم پناهگاه حیات وحش میانکاله مشغول صیادی است كه موجب تردد جمعیتی بالغ بر 14000 نفر خواهد شد كه این تردد ها و تخلفات احتمالی 32 شركت صیادی و شكار در منطقه می تواند مشكلات عدیده ای را برای این منطقه به وجود آورد.