برای چشم مجنون؛
تابناک: غصه اش برای دنیا و متعلقاتش نبود. تمام هم وغمش برای اسلام و امامش صرف می شد. به قول خودش دنیا و خانه را برای دنیادارها و خانه دارها گذاشته بود. می گفت مادر جان! شما غصه مرا نخور. خانه من عقب ماشینم است.
به گزارش تابناک اصفهان، راهش را پیدا کرده بود راه او از میان دنیای ما آدم های زمینی نمیگذشت.راهش از زمین به آسمان بود و مقصدش رضوان الهی. یک بار که آمده بود شهرضا گفتم: « بیا این‌جا یک خانه برایت بخریم و همین‌جا زندگی‌ات را سر و سامان بده!»
گفت: «حرف این چیزها را نزن مادر، دنیا هیچ ارزشی ندارد!»
گفتم: «آخر این کار درستی است که دائم زن و بچه‌ات را از این طرف به آن طرف می‌کشی؟»
گفت: «مادر جان! شما غصه مرا نخور. خانه من عقب ماشینم است.»
پرسیدم: «یعنی چه خانه‌ات عقب ماشینت است؟»
گفت: «جدی می‌گویم؛ اگر باور نمی‌کنی بیا ببین!»
همراهش رفتم. در عقب ماشین را باز کرد. وسایل مختصری را توی صندوق عقب ماشین چیده
بود: سه تا کاسه، سه تا بشقاب، سه تا قاشق، یک سفره پلاستیکی کوچک، دو قوطی شیرخشک برای بچه و یک سری خرده ریز دیگر. گفت: «این هم خانه. می‌بینی که خیلی هم راحت است».
گفتم: «آخه این طوری که نمی‌شود.»
گفت: «دنیا را گذاشته‌ام برای دنیادارها، خانه هم باشد برای خانه‌دارها»!
منبع: تابناک