نهادهای فرهنگی و مذهبی در صف اول مقصرین وضع موجود هستند، به جز تعداد گردهمایی و بنرها و ویدیوهای کم اثر، هیچ ابتکاری نداشته‌اند و انگار اساساً فاقد توان خلق ایده و ابتکارات فرهنگی موثر هستند که به شکل ایجابی هنجارهای عمومی را به سمت ارزش‌های ملی و دینی سوق دهد.