اینکه سلطان گسل دستگیر بشود یا ارتباط گسل مشاء با گسلهای هندواروپایی ثابت بشود و یا حتی اگر گسلها را شکست بدهیم ویا اینکه گسلها تأثیری نداشته باشند و اگر تعداد گسلها نزولی باشد و یا اعتراف گسلها به توطئه براندازی خانه‌های مردم پخش بشود همه اینها چیزی از ماهیت وجودی این مسأله کم نمی‌کند که جمع کردن نیمی از جمعیت مؤثر بالغ ایران در یک سری کوچه پس کوچه‌های تنگ تهران این خطر را دارد که اگر زمین تهران از بودن ما احساس چندش کرد و از خار حضور ما قلقلکش گرفت؛
نصف ایران با خطر مرگ روبرو می‌شود.
تمرکز یک کشور در چند کیلومتر مربع یعنی اینکه آیا هرگز به وجود فرماندهی ستاد بحران دوم خارج از تهران فکر کرده‌ایم؟
تهران با زلزله فقط آوار نمی‌شود بلکه ورود به وسعت بزرگی از مرکز شهر تا یک هفته ناممکن خواهد شد.
در هیچ جای دنیا در کوچه‌های ۶ متری شهرک آپارتمانی نمی‌سازند.
روزی که تهران زلزله بیاید باید از یک مرزی درش را بست که مردم راحت بخوابند...
فکر نکنید کمتر از یک هفته با آوار برداری می‌شود به مرکز شهر رسید.
انتهای پیام/*