پیش بینی میشود با سیاستهایی که در قبال لوایح چهارگانه (اف.ای.تی.اف) صورت گرفته است، سرانجام به نتیجه برسد و تصویب نهایی شود، اما همچنان مسائل و موضوعات مهمی در درون لوایح چهارگانه وجود دارد که نگرانیها را برطرف نمیکند.
هر اندازه که کنوانسیونهای زیرمجموعه « اف.ای.تی.اف» بر اساس قوانین جمهوری اسلامی ایران با شروط و تغییراتی همراه باشد، باز هم سازمان اف.ای.تی.اف براساس قوانین و چارچوبهای تعبیه شده خود عمل میکند و نمیتوان انتظار داشت که آنها خواستههای ایران را با شروط مندرج در مصوبه جمهوری اسلامی لحاظ کنند.
روز گذشته آقای واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور نامه 8 وزیر دولت تدبیر و امید را به محضر رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره لوایح چهارگانه تایید کرد و از پاسخ حضرت آیت الله خامنهای به نامه 8 وزیر خبر داد، اما از محتوای پاسخ ایشان به وزرا چیزی نگفت.
آقای روحانی رئیس جمهور نیز روز گذشته در جلسه هیات دولت درباره لوایح چهارگانه گفت: «خوشبختانه دولت و مجلس با همکاری هم اقدامات خوبی راجع به لوایح چهارگانه انجام دادند و امیدواریم نهادهای دیگری هم که در این زمینه باید اقداماتی را در مراحل نهایی انجام دهند با سرعت بیشتر تلاش کرده تا بتوانیم این لوایح را به تصویب رسانده و این امید آمریکا را ناامید و توطئه آنها را در موضوع مالی و بانکی خنثی کنیم.»
ماهها است بر سر لوایح چهارگانه بحث و بررسی در مجلس شورای اسلامی، شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام ادامه دارد، دولت آن را تصویب کرده و اکنون نیاز به تایید مجمع تشخیص مصلحت نظام است، ایرادات شورای نگهبان به لوایح چهارگانه یا همان اف.ای.تی.اف که اکنون تمرکز بر روی کنوانسیون «سی.اف.تی» است، همچنان باقی است و مجمع تشخیص مصلحت نظام همچنان بر روی این لایحه متوقف است و نظر نهایی خود را اعلام نکرده است.
اما نکته ای که درباره این موضوع قابل طرح است، استدلالی است که دولت آن را برای اقناع مطرح میکند، دولت اعتقاد دارد با تصویب و اجرای لوایح چهارگانه و پیوستن به اف.ای.تی.اف، بهانه را از دست آمریکا میگیرد.
این که آیا چنین اتفاقی خواهد افتاد، یعنی با پیوستن ایران به اف.ای.تی.اف آمریکا نا امید شده و توطئه آنها در موضوع مالی و بانکی علیه ایران خنثی میشود، باید به این سازمان پیوست و قوانین آن را اجرا کرد تا دید آیا چنین میشود یا نه؟!
اما سابقه ای که جمهوری اسلامی ایران از رفتارهای آمریکا در ذهن دارد، یک کارنامه منفی و مملو از بدعهدی، دشمنی و غیرقابل اعتماد بودن را اثبات میکند.
نیاز نیست به گذشته دور بازگردیم، تجربه مذاکرات هسته ای با آمریکا و برجام نمونه روشنی از بدعهدی و غیرقابل اعتماد بودن آمریکا است. پس از دو سال مذاکرات فشرده و سنگین که بار روحی و روانی بسیاری را بر کشور وارد کرد، سرانجام توافق به دست آمد و امضا شد. امضای جان کری هم تضمین پایبندی آمریکا به برجام بود، اما با تغییر دولت در ایالات متحده، آمریکا بدون هیچ دردسری از برجام خارج شد و تعهدات خود را زیر پا گذاشت و در ادامه، تحریمهای بیشتری را علیه جمهوری اسلامی ایران به کار برد.
تکلیف اروپای پس از خروج آمریکا هم روشن است، آنها نیز توان و اراده اجرای برجام پس از آمریکا را ندارند، بلکه با طولانی کردن مذاکراتی که هیچ موضوعیتی ندارد، زمان را به نفع خود مصادره میکنند، این که موضوعیت ندارد به این خاطر است که بر سر توافق هستهای مذاکرات انجام شده و به نتیجه رسیده است، پس دیگر نیاز به مذاکره دوم بر سر اجرای تعهدات اروپا در برجام وجود ندارد، کافی است آنها به تعهدات خود پایبند باشد.
به هر حال اگر جمهوری اسلامی ایران به سازمان « اف.ای.تی.اف» بپیوندد که نشانههای آن به نظر میرسد دیده میشد، از هم اکنون یقین بدانید که با وجود این اتفاق، بهانه از دست آمریکا گرفته نخواهد شد و این رژیم بهانه های دیگری را به میان خواهد کشید تا دشمنیهای خود را علیه جمهوری اسلامی ایران افزایش داده و ادامه دهد.
پس از این موضوع که حل شد، باید در انتظار بهانه موشکی، منطقهای، حقوق بشر و .... همینطور ادامه تا تضعیف کامل ایران از هر نظر اتفاق بیفتد.
پیوستن ایران به اف.ای.تی.اف و اجرای لوایح چهارگانه هم هیچ مشکلی را در ایران حل نخواهد کرد، همانگونه که آقای ظریف وزیر خارجه در مجلس شورای اسلامی گفته بود. او تنها این وعده را داده بود که با پیوستن ایران به اف.ای.تی.اف بهانه از دست آمریکا گرفته میشود. اما به واقع بهانه ای وجود ندارد، از دیدگاه آنها حمایت ایران از کشورها و مردم آزادیخواه، حمایت از تروریسم است. حزب الله لبنان که یک حزب قانونی در این کشور است، در فهرست گروههای تروریستی آمریکا و البته در اف.ای.تی.اف است. واگذار کردن مولفههای قدرت جمهوری اسلامی ایران زمینه براندازی نظام اسلامی را آماده میکند.