به گزارش تابناک رضوی ، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در رابطه با اجراهای طنز برنامه خندوانه گفت: صداوسیما در زمینه طنز مثل دیگر مسائل اجتماعی خیلی ضعیف عمل کرده است، کل تلویزیون ما شده مهران مدیری و رامبد جوان، در حالی که طنز این دو نفر چیزی به جز تمسخر، توهین، دروغ و ابتذال نیست. طنز ساختن کار هرکسی نیست، به این دلیل که مرز آن به دروغ، هجو و ابتذال خیلی نزدیک است و هرکسی نمیتواند به درستی این مرز را تشخیص دهد. چیزی که این شبها در خندوانه است، طنز نیست هجو است، هجو ارزشها و آداب و رسوم ماست.
وی افزود: طنز خندوانه مناسب این روزها نیست و مدل شوخیها برای دهه 40 تلویزیون است نه حالا که همه به شبکههای خارجی دسترسی دارند و طنز درست را در آنجا میبینند. اگر کسی مثل چارلی چاپلین کمدین و طناز است، پس باید نام این دوستان را چه گذاشت؟ برنامههایی مثل خندوانه و دورهمی به این دلیل مخاطب زیادی دارند که تلویزیون هیچ برنامه دیگری ندارد که مردم را سرگرم کند. من معتقدم این برنامهها سطح آثار طنز در کشور را پایین آورده و به جای آثار فاخر، طنز مبتذل ارائه میدهند. این روزها طنز و کمدی از جایگاه حقیقیاش فاصله گرفته و جای خود را به لودگی و تمسخر داده است.
او ادامه داد: مسئولان صداوسیما عمدتا میگویند که ما طنزپرداز خوب نداریم و فقط سراغ عدهای محدود میروند. یعنی در کشور ما در چند سال اخیر هیچ طنزپردازی به جز مهران مدیری و رامبد جوان وجود نداشته که بخواهد برنامهای بسازد؟ چطور بعضی از جوانان با انگیزه ما به راحتی جذب شبکههای خارج از کشور میشوند و در آنجا برنامه سازی میکنند؟ آنها اگر در اینجا جای کار داشتند که هیچ وقت به خارج از کشور نمیرفتند. بحث طنز باید در تلویزیون ما ارزیابی شود، البته ارزیابی صحیح و علمی، نه به صورت کوچه بازاری و صرفا میدانی.
حجت الاسلام نصیریفرد در انتها اضافه کرد: جایگاه رسانه ملی جایگاه والایی است، امام خمینی (ره) فرمودند که صداوسیما باید یک دانشگاه عمومی باشد، دانشگاه سطح بینش و منش افراد را بالا میبرد و باعث ارتقا فرهنگی میشود، اما صداوسیمای ما در حوزه مسائل اجتماعی و فرهنگی موفق نبوده است. یکی از مشکلات اصلی صداوسیما این است که تعداد نیروهای کیفی برنامه ساز در این سازمان خیلی کم است، یعنی صاحبنظران واقعی و ایدهپردازان موفق در زمینههای مختلف از برنامهها جدا افتادهاند و افرادی وظیفه تهیه کنندگی را برعهده گرفتهاند که به تلویزیون و برنامه تلویزیونی به چشم یک بنگاه اقتصادی نگاه میکنند و صرفا به دنبال پول درآوردن هستند. در حال حاضر میتوان گفت نزدیک به 80درصد تهیه کنندگان تلویزیون در حوزهای که برنامه سازی میکنند تخصص کافی را ندارند و کارها دست کاردان نیست. به نظرم تلویزیون برای این مسائل باید آسیب شناسی کند و همه این مشکلات را بررسی کند تا بتواند هم در مسائل اجتماعی و هم فرهنگی کیفیت آثارش را بالاتر ببرد.