به گزارش تابناک از قزوین به نقل از خبرنگار اجتماعی شاخص، ماه رمضان فرصتی برای بندگی و پایش روح و جسم انسان است که هر کس بنابر توان خود از آن بهره مند می‌شود.
یکی از مواردی که در این ماه بسیار به آن سفارش شده است مهمان کردن برادر و خواهر مومن به سفره‌های افطار است که این آئین از دیر باز در استان قزوین جایگاه ویژه داشته است.
ارزش مهمانی دادن زمانی بالاتر خواهد رفت که میزبان بدون توجه به تجملات بیهوده و با سادگی و در حد توان پذیرای مهمانان خدا در این ماه پر فضیلت باشد.
اما در روزگار کنونی برخی با چشم به هم چشمی‌ها انگیزه مهمانی دادن و مهمانی رفتن را از افراد گرفته و موجب کمرنگی این دورهمی‌های ساده شده‌اند.
تجمل‌گرایی سدی دربرابر توفیقات الهی
مریم محمدی یکی از روزه داران با تاکید بر اینکه افطاری دادن یک فرهنگ اصیل ایرانی است عنوان کرد: با توجه به پررنگ شدن شبکه های مجازی در زندگی‌های امروزی چنین مراسماتی فرصت مناسبی برای گردهمایی دوستانه و جویا شدن از حال و مشکلات یکدیگر است.
وی افزود: متاسفانه تجمل گرایی سبب وارد شدن آسیب‌‌هایی به بدنه این فرهنگ غنی شده و اگر این طور پیش برویم تنها خاطره‌ای از این دورهمی‌ها باقی خواهد ماند.
این روزه دار با اشاره به اینکه بزرگان فامیل می‌توانند در ترویج فرهنگ ساده افطاری دادن موثر باشند گفت: ما با یکسری راهکارها و حذف تجملات از سوی بزرگ فامیل توانستیم از رسوخ تجمل گرایی در بین اقوام خود پیشگیری کنیم.
سامان کاظمی نیز با اشاره به اینکه ماه رمضان یکی از ماه های پر برکت خداست، ابراز کرد: این ماه فرصتی برای بندگی خالصانه و پاک شدن از کینه‌ها و توبه به درگاه الهی را فراهم کرده است.
وی عنوان کرد: ما طبق رسم و رسومات دیرینه و آموزه‌های بزرگان در ماه مبارک رمضان اطرافیان را به سفره‌های افطاری به دور از تجمل خود دعوت کرده تا ضمن تازه کردن دیدارها از ثواب الهی نیز بهره مند شویم.
این روزه دار بیان کرد: می‌توان با پهن کردن سفره‌های خود در مساجد شرایطی را ایجاد کنیم تا افراد نیازمند از این سفره بهره ببرند.
فاطمه رضایی با بیان اینکه ماه رمضان محبوب‌ترین ماه‌هاست، گفت: برپایی ساده و بی‌تکلف افطار علاوه بر نشاط جمعی موجب نزدیکی دل‌ها شده و نباید این توصیه نیک را با چشم به هم چشمی‌ها بی‌مورد مشکل کرد.
دین اسلام، دینی ساده و به دور از تشریفات است
حجت الاسلام علی عباسی در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار اجتماعی شاخص، در خصوص آداب افطاری دادن در روایات اسلامی اظهار کرد: افطاری دادن موجب بخشش گناهان روزه دار شده و ثوابی برابر با آزادی بنده‌‌ای را همراه خواهد داشت.
وی افزود: افرادی که توان افطاری دادن ندارند می‌توانند تنها با قسمتی از خرما یا حتی آب از این فضلیت الهی بهره‌مند شوند لذا دین اسلام، دین بدون تشریفات بوده و در این امر سخت‌گیری نداشته است.
رئیس حوزه علمیه با بیان اینکه صرفاً افطاری دادن به کدخدایان در منافات با آداب این سنت است، ابراز کرد: توجه و افطاری دادن به خانواده‌هایی که توانایی مالی ندارند در نزد خدا از ارج و قرب بالایی برخوردار است.
این مسئول با تاکید بر اهمیت نیت افراد از افطاری دادن عنوان کرد: برپایی سفره افطاری، پرداخت هزینه جهت اطعام روزه داران یا حتی پخش خرما باید برای رضای خدا و به دور از ریا و چشم به هم چشمی باشد.
عباسی با اشاره به اینکه افطاری دادن به اقوام دارای ارزش بیشتری است، بیان کرد: دعوت خویشان برای افطار علاوه بر بهره‌مندی از ثواب می‌تواند موجب استحکام بیشتر پیوند خویشاوندی شود.
وی اضافه کرد: اطعام خویشان تنگ دست در کنار دیگر اقوام در نزد خدا از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
عقلانی نبودن سفره‌های افطار مجلل
رئیس حوزه علمیه در خصوص ورود تجمل‌گرایی در برپایی سفره‌های افطار گفت: بنابر دلیل عقلانی با برگزاری مراسم ساده افطاری می‌توان موجب رونق و ترویج این فرهنگ و اطعام افراد بیشتری شد.
این مسئول تصریح کرد: برخی با چشم به هم چشمی رقابتی را به وجود آورده‌اند که باعث کاهش توان اطعام و یا فراموشی و محروم ماندن انسان از این فضلیت شده‌اند.
عباسی با توجه به آثار فردی و اجتماعی افطاری دادن عنوان کرد: گذشت از مال و ایثار در راه خدا و مردم مومن، پاکی قلب و کرامت فرد را به دنبال خواهد داشت.
وی خاطرنشان کرد: وحدت و همبستگی اجتماعی ارزشمند بوده و خدا نیز به چنین جماعتی که برای قرب الهی گردهم آمده‌اند عنایت ویژه خواهد داشت.