اشک و افتخار در پایتخت غیرت؛ لرستان با فرزند قهرمان خود وداع کرد
به گزارش خبرنگار تابناک در استان لرستان، خرمآباد امروز جمعه هجدهم مهرماه میزبان غمی به وسعت یک استان و حماسهای به بلندای غیرت کوهستان بود. آفتاب ظهر پاییزی که خود گویی از شکوه این صحنه شرم داشت نور کمجانی بر سیل خروشان جمعیت میتاباند.
براساس این گزارش، مردم مؤمن شریف و شهیدپرور لرستان آمده بودند تا با دلاورمردی از تبار خود سرهنگ «غلامرضا جمشیدی پور» مردی از تبار غیور لرستان که در صف مقدم مبارزه با اشرار و قاچاقچیان مواد مخدر ایستاده بود که در تاریخ ۱۶ مهرماه ۱۴۰۴ در حین درگیری با گروههای مسلح در محور نهبندان به زابل به فیض شهادت نائل آمد وداع کنند.
همچنین مراسم تشییع پیکر مطهر شهید جمشیدی پور همچون همگان و در طول تاریخ همیشه برای مردان بزرگ این سرزمین مشحون از عاطفه و ارادت بود.
روز جمعه ۱۸ مهرماه شهرستان خرمآباد مملو از حضور مردم با ایمان و ولایی شد که با چشمانی اشکبار و دلی سوخته از جانفشانی این شهید بزرگوار تجلیل کردند، در این مراسم که در مصلی الغدیر خرمآباد برگزار شد، وداع با پیکر پاک شهید در حالی انجام گرفت که نماز جمعهای پر از اندوه و حماسه در پیشرو بود.
چهرههای مختلف شهر از مسئولان و نیروهای نظامی گرفته تا مردمی که قلبشان به عشق وطن میتپید در این مراسم حضور داشتند تا شهید جمشیدی پور را با دلی پر از عزت و احترام برای همیشه به خاک بسپارند.
پس از اقامه نماز جمعه پیکر این قهرمان ملی بر روی دستان مردم شهید پرود خرمآباد تشییع و راهی گلزار شهدا شد.
امروز همهچیز یادآور همان لحظات سخت و پرشکوهی بود که در نبردهای زندگی از سر گذرانده بود از مسیرهای طولانی که شهید جمشیدی پور طی کرده بود تا شبهای بیخوابی که او در خط مقدم جنگ با اشرار میگذرانده تا همین لحظات آخر که در مبارزه با قاچاقچیان مواد مخدر جان خود را فدای وطن کرده بود.
چشمان مردم هرکدام در اندوهی عمیق و در عین حال پر از افتخار و غرور به پیکر پاک این شهید نگاه میکردند، صدای نالههای مادران و همسران و فرزندانی که دیگر هرگز نخواهند دید پدرشان را با همان لبخند دلنشین و کلام حامی، دلها را به دلی از تاثر و اندوه درآورده بود.
شهید جمشیدی پور که فرزند لرستان بود در دل مردم دیار خود همچون درختی ریشهدار جاودان شد، او نه تنها یک نیروی پلیس بلکه یک پدر و همسر فداکار بود از خانوادهای که داغ پدر را بر دل داشت، دو کودک ۱۲ ساله و ۷ ساله که دیگر جز یاد و تصویر پدرشان چیزی نخواهند داشت، اما همیشه در دل خود این افتخار را خواهند داشت که پدرشان برای عزت و امنیت مردم این مرز و بوم جان خود را فدای وطن کرده است.
شهادت سرهنگ غلامرضا جمشیدی پور فقط یک فقدان فردی نبود این حادثه یکی از مهمترین ضربات به خط مقدم مبارزه با مواد مخدر و اشرار مسلح در کشور بود. خون پاک این شهید نیکوترین گواه از فداکاری و ایثار نیروهای انتظامی و امنیتی در تأمین امنیت و آرامش برای مردم و مقابله با تهدیدات دشمنان ملت است.
همچنین این واقعه نشانگر ادامه مسیر ایثار و فداکاری برای نسلهای آینده است. مردم بهویژه در لرستان با این گونه مراسمها به همگان میآموزند که امنیت و آرامش کشور را باید با خون و جان و دل به دست آورد.
شهادت سرهنگ جمشیدی پور همچون چراغی است که همواره راه را برای نسلهای آینده روشن نگه خواهد داشت.
در نهایت، چه بگویم؟ کلمات گاهی عاجز از بیان احساساتند، اما در دل هر لرستانی در دل هر ایرانی نام غلامرضا جمشیدی پور برای همیشه زنده خواهد ماند.
آنچه که از او به یادگار میماند نه تنها فداکاریهایش در عرصه مبارزه با اشرار و قاچاقچیان مواد مخدر است بلکه عشقی است که به میهن داشت و نیز چهرهای که همیشه در یاد مردم این دیار زنده خواهد بود.
گزارش پگاه دالوند
انتهای پیام/