به گزارش تابناک قم، سفر اخیر «سیدعمار حکیم» رئیس جریان حکمت ملی عراق، به شهر قم و دیدارهای او با مراجع تقلید و علما فراتر از یک سفر تشریفاتی حامل پیامهایی راهبردی برای آینده عراق و مناسبات منطقهای بود.
این سفر در شرایطی انجام شد که عراق در حال بازتعریف نقش خود در معادلات منطقهای و تثبیت ساختارهای داخلی است و جریان حکمت ملی بهعنوان یکی از بازیگران مهم این عرصه تلاش دارد تا جایگاه خود را در توازن سیاسی کشور تقویت کند.
دیدارهای حکیم با چهرههایی، چون آیتالله نوری همدانی، آیتالله مکارم شیرازی، آیتالله سبحانی و اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم نشان داد که مرجعیت شیعه همچنان یکی از ارکان مشروعیت سیاسی در عراق است و حکیم نیز با ارائه گزارشی از وضعیت کشورش در پی جلب حمایت معنوی مراجع برای تقویت انسجام داخلی بود.
از سوی دیگر حضور او در پروژه بیمارستان فوقتخصصی نور که تحت اشراف آیتالله سیستانی در حال ساخت است نمادی از پیوند میان توسعه اجتماعی و مرجعیت دینی بود؛ پیوندی که جریان حکمت ملی بهخوبی آن را درک کرده و در مسیر سیاستورزی خود لحاظ میکند.
اما نقش جریان حکمت ملی عراق در این میان چیست؟ این جریان که پس از انشعاب از مجلس اعلای اسلامی عراق شکل گرفت، با رهبری عمار حکیم رویکردی معتدل، گفتوگومحور و توسعهگرا را در پیش گرفته است.
حکمت ملی تلاش دارد با فاصلهگیری از قطببندیهای تند سیاسی بهعنوان حلقه واسط میان گروههای مختلف شیعی، سنی و کردی عمل کند و ظرفیتهای این جریان در حوزه دیپلماسی نرم، ارتباط با مرجعیت و تعامل با نخبگان جوان آن را به یکی از گزینههای قابل اتکا در مسیر بازسازی عراق تبدیل کرده است.
در این سفر، تأکید بر مقابله با تهدیدات رژیم صهیونیستی، حمایت از سرمایهگذاری در حوزه سلامت و ترویج دیپلماسی زیارتی همگی نشاندهنده تلاش حکیم برای ارائه چهرهای متوازن از سیاستورزی شیعی در عراق بود، چهرهای که هم به سنت وفادار است و هم به توسعه میاندیشد.
قم در این سفر نهتنها میزبان یک سیاستمدار عراقی بود بلکه به صحنهای برای گفتوگوی تمدنی میان مرجعیت و سیاست بدل شد؛ گفتوگویی که اگر استمرار یابد میتواند به بازسازی اعتماد در عراق و همافزایی در محور مقاومت منجر شود.
یادداشت: محمدرضا قربانزاده (روزنامه نگار و فعال رسانه)