به گزارش خبرنگار تابناک از تهران، شب تاسوعای حسینی بار دیگر شاهد یکی از جلوه‌های ناب ایثار و محبت بود. سنت پخت غذای نذری که از سال ۱۳۷۹ توسط پدر و مادر خانواده پیروی‌نیا بنیان گذاشته شد، امسال نیز با طبخ و توزیع ۵ هزار پرس غذای گرم، در جای‌جای غرب استان تهران برگزار شد؛ سنتی که نه‌تنها غذایی برای جسم، که مرهمی بر دل‌های سوگوار و خسته این روزگار است.
از نخستین سال‌هایی که این خانواده در دل شب‌های محرم دیگ‌های نذری را برپا کردند، چهار دهه می‌گذرد. پدر و مادری که با ساده‌ترین امکانات، اما با بزرگ‌ترین عشق، سفره‌ای به وسعت کرامت اهل‌بیت گشودند و آن را به سنتی ماندگار بدل کردند؛ سنتی که پس از درگذشت آن دو عزیز، امروز با عشق و تعهد فرزندانشان همچنان ادامه دارد.
فرزندان این خانواده با وجود دغدغه‌های روزمره زندگی، هر ساله گرد هم می‌آیند تا در شب تاسوعا، خانه و حیاط‌شان را به آشپزخانه‌ای بزرگ و مردمی تبدیل کنند. مواد اولیه با کمک خیرین دیگر تأمین می‌شود، دیگ‌ها شعله‌ور می‌شوند، و بوی غذا با عطر اشک و عشق به حضرت ابوالفضل (ع) در هم می‌آمیزد.
بهرام پیروی نیا از اعضای خانواده نیک اندیش در گفت‌و‌گو با خبرنگار تابناک در تهران گفت:ما این راه را از پدر و مادرمان یاد گرفتیم. آنها باور داشتند که این احسان، نه‌فقط اطعام عزاداران که احیای سنت‌های ناب اهل‌بیت است. حالا هر ساله در شب تاسوعا، با کمک دوستان، همسایگان و همراهان باوفا، این نذر را ادا می‌کنیم تا نام‌شان زنده بماند.
غذا‌های نذری پس از پخت، در بسته‌بندی‌های بهداشتی و با رعایت اصول سلامت، توسط گروهی از جوانان و نوجوانان داوطلب در شهر‌هایی همچون نسیم‌شهر، گلستان، اسلامشهر، صباشهر و مناطق محروم توزیع شد. این احسان گرم، نه‌فقط به عزاداران هیئات، بلکه به خانه‌هایی رسید که شاید سالی یک بار چنین سفره‌ای را تجربه کنند.
بزرگ‌ترین پیام این حرکت، استمرار فرهنگ نذر و احسان در قالب خانوادگی و مردمی است؛ الگویی الهام‌بخش برای نسل‌های جدید که در هیاهوی زندگی امروز، بتوانند با احیای همین سنت‌ها، ارزش‌های عاشورایی را حفظ و زنده نگه دارند.
در کنار طعم غذای گرم، یاد پدر و مادر خانواده پیروی‌نیا نیز با احترام و اشک در میان جمع طنین‌انداز شد، بزرگ‌مردان و زنانی که بی‌هیاهو، اما با اخلاص، چراغ این مسیر را روشن کردند و اکنون فرزندانشان وارثان این نور و احسان‌اند.
این سنت حسنه نه‌تنها جلوه‌ای از دینداری و محبت به اهل‌بیت است، بلکه تصویر زیبایی از پیوستگی نسل‌ها در مسیر خیر و خدمت به خلق محسوب می‌شود.
/س/