تابناک گزارش می‌دهد| بهارستان در عطش اعتماد؛ وقتی آب شرب هم قابل اطمینان نیست! +فیلم
گروه استان‌ها- شهروندان نسیم‌شهر دیگر به کیفیت آبی که از لوله‌ها جاری می‌شود اعتماد ندارند. آب گل‌آلود، چالشی است که هر روز تکرار می‌شود، و هر بار با وعده‌هایی که هیچ‌گاه عملی نمی‌شوند.
به گزارش خبرنگار تابناک از استان تهران، در روز‌هایی که آلودگی هوا، بحران پسماند و گرانی معیشت از دغدغه‌های اصلی مردم غرب استان تهران است، یک تهدید خاموش و مزمن، سلامت هزاران شهروند نسیم‌شهر و شهرستان بهارستان را در سکوت و بی‌توجهی مسئولان نشانه گرفته است: آب گل‌آلود و ناسالم.
در تازه‌ترین نمونه، آب شرب لوله‌کشی در شهرک «کلمه» از توابع نسیم‌شهر به‌قدری گل‌آلود و غیرقابل استفاده شده که بسیاری از ساکنان این منطقه نه تنها از نوشیدن آن خودداری می‌کنند، بلکه حتی برای شست‌وشوی ظروف و لباس نیز به آن اعتماد ندارند. این وضعیت، بار دیگر موضوع کیفیت آب آشامیدنی در این شهرستان پرجمعیت را در کانون توجه قرار داده است.
ماجرایی تکراری و پاسخی که نمی‌رسد
گل‌آلود بودن آب شرب در نسیم‌شهر و دیگر نقاط بهارستان، دیگر به یک حادثه غیرمنتظره یا استثنایی شباهت ندارد؛ بلکه به روایتی آشنا و تکراری برای مردم منطقه تبدیل شده است. در سال‌های گذشته، گزارش‌های متعددی از کاهش کیفیت آب، تغییر رنگ، طعم و بوی غیرطبیعی و حتی وجود ذرات معلق در آن منتشر شده، اما آنچه بیش از خود بحران نگران‌کننده است، بی‌پاسخ ماندن این گزارش‌ها و عادی‌سازی تدریجی یک تهدید سلامت عمومی است.
پشت پرده‌ی این آب گل‌آلود چیست؟
اگرچه تاکنون توضیح شفافی از سوی نهاد‌های مسئول منتشر نشده، اما کارشناسان، دلایل متعددی را برای بروز چنین وضعیتی مطرح می‌کنند؛ از جمله: فرسودگی خطوط انتقال آب، نشت فاضلاب به منابع آبی، کمبود تجهیزات تصفیه، اختلال در مخازن ذخیره و یا نبود نظارت مؤثر بر کیفیت آب در شبکه توزیع. هر یک از این عوامل، به‌تنهایی می‌تواند سلامت هزاران نفر را به خطر بیندازد.
سلامت مردم بازیچه نیست
طبق استاندارد‌های ملی و جهانی، آب آشامیدنی باید عاری از هرگونه آلودگی فیزیکی، شیمیایی و میکروبی باشد. اما اکنون به نظر می‌رسد این معیار‌های حیاتی در شهرستان بهارستان نادیده گرفته شده‌اند. خانواده‌هایی که فرزندان خردسال دارند، سالمندان، بیماران کلیوی یا افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، در خط مقدم تهدید قرار دارند.
چه کسی پاسخگوست؟
نهادهایی، چون شرکت آب و فاضلاب استان تهران، شبکه بهداشت و درمان بهارستان، اداره محیط زیست و فرمانداری شهرستان باید در قبال این بحران پاسخگو باشند. مردم حق دارند بدانند چه نهادی مسئول پایش روزانه کیفیت آب است؟ آیا نمونه‌برداری‌های منظم انجام می‌شود؟ در صورت اثبات آلودگی، چه تمهیداتی برای رفع آن اندیشیده شده است؟
ورود فوری دستگاه‌های نظارتی ضروری است
با توجه به استمرار مشکل و حساسیت موضوع، ورود نهاد‌های نظارتی بالادستی از جمله سازمان بازرسی کل کشور، دیوان محاسبات و حتی دادستانی به عنوان مدعی‌العموم ضروری به‌نظر می‌رسد. سلامت مردم نه موضوعی جناحی و سیاسی، بلکه خط قرمز امنیت عمومی و زیستی است.
آب آلوده، اگرچه بی‌صدا وارد خانه‌ها می‌شود، اما می‌تواند پرهزینه‌ترین و آسیب‌زاترین بحران برای یک جامعه باشد. تابناک ضمن هشدار نسبت به تداوم وضعیت موجود، از مسئولان استان تهران و مدیران مرتبط می‌خواهد هر چه سریع‌تر گزارشی شفاف و مستند از کیفیت آب در شهرستان بهارستان منتشر کرده و برای حل ریشه‌ای این معضل، اقدام فوری و قابل راستی‌آزمایی انجام دهند.
انتهای پیام/