۲۲ بهمن؛ روز پیروزی انقلاب اسلامی و شهادت قهرمان بی‌ادعا، شهید ابراهیم هادی
به گزارش تابناک از استان تهران، شهید ابراهیم هادی در ۱ شهریور ۱۳۳۳ در تهران به دنیا آمد. او در خانواده‌ای مذهبی و انقلابی بزرگ شد و از همان دوران کودکی ویژگی‌هایی، چون صداقت، شجاعت و خدمت به مردم را در خود پرورش داد. ابراهیم در دوران نوجوانی، با توجه به علاقه‌مندی‌های ورزشی‌اش، به‌ویژه در فوتبال، در محله خود شناخته شده بود. اما همزمان با این علاقه‌ها، روحیه انقلابی و مبارزاتی در او به‌وضوح قابل مشاهده بود.
ابراهیم از همان ابتدای دوران مبارزات ضد شاهنشاهی در کنار مردم انقلابی به تظاهرات و اعتصابات می‌پرداخت و در دفاع از حقوق مردم و انقلاب اسلامی مشارکت داشت. ابراهیم در این دوره یکی از چهره‌های شناخته‌شده در مبارزات مردمی ضد رژیم شاهنشاهی بود و هیچگاه در برابر ظلم و فساد رژیم پهلوی تسلیم نمی‌شد.
با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در سال ۱۳۵۹، ابراهیم هادی به جبهه‌های جنگ پیوست و در دفاع از میهن اسلامی خود در عملیات‌های مختلف حضور یافت. او در جبهه به‌عنوان یک رزمنده فداکار و شجاع شناخته می‌شد. هم‌رزمانش از او به‌عنوان فردی یاد می‌کردند که نه تنها در جنگ با دشمن، بلکه در اخلاق و رفتار‌های انسانی نیز نمونه‌ای بی‌نظیر بود.
در میدان‌های جنگ، ابراهیم همواره در کنار سایر رزمندگان بود و در شرایط سخت جبهه، به‌عنوان الگوی اخلاقی و انسانی برای دیگران به حساب می‌آمد. او نه تنها در مقابله با دشمن، بلکه در کمک به هم‌رزمان و کسانی که نیاز به حمایت داشتند، همیشه پیشگام بود.
۲۲ بهمن ۱۳۶۵، در روز پیروزی انقلاب اسلامی، شهید ابراهیم هادی در عملیات کربلای ۵ به شهادت رسید. شهادت او در این روز تاریخی، نه تنها برای خانواده‌اش بلکه برای همه مردم ایران و رزمندگان جبهه‌های جنگ، یک ضایعه بزرگ بود. این شهادت نمادین از ارادت بی‌پایان او به انقلاب اسلامی و آرمان‌های آن بود که جان خود را در همین روز فدای این آرمان‌ها کرد.
شهید هادی با جان خود به جهانیان نشان داد که برای تحقق انقلاب اسلامی و آرمان‌های آن، باید از جان گذشت و هیچ‌چیز نمی‌تواند ملت ایران را از مسیر عدالت و آزادی منحرف کند. او با شهادتش تأکید کرد که ملت ایران در برابر تهدیدات خارجی و داخلی همچنان ایستاده‌اند و هیچگاه از اصول خود عقب نمی‌نشینند.
۲۲ بهمن، همزمان با یادآوری پیروزی انقلاب اسلامی، یادآور شهادت شهید ابراهیم هادی نیز هست. این روز برای ملت ایران و به‌ویژه خانواده شهید هادی، روزی است که علاوه بر جشن پیروزی انقلاب، یاد و خاطره یکی از بزرگ‌ترین شهدای انقلاب و دفاع مقدس را گرامی می‌دارند.
یاد شهید ابراهیم هادی در دل‌های مردم ایران زنده است و او به‌عنوان الگویی از فداکاری، شجاعت و اخلاق برای نسل‌های آینده خواهد ماند. شهادت او در روز پیروزی انقلاب اسلامی همواره به‌عنوان یک نماد از وفاداری به اصول انقلاب اسلامی، استقلال و آزادی ایران باقی خواهد ماند.
وصیت‌نامه شهید ابراهیم هادی، که در آن تأکید کرده بود که در طول این مدت هر چه کرده برای رضای خدا بوده و سعی داشته همیشه خود را مورد آزمایش قرار دهد، نشان از روحیه بلند و ایمان عمیق او داشت. او در وصیت‌نامه خود نوشته است:
بسم رب الشهداء و الصدیقین
اگر چه خود را بیشتر از هر کس محتاج وصیت و پند و اندرز می‌دانم، قبل از آغاز سخن از خداوند منان تمنّا می‌کنم قدرتی به بیان من عطا فرماید که بتوانم از زبان یک شهید، دست به قلم ببرم چرا که جملات من اگر لیاقی پیدا شد و مورد عفو رحمت الهی قرار گرفتم و توفیق و سعادت شهادت را پیدا کردم، به عنوان پرافتخارآفرین وصیای شهید خوانده می‌شود.
خدایا تو را گواه می‌گیرم که در طول این مدت از شروع انقلاب تاکنون هر چه کردم برای رضای تو بوده و سعی داشتم همیشه خود را مورد آزمایش و آموزش در مقابل آزمایش‌ها قرار دهم. امیدوارم این جان ناقابل را در راه اسلام عزیز و پیروزی مستضعفین بر متکبرین بپذیری.
خدایا هر چند از شکستگی‌های متعدد استخوان‌هایم رنج می‌برم، ولی اهمیتی نمی‌دادم؛ به خاطر این‌که من در این مدت چه نشانه‌هایی از لطف و رحمت تو نسبت به آنهایی که خالصانه و در این راه گام نهاده‌اند، دیده‌ام.
خدایا،ای معبودم و معشوقم و همه کس و کارم، نمی‌دانم در برابر عظمت تو چگونه ستایش کنم ولی همین قدر می‌دانم که هر کس تو را شناخت، عاشقت شد و هر کس عاشقت شد، دست از همه چیز شسته و به سوی تو می‌شتابد و این را به خوبی در خود احساس کردم و می‌کنم.
خدایا عشق به انقلاب اسلامی و رهبر کبیر انقلاب چنان در وجودم شعله‌ور است که اگر تکه‌تکه‌ام کنند و یا زیر سخت‌ترین شکنجه‌ها قرار گیرم، او را تنها نخواهم گذاشت؛ و به عنوان یک فردی از آحاد ملت مسلمان به تمامی ملت خصوصاً مسئولین امر تذکر می‌دهم که همیشه در جهت اسلام و قرآن بوده باشید و هیچ مسئله و روشی شما را از هدف و جهتی که دارید، منحرف ننماید. دیگر این که سعی کنید در کارهایتان نیت خود را خالص نموده و اعمالتان را از هر شرک و ریا، حسادت و بغض پاک نمایید تا هم اجر خود را ببرید و هم بتوانید مسئولیت خود را آن‌چنان که خداوند، اسلام و امام می‌خواهند، انجام داده باشید این را هرگز فراموش نکنید تا خود را نسازیم و تغییر ندهیم، جامعه ساخته نمی‌شود.
/س