به گزارش خبرنگار تابناک از کرمانشاه، حوزه و دانشگاه باید همانند دو خط موازی با هم حرکت کنند و همکاری آنها در مواردی که بین نتایج هر دو اختلافنظری به وجود میآید باید قویتر شود، نه اینکه برخورد و تضادی بین آنها پیش آید، بنابراین تلاش بر این است که این دو کانون علمی که مرکز تعلیم و تعلم است از لحاظ اخلاق و سیستم و سازماندهی حاکم بر آنها به هم نزدیک و در سمت و سوی یکدیگر حرکت نمایند.
بر اساس این گزارش، وحدت حوزه و دانشگاه یعنی حرکت علم و دین در کنار هم و معنایش این نیست که تخصصهای حوزه و دانشگاه با هم جابجا و یک دانشگاه کاملا اسلامی ایجاد شود؛ بلکه اتحاد حوزه و دانشگاه در راستای تکمیل کردن یکدیگر است، علمای حوزه به دانشجویان و اساتید معارف دینی، اعتقادی و اسلامی آموزش دهند و دانشگاهیها به تعلیم علومی میبپردازند که حوزههای علمیه در صدد یادگیری آنها هستند.
همچنین وحدت حوزه و دانشگاه یعنی وحدت در هدف، هدف این است که همه به سمت ایجاد یک جامعه اسلامی پیشرفته حرکت نمایند؛ یک جامعه الگو به گونهای که مردم دنیا با نگاه به آنها الگوسازی کنند و افکاری که در ذهن آنها ترسیم شده به مرحله اجرا برسانند.
حوزه و دانشگاه هر دو رسالت مختص به خود دارند. ولی در عین حال این دو باید با هم باشند و بین آنها پیوند وجود داشته باشد تا جامعه و مخصوصا نخبگان جامعه دچار اختلاف و گسست نشوند.
وحدت سازمانی و وحدت نظام عملی نیست؛ وحدت کاربرد و کارکرد در رستههای شغلی نیست؛ وحدتی نیست که ملزم کند مشاغلی که دانشگاهیان بر عهده میگیرند طلبهها نیز به عهده بگیرند و بالعکس. بلکه هر کدام شغل خود را در کنار هم به انجام خواهند رساند.
وحدت حوزه و دانشگاه در سه اصل قابل دسته بندی است: مبانی معرفتی و بینش، به لحاظ منطق علمی و به لحاظ غایت گزینی.
در مجموع می توان بهترین شکل وحدت حوزه و دانشگاه را با عنایت به اندیشه حضرت امام (ره) در توجه به موارد پنجگانه زیر جستوجو کرد:
*توجه دانشگاهیان به ریشههای وابستگی نهاد دانشگاه و خود باختگی تاریخی، وابستگی فکری و به دور از هویت و فرهنگ جامعه بودن این نهاد (عنایت به بومی سازی و اسلامی شدن دانشگاه) و تلاش در جهت ارتقای این نهاد علمی.
*توجه حوزویان به ریشههای تحجر و گسترش قلمرو فکری - معرفتی خود متناسب با نیاز انسان معاصر و نیز در راستای پیش فرضها، مبانی دینی و ماوراء الطبیعی مورد نیاز علوم دانشگاهی. به عبارت دیگر، تقسیم کار ساختاری با توجه به مبانی معرفتی علوم طبیعی و انسانی و حوزههای معرفتی فلسفه علم و فلسفه علوم اجتماعی.
*وحدت آرمانی در عرصه فعالیتهای سیاسی - اجتماعی به عنوان دو قشر تعیین کننده و سرنوشت ساز فکری - فرهنگی در جامعه.
* توجه به موانع تاریخی و سیاسی - اجتماعی و نیز ایجاد وحدت بین روحانیون و دانشگاهیان با عنایت به نقشهای مورد انتظار جامعه از حوزه و دانشگاه و پرهیز از یکسویه نگری در وحدت.
*عنایت به معنویت و تهذیب نفس در دو نهاد حوزه و دانشگاه در کنار فعالیتهای علمی و پژوهشی.
مرتضی کهراریان، معاون پژوهش و فناوری دانشگاه رازی استان کرمانشاه در همین زمینه در گفتوگو با خبرنگار تابناک در کرمانشاه، اظهار کرد: وحدت حوزه و دانشگاه را میتوان از آثار انقلاب فرهنگی دانست که با بهره گیری از رهنمودهای امام خمینی رحمه الله در سال ۵۹ آغاز شد. هدف اصلی از وحدت حوزه و دانشگاه گسترش پژوهشهای علمی و معارف بلند است. ما به علومی نیازمندیم که براساس سنخیت، عقاید، افکار و فرهنگ جامعه اسلامی باشد.
وی افزود: با وجود بیانات حضرت امام (ره) بر لزوم ترویج علوم اسلامی در جامعه، ؛ علوم فرهنگی و اعتقادی با علوم دانشگاهی همگام و هماندیشه هستند نه مقابل هم است.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه رازی استان کرمانشاه، تصریح کرد: بیشترین منابع روانشناسی موجود در کشور، منابع روانشناسی غرب است، کتابها و منابع روانشناسی باید بر اساس فرهنگ جاری و معین جامعه باشد نه فرهنگ غربی؛ این جا است که به ضرورت وحدت بین حوزه و دانشگاه پی میبریم و باید آن را بیش از پیش تقویت کنیم.
کهراریان در پایان یادآور شد: امید است نظاره گر پیوند هر چه کاملتر حوزه و دانشگاه در زمینه کاهش معضلات اجتماعی و پیشرفت جامعه اسلامی باشیم چرا که پیوند این دو پایگاه فکری، فرهنگی در جامعه، برای حفظ فرهنگی اصیل، در مقابل هجوم ارزشهای غربی، ضروری است.
شهید مفتح مجاهدی خستگی ناپذیر و عالمی ربانی است
دکتر محمد مفتح از جمله افرادی بود که به توطئه استعمار در جدا نگاه داشتن دو قشر دانشگاهی و روحانی پی برد، هدف خود را تحقق بخشیدن به آرمانهای بنیانگذار انقلاب اسلامی و ایجاد وحدت میان حوزه و دانشگاه قرار داد؛ وی به فعالیتهای انقلابی و مبارزاتی توجه داشت و به هیچ عنوان برنامههای تبلیغی خود را رها نمیکرد؛ از جمله فعالیتهای تبلیغی، انقلابی و فرهنگی وی میتوان به تأسیس کانون اسلامی دانشآموزان و فرهنگیان در قم، مسافرتهای تبلیغی فراوان، تأسیس جلسات علمی اسلامشناسی، تلاش برای وحدت حوزه و دانشگاه نام برد.
شهید مفتح از نظر خط فکری در زمینه مسائل عقیدتی با خطوط التقاطی سخت مخالفت داشت و در برابر احزاب و گروهکهایی که تفکر انحرافی داشتند ایستادگی میکرد و همین امر موجب شد که گروه فرقان در صبح روز ۲۷ آذر ۱۳۵۸ مقابل دانشگاه الهیات تهران او را ترور و به شهادت برسانند.
روز ۲۷ آذرماه روز شهادت ایشان؛ به پاس تلاشهای آن بزرگوار و مجاهدت در راه تحقق وحدت میان حوزه و دانشگاه، به عنوان روز وحدت حوزه و دانشگاه نامگذاری شده است.
اتهای پیام/س