«رئیسی» نه «رجایی» بود؛ نه «باهنر» و نه «بهشتی»؛ اما رجا و امید را در مردم زنده کرد؛ هنرِ درست زیستن را می‌دانست و در نهایت، به بهشت برین پر کشید و اکنون برای تحقق یک انتخابات پُرشور و شعور به عنوان مظهر مردم سالاری دینی، لازم است تا معتقدان به جمهوریت با محوریت عدالت، به صحنه بیایند و با استفاده از خِرَد جمعی و ارائه برنامه‌های دقیق راهبردی و عملیاتی، خود را در معرض انتخاب مردم قرار دهند.
خبر که اعلام شد؛ همه دانستیم کمتر از ۵۰ روز دیگر و بر اساس قانون اساسی، انتخاباتی در پیش داریم؛ و اکنون، در هفتمین روز از درگذشت شهادت گونه رئیس جمهور و همراهانش از جمله امام جمعه معتبری مانند آیت الله آل هاشم و پس از پایان عزای عمومی پنج روزه در کشور، فضای انتخاباتی آرام آرام شکل می‌گیرد و به پیش می‌رود؛ اگرچه ابهاماتی از واقعه دردناک اخیر و بویژه در موضوع صدور مجوّز پرواز بالگرد در شرایط خاص جوی این روز‌های کشور، همچنان در اذهان وجود دارد.
البته جای هیچ نگرانی نیست؛ همچنان که رهبر حکیم انقلاب اسلامی مدّ ظلّه العالی حتی پیش از اعلام خبر؛ هرگونه تشویش را از دل‌ها دور کردند و فرمودند «هیچ اختلالی در کار کشور به وجود نخواهد آمد»؛ که نیامد و به حول و قوّه الهی، نخواهد آمد.
آرامش، صلابت و در عین حال اطمینان رهبر جانباز انقلاب اسلامی در این روزها، درسی فراموش نشدنی برای همه مردم و مسئولان بود؛ اطمینانی که همچنان در گفتار و کردار ایشان، شنیده و دیده می‌شود و قطعا برگرفته از یک پندار متعالی و الهی است.
واقعه تلخ اخیر، آن فراز جاودان از وصیت نامه الهی سیاسی حضرت روح الله قدس الله نفسه الزکیه را نیز در یاد‌ها زنده کرد: «بدانند با رفتن یک خدمتگزار در سدّ آهنین ملت خللی حاصل نخواهد شد که خدمتگزاران بالا و والاتر در خدمتند و الله نگهدار این ملت و مظلومان جهان است.»
در این هفت روز، مردم باز هم در میدان بودند و از خدمتگزاران خود تجلیل کردند؛ بویژه مردم عشّ آل محمد (ص) که برای کاروان شهدای خدمت آغوش گشودند و خاطره تشییع کم نظیر سردار دل‌ها از حرم مطهر کریمه اهل بیت (س) تا مسجد مقدس جمکران را در یاد‌ها زنده کردند.
و، اما در ادامه مسیر پُر فراز و نشیب انقلاب اسلامی و مقاومت بین المللی، یک انتخابات پُرشور و شعور در تیر ماه سال جاری در پیش خواهد بود تا به تعبیر رهبر بصیر انقلاب اسلامی، یکی از مهم‌ترین وسیله‌های رفع موانع پیشرفت محقق شده باشد.
همه می‌دانیم که در گفتمان امامین انقلاب، انتخابات مظهر مردم سالاری دینی، جهاد عمومی، مایه تقویت کشور و آبروی نظام اسلامی است و حضور گسترده و آگاهانه مردم در پای صندوق‌های رأی، زمینه را برای جهش سریع‌تر به سمت قله و تحول آفرینی‌های عدالت محور مهیا می‌کند؛ بنابراین دولت چهاردهم با مشارکت همه سلیقه‌ها و جریان‌های معتقد به جمهوری اسلامی و البته با انتخاب درست مردم، ان شاء الله یک «دولت مردمی» خواهد بود و مایه اتحادِ دوباره‌ی ملت.
شاخص‌ها همان است که رهبر خبیر انقلاب اسلامی بار‌ها بیان فرموده اند؛ مُنتخب مردم باید «مؤمن»، «انقلابی»، «طرفدار عدالت»، «دارای روحیه جهادی»، «کارآمد» و «شجاع» باشد.
همچنین معظم له در توصیه دیگری در این باره چنین بیان می‌فرمایند:
«آن چیز‌هایی که امروز برای دولت و برای رئیس جمهور نقاط قوت محسوب می‌شود؛ این‌ها باید در رئیس جمهور بعدی وجود داشته باشد. آن چیز‌هایی که امروز نقاط ضعف شناخته می‌شود را باید از خودشان دور کنند. هر کسی می‌آید باید پایبند به انقلاب و ارزش ها، پایبند به منافع ملی، پایبند به نظام اسلامی، پایبند به عقل جمعی و پایبند به تدبیر باشد.»
فراموش نکنیم که «رئیسی»، نه «رجایی» بود، نه «باهنر» و نه «بهشتی»؛ اما رجا و امید را در مردم زنده کرد؛ هنرِ درست زیستن را می‌دانست و در نهایت، به بهشت برین پر کشید.
او به تعبیر حضرت آقا، «مردمی» بود، «با کفایت»، «پُرتلاش» و «خدمتگزار»؛ ضمن آن که «خستگی نمی‌شناخت». تردیدی نیست که رئیس جمهور بعدی هم، حداقل باید همین ویژگی‌ها را داشته باشد؛ رئیس جمهوری که در چهل و دومین انتخاباتِ نظام جمهوری اسلامی و با رأی اکثریت مردم برگزیده خواهد شد و بیش از پیش می‌کوشد تا با حفظ و ارتقای نقاط قوت خادمان قبلی مردم و رفع نقاط ضعف آنان، حرکت رو به تعالی ملت ایران و بلکه همه عدالتخواهان جهان را تثبیت و تقویت کند.
کوتاه سخن آن که ما امروز و برای ادامه راه «شهدای جمهور»، به «شهدای زنده» و «حمایت جمهور» نیازمندیم.