چه کارت صدایی را برای استودیوی خانگی انتخاب کنیم؟

وسایل زیادی برای ضبط و آهنگسازی وجود دارد که تجملی حساب می شوند؛ شما به این وسایل نیاز ندارید اما این لوازم می توانند کاراکتری منحصر به فرد و خاص به کار شما بدهند. در طرف دیگر، لوازمی وجود دارند که کاملا ضروری هستند. کارت صدا جزو این دسته از لوازم استودیویی است؛ در هر استودیویی در هر کجای دنیا از کارت های صدا استفاده می شود، چرا که کارت های صدا یک وظیفه ی بسیار مهم دارند و آن قادر ساختن شما برای کنترل صدایی است که به کامپیوتر می رود و از آن خارج می شود.

کامپیوترهای دسکتاپ قدیمی دارای کارت های صدای داخلی بودند، اما با تکنولوژی مدرن، کارت صدا اکسترنال به گزینه ی اصلی برای کارهای مربوط به تولید موسیقی تبدیل شده اند. اگر به تازگی وارد دنیای استودیوها و ساخت موسیقی شده اید، شاید برایتان این سوال پیش بیاید که کارت صدا چه کاری انجام می دهد و استفاده از آن چه ضرورتی دارد. اگر در این فکر هستید که چه کارت صدایی را تهیه کنید، ما در این مقاله شما را راهنمایی خواهیم کرد.

کارت صدا چیست؟

در پاسخ به سوال کارت صدا چیست؟ باید بگوییم اساسا کارت های صدا وظیفه ی تسهیل انتقال صدا به کامپیوتر و خارج شدن صدا از آن را بر عهده دارند. یعنی هم ضبط وکال، سازها و دیگر سورس های صوتی و هم خارج کردن صدا از کامپیوتر و انتقال آن به مانیتورهای استودیویی یا هدفون ها.

با استفاده از یک کارت صدا، شما بار پردازش سیگنال را از روی کامپیوتر برمی دارید. این یعنی شما قادر خواهید بدون تاخیر (latency) به ضبط کردن بپردازید؛ latency یعنی فاصله ی بین زمانی که شما یک نت را روی سازتان اجرا می کنید تا زمانی که صدای آن را از مانیتورها بشنوید. همچنین با استفاده از کارت صدا و دکمه های چرخشی و فیدرهای آن، کنترل دقیق و قابل لمسی روی صدا خواهید داشت.

بیشتر مانیتورها نوعی فیدبک بصری را برای کاربر مهیا می کنند تا شما مطمئن شوید سیگنالی که به آن ها وارد می کنید آنقدر زیاد نیست که موجب دیستورت شدن صدا شود. این نکته از این جهت اهمیت دارد که حتی بهترین کارت های صدای دنیا هم نمی توانند کاری کنند که یک صدای بد، پر از نویز و دیستورت شده خوب صدا بدهد. اگر صدای بدی را وارد کارت صدا کنید، صدای بدی را هم از آن تحویل خواهید گرفت. اما با استفاده از قابلیت های مانیتورینگ حداقل می توانید سیگنال را پیش از آن که به نرم افزار آهنگسازی برسد، بهینه کنید.

با این حال استفاده از کارت های صدا نسبتا ساده است. شما مانیتورهایتان را به پشت کارت صدا و میکروفن یا سازها را به پنل جلوی کارت صدا متصل می کنید؛ سپس کارت صدا را به کامپیوتر متصل کرده و آماده ی انجام کارهایتان می شوید.

کارت صدا امکان انجام چه کارهایی را به شما می دهد؟

کارت های صدا علیرغم ساده بودن، شما را قادر به انجام کارهایی می کنند که با کارت صدای داخلی کامپیوتر و لپ تاپ قابل انجام نیست. برای مثال شما می توانید دو میکروفن – یکی برای وکال و یکی برای گیتار آکوستیک – را به کارت صدا متصل کنید و صدای آن ها را به صورت همزمان ضبط کنید. چنین قابلیت برای ادیت صدا در مراحل بعد اهمیت دارد، چرا که در این حالت می توانید روی هر کدام از صداها به صورت مستقل کار کنید. برای گروه های موسیقی بزرگتر، شما به کارت صدایی با ورودی های بیشتر نیاز خواهید داشت.

کارت های صدا همچنین امکان کنترل هدایت سیگنال صوتی را به شما می دهند. در ساده ترین حالت، این یعنی ارسال یک سیگنال خروجی به یک جفت اسپیکر و یک سیگنال دیگر به یک جفت هدفون. شما از هدفون برای ضبط بدون نویز استفاده می کنید و از مانیتورها برای ادیت و تنظیم قطعه. در حالت پیشرفته تر، کارت های صدا گزینه هایی را برای ارسال سیگنال خروجی به چند جفت مانیتور یا سیستم پلی بک فراهم می کنند تا شما بتوانید میکس هایتان را روی مانیتورهای مختلف تست کنید.

موضوع Latency همانطور که پیش تر اشاره کردیم، در پروسه ی ضبط اهمیت زیادی دارد. Latency فاصله ی بین زمان اجرای یک نت یا خواندن یک کلمه پشت میکروفن تا زمانی است که صدای آن را از مانیتورها بشنوید. حتی چند میلی ثانیه latency می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. کارت های صدای داخلی کامپیوترها برای ضبط مناسب نیستند و latency بسیار بالایی دارند. اما کارت صدا به شما اجازه می دهد صدای چیزی که اجرا می کنید را (تقریبا) بلافاصله و بی هیچ تاخیری بشنوید.

بسته به نوع برند و هزینه ای که برای کارت صدا پرداخت می کنید، می توانید انتظار داشته باشید که کارت صدای شما کیفیت صدا را برای ضبط و پلی بک صدا تقویت کند.

بهبود نحوه ی عملکرد شما

کارت صدا علاوه بر مزیت های صوتی و فیزیکی، مزیت های دیگری را روی نحوه ی عملکرد شما در ضبط صدا ایجاد می کند. در حالت ساده، داشتن چند دکمه ی چرخشی اختصاصی یا فیدر برای کنترل فیزیکی ولوم، تجربه ی لمسی بهتری را نسبت به ماول و ترک پد فراهم می کند. همچنین همانطور که قبلا توضیح دادیم، ضبط مالتی ترک یکی دیگر از مزیت های بزرگی است که کارت های صدا برای شما مهیا می کنند.

کانکشن

بیشتر کارت های صدا دارای ورودی های مختلفی هستند، از جمله ورودی XLR (برای میکروفن ها) و جک های 1.4 اینچی برای گیتارها، سینتی سایزرها و کیبوردها. کانکشن های خروجی معمولا شامل XLR، جک های 1.4 اینچی یا جک های کومبو می باشند و در کارت های صدای گران قیمت می توان خروجی های optical، SPDIF یا RCA برای استفاده از تجهیزات DJ را نیز شاهد بود.

ورودی/خروجی MIDI معمولا در کارت های صدا وجود دارد و به کامپیوتر اجازه می دهد با تجهیزات اکسترنال MIDI مانند سینتی سایزرها یا درام ماشین ها ارتباط برقرار کند. این یعنی به عنوان مثال شما می توانید یک الگوی MIDI را روی نرم افزار آهنگسازی تان برنامه ریزی کنید و کاری کنید که سینتی سایزر شما آن نت ها را اجرا کند و یا میدی کیبورد اکسترنال شما دیتای نت ها را به پلاگین های اینسترومنت روی نرم افزار آهنگسازی شما ارسال کند.

همچنین بسیاری از کارت های صدا دارای ویژگی فانتوم پاور هستند. این یعنی شما می توانید از میکروفن های کاندنسر که معمولا نیاز به یک پاور سورس نیاز دارند، استفاده کنید. کارت صدا جریان کوچکی را به میکروفن وارد می کند و میکروفن به این وسیله عمل خواهد کرد.

برای متصل کردن کارت صدا به کامپیوتر، کانکشن USB یا Thunderbolt گزینه های اصلی در کارت های صدا هستند، اگرچه سیستم هایی برای PCI و Firewire نیز وجود دارد. اگر کامپیوترتان اجازه می دهد، پیشنهاد می کنیم از کانکشن USB-C استفاده کنید، چرا که این کانکشن سرعت انتقال داده ی بالایی دارد.

نیاز به نصب درایور

مانند انواع تجهیزات کامپیوتری، سخت افزار شما باید به نحوی با کامپیوتر ارتباط برقرار کند. این ارتباط با درایورها میسر می شود؛ برای صدا، این درایور معمولا درایور ASIO خواهد بود. کاربران سیستم عامل Mac کارشان ساده است؛ سیستم آن ها بی هیچ مشکلی با تمام کارت های صدا سازگار خواهد بود. کاربران ویندوز شاید با کمی دردسر مواجه شوند، اما بیشتر برندهای تولید کننده ی کارت صدا، درایورهای اختصاصی را برای محصولاتشان عرضه می کنند که از طریق وبسایت آن ها قابل دریافت است. پیشنهاد می شود حواستان به آپدیت درایورها باشد، چرا که این آپدیت ها می توانند عملکرد کارت صدا را بهبود دهند و ریسک به وجود آمدن مشکل در حین ضبط و پلی بک را کاهش دهند.

مشخصات فنی

پشت پرده اتفاقات فنی زیادی برای تبدیل سیگنال آنالوگ (برای مثال از گیتار یا میکروفن) به سیگنال دیجیتالی که بتواند به وسیله ی کامپیوتر مورد استفاده قرار بگیرد رخ می دهد (تبدیل آنالوگ به دیجیتال)؛ برعکس این قضیه هم برای خارج شدن صدا از کامپیوتر و رسیدن صدا به اسپیکرها اتفاق می افتد (تبدیل دیجیتال به آنالوگ).

کیفیت یک کارت صدا به پری امپ های آن بستگی دارد. دلیلش این است که سیگنالی که کارت صدا از یک میکروفن یا ساز دریافت می کند قدرت کمی دارد و پیش از این که پروسه ی تبدیل آنالوگ به دیجیتال اتفاق بیفتد نیاز به تقویت شدن دارد. پری امپ های باکیفیت عملکرد فوق العاده ای در دریافت بخش های خوب صدا دارند و می توانند آن را واضح و دقیق به نرم افزار آهنگسازی شما انتقال دهند، بدون هیس و نویزهای پس زمینه.

در آخر، باید به sample rate و bit depth در کارت صدا توجه کنید. بدون این که بخواهیم وارد جزئیات شویم، سمپل ریت مقدار جزئیات صوتی است که کارت صدا قادر به دریافت آن می باشد؛ bit depth اختلاف داینامیک بین صداهای آرام و صداهای بلند است. بسیاری از کارت های صدا سمپل ریت هایی تا 192kHz را ارائه می دهند، البته برای بهره گیری از آن نیاز به تجهیزات مانیتورینگ بسیار حرفه ای خواهید داشت. برای ساده تر شدن موضوع، به یاد داشته باشید که سمپل ریت 44.1kHz معادل کیفیت CD و سمپل ریت 48kHz معادل کیفیت DVD است.

انتهای رپرتاژ آگهی/