انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری نزدیک است و شخصیت ها و جناح های سیاسی در تکاپو برای دست یابی به صندلی پاستور هستند و در این میان دو جناح اصلاح طلب و اصولگرا و یا انقلابی بیشتر پا به عرصه ی میدان گذاشته اند و مشغول صف آرایی هستند.
در این یادداشت می خواهم اشاره ای صریح و بدون تعارف به صلاحیتِ ورود جناح اصلاح طلب به ریاست جمهوری و معرفی کاندیدا داشته باشم.
سؤال اصلی این است که آیا اصلاح طلبان از نظر قانونی حق دارند در جایگاه رئیس جمهور نظام جمهوری اسلامی قرار بگیرند؟
شرایط کسانی که می خواهند در جایگاه رئیس جمهوری قرار بگیرند در قانون آمده است. از این شرایط یکی اینکه فرد داوطلب مؤمن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و دیگر اینکه دارای حسن سابقه باشد.
اخیرا جبهه اصلاحات ایران که نماینده اصلی همین جریان است چندین نفر را به عنوان نامزد اولیه معرفی کرده اند. یکی از این افراد مصطفی تاجزاده است. قرار دادن نام تاجزاده در لیست و گرفتن برنامه از او دلیلی واضح و روشن است که اصلاح طلبان نه اعتقادی به جمهوری اسلامی دارند و نه صلاحیت پذیرش مسئولیت سنگینی به نام ریاست جمهوری. این ادعا دقيقا بر مبنای دیدگاه امام خمینی رضوان الله تعالی علیه بیان می شود.
در سال ۱۳۵۸ زمان ثبت نام برای اولین دوره‌ی ریاست جمهوری، سرکرده سازمان منافقین از سوی این سازمان به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری معرفی شد. در آستانه ثبت نام، تبلیغات وسیعی را به راه انداخت. یکی از انتقادات جدی نسبت به ثبت نام رجوی در انتخابات ریاست جمهوری، عدم شرکت او در رفراندوم قانون اساسی و تحریم آن بود. از امام خمینی پرسیده شد که آیا کسی که به قانون اساسی رأی نداده است می تواند رئیس جمهور ایران شود؟ امام در پاسخ فرمودند کسی که به قانون اساسی رأی نداده است نمی‌تواند رئیس جمهور کشور ایران شود. پاسخ هم منطقی بود. رئیس جمهور باید مجری قانون اساسی باشد و وقتی قانونی را قبول ندارد چگونه می تواند مجری آن باشد؟!
ویژگی دیگر کسانی که می خواهند کاندیدای ریاست جمهوری شوند، داشتن حسن سابقه است.
مصطفی تاجزاده از یک سو محکوم امنیتی است و به خاطر نقش آفرینی اش در فتنه ۸۸ و جرائم مرتکب شده از جمله براندازی نظام به مدت هفت سال در زندان سپری کرد. همچنین در فیلمی که از مصاحبه او پخش شده به صراحت گفته که من جمهوری اسلامی و لایت فقیه را قبول ندارم. سوال این است آیا فردی که جمهوری اسلامی و مبانی آن را قبول ندارد و محکوم امنیتی نیز می‌باشد، یعنی حسن سابقه ندارد می تواند رئیس جمهور آن نظام شود؟
حال چنین فردی در فهرست عالی ترین شورای مشورتی کاندیداهای جبهه اصلاحات ایران قرار گرفته است. بدون تردید چنین فردی از سوی شورای نگهبان رد صلاحیت خواهد شد و خود آن ها نیز می دانند.
اینکه چرا آن ها و خود تاج زاده با علم به رد صلاحیتش ثبت نام کرده مقوله ی دیگری است ولی حداقل می توان گفت که اصلاح طلبان به بهانه رد صلاحیت این دست از کاندیداهایشان می‌توانند هم به تخریب شورای نگهبان بپردازند و علیه نظام سمپاشی کنند و پس از پیروزی شخصی که مورد نظر آن ها نباشد، فتنه ای دیگر به پا کنند.
حق این بود که اصلاح طلبان که همواره داعیه حضور در نظام جمهوری اسلامی را دارند، وقتی تاج زاده این مواضع ساختارشکن را می‌گرفت آن ها نه تنها او را محکوم می کردند بلکه صف خود را از او نیز جدا می کردند. جالب این است که تاجزاده موضع خود را به بقیه اصلاح طلبان نیز تعمیم می دهد.
قرار گرفتن تاجزاده در لیست اصلاح طلبان به معنای پذیرش همان مواضع ساختارشکنانه و ضدانقلابی او علیه جمهوری اسلامی است. از عجایب روزگار این است که کسانی که پایه و اساس یک نظام را قبول ندارند انتظار دارند که در سازوکاری قانونی، صلاحیتشان مورد تایید عوامل آن نظام قرار بگیرد تا بتوانند آخرین خنجرهای خود را در ادامه خنجرهای روحانی و خاتمی به پیکر انقلاب اسلامی وارد کنند.