احمد محمدی اظهارداشت: برای اجرای طرح توسعه ۲۸ مخزن افزون بر پنج هزار کیلومتر انواع لوله مورد نیاز است که تاکنون سه هزار و ۵۰۰ کیلومتر از آن در برنامه تولید سازندگان داخلی قرار گرفته و قرارداد ساخت هزار کیلومتر لوله قطعی شده است.
وی افزود: در این راستا طی ارزیابی شرکت‌های توانمند داخلی، تاکنون شرکت‌های لوله‌سازی اسفراین، گروه ملی صنعتی فولاد ایران، لوله‌سازی اهواز و لوله‌سازی ساوه برای ساخت لوله‌های مورد نیاز این طرح ملی در نظر گرفته شده‌اند.
مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب ادامه‌داد: در طرح توسعه ۲۸ مخزن، حجم زیادی از کالاهای مورد نیاز متعلق به لوله‌های درون چاهی و سطح‌الارضی اختصاص یافته و از این نظر زمینه مناسبی برای افزایش تولید شرکت‌های لوله‌سازی و فولادسازی فراهم شده است.
محمدی بیان‌داشت: لوله‌های روسطحی و درون چاهی مورد این طرح در دو بخش لوله‌های بدون درز و لوله‌های درزدار تقسیم‌بندی می‌شود و مشخصات این لوله‌ها به شرکت‌های داخلی ارائه شده است تا در تعاملی مثبت به ساخت آنها و رفع نیازهای صنعت نفت اقدام کنند.
وی با اشاره به اولویت این شرکت برای حمایت از ساخت داخل، تصریح‌کرد: مناطق نفتخیز جنوب طی سال‌های اخیر توان خود را برای ارتقای دانش فنی و سطح کیفی سازندگان داخلی به کار بسته و در سالی که به نام "تولید، پشتیبانی‌ها و مانع‌زدایی‌ها" نامگذاری شده است این رویه بیش از پیش تقویت خواهد شد.
بر اساس این گزارش، طرح نگهداشت و افزایش تولید به عنوان بزرگترین طرح توسعه ای بعد از انقلاب مناطق نفت خیز جنوب است که در پهنه پنج استان جنوب غرب کشور در دست اجراست و وزارت نفت و شرکت ملی نفت ایران نیز اولویت ویژه‌ای برای آن قرار داده‌اند. هدف نخست این طرح افزایش ۳۴۱ هزار بشکه ای تولید نفت است که با توسعه ۲۸ مخزن با استفاده از توان پیمانکاران داخلی و نظارت مستمر کارشناسان شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب محقق می شود. حمایت از ساخت داخل با الزام پیمانکاران به استفاده از تجهیزات داخلی و توسعه عمران و آبادانی مناطق پیرامونی با اختصاص چهار درصد از اعتبار طرح به مسئولیت‌های اجتماعی از دیگر اهداف این طرح است.
این طرح به لحاظ حجم سرمایه‌گذاری، به عنوان بزرگترین طرح توسعه میادین در مناطق نفتخیز جنوب بعد از انقلاب اسلامی محسوب می‌شود و شامل ۲۷ بسته قراردادی با برآورد سرمایه‌گذاری بالغ بر ۴.۳ میلیارد دلار است که با اتکا به توانمندی شرکت‌های داخلی در دست اجرا است.
اجرای این طرح ملی موجب ارتقاء و توانمندسازی شرکت‌های پیمانکاری داخلی، ایجاد اشتغال به ویژه در مناطقی که این پروژه‌ها اجرا می‌شوند، تقویت ساخت داخل و انجام مسئولیت‌های اجتماعی و عمران و آبادانی محیط پیرامونی پروژه ها خواهد شد.
