انقلاب اسلامی ایران یک حرکت الهی و یک تحول بزرگ در جامعه اسلامی بود که از صدر اسلام نظیر نداشته و تحولی است که هنوز هم بسیاری از مردم جهان، حقیقت آن را نشناخته‌اند.
این تحول یعنی هجرت انسان‌ها از حرکت‌های غیرالهی و زیر سلطه طاغوت‌ها و برنامه های کاملا مادی به سوی خدا و حاکمیت خدا و تشخیص هدف زندگی انسان و تکالیف الهی که خداوند متعال بر عهده انسان‌ها گذاشته است.
انقلاب اسلامی ایران با این فلسفه وجودی شکل گرفت که بدانیم از کجا آمده‌ایم، به کجا خواهیم رفت و فلسفه وجودی ما چیست و بی‌شک مسیر انسان از خدا به سوی خداست، انسان یک سیر حرکتی دارد که از ناحیه خدا به وجود می‌آید و به سوی خدا نیز باز می‌گردد و در این سیر طبیعی، همه چیز در ید قدرت الهی است اما به انسان نیز اراده و اختیار داده و مسیر را مشخص کرده است.
این مسیر یا مسیر انحراف و نابودی و نیستی است یا حرکت به سوی کمال و خدا و مسیری که انسان‌ها را به کمال الهی می‌رساند که در این راه، زندگی هدف‌دار و هدفمند و آراسته و سبک زندگی و هدف آن مشخص است و کسانی که در این مسیر حرکت می‌کنند، به خدا توکل دارند و او را رازق خود می‌دانند.
در این مسیر تعالی است که همه زندگی یکدیگر را آباد می‌کنند، سامان می‌دهند و دست یکدیگر را می‌گیرند و نجات می‌دهند و هیچکس سود خود را به سود دیگری ترجیح نمی‌دهد و این همان نگاهی بود که امام خمینی(ره) به زندگی داشت و با همین نگاه، کمر همت برای خدمت به بندگان خدا بسته بود.
امام خمینی(ره)، عاشق خدا بود و به هر آنچه متعلق به خدا بود، عشق می‌ورزید و همین عامل نیز سبب شد تا این مرد بزرگ، گام در راهی بگذارد که از آن سعادت و عزت و کمال انسانی را می‌طلبید.
انتهای پیام/