به گزارش تابناک قم، محمدرضا رحیمی با اشاره به اینکه کمبود و یا نبود امکان دسترسی به خدماتی شهری یکی از مهمترین مسائلی است که معلولان ما را آزار می‌دهد گفت: وقتی معلولان نتوانند به‌صورت مستقل از خدمات و امکانات شهری استفاده کنند، نمی‌توانند در فعالیتهای اجتماعی شرکت کنند و تا زمانی که مناسب‌سازی شهرها به سطح قابل قبولی نرسد، معلولان جسمی قادر نخواهند بود به سادگی در شهر تردد کنند و همانند سایر افراد از فضاهای عمومی استفاده کنند.
وی افزود: امروز نبود بسترهای مناسب یکی از مهمترین موانع مشارکت اجتماعی معلولان عزیز در جامعه ما است و تنها خواسته معلولان ما این است که شرایط به‌گونه‌ای شود که بتوانند امورات شخصی خود را به طور مستقل انجام دهند.
رنج معلولان از عدم آگاهی مسؤولان شهری
کارشناس توانبخشی سازمان بهزیستی قم با بیان اینکه معلولان در زندگی شخصی خود با مشکلات زیادی درگیر هستند و ما نباید این مشکلات را بیشتر کنیم، بیان کرد: مناسب‌سازی شهر موانع بسیاری از جمله عدم آگاهی مسؤلین شهری و افراد جامعه، محدودیت اعتبارات و مقاومت‌ها و تفکرات نادرست افراد جامعه دارد و متأسفانه تفکر غالب بر جامعه ما می‌گوید: «ما همه کارهای این معلولان را انجام می‌دهیم» و امروز یکی از انگاره‌هایی که سبب آزار معلولان شده، همین تفکر است که خیال می‌کند همیشه باید همه کارهای کم‌توانان جامعه را انجام دهد و شاهد مثال می‌آورد که فرضا دو سه بار هم در ورودی فلان بانک به معلولان کمک کرده است.
وی با اشاره به امکان دامن زدن به این ترحم‌ها از جانب خود معلولان گفت: اگر این دلسوزی‌ها در کانال مناسب خود قرار گیرد و این محبت‌ها از طریق پیگیری مناسب‌سازی سطح شهر و امکانات دنبال شود، نتایج مطلوب‌تری به‌دست می‌آید که در آن صورت این گروه از جامعه نیز می‌تواند عنصری مفید برای جامعه واقع شود.
مناسب‌سازی اولویت دست چندم مسؤولان شهری
رحیمی با اشاره به اهمیت فرهنگ‌سازی در زمینه مناسب‌سازی سطح شهر برای معلولان گفت: هزینه مناسب‌سازی در ابتدای ساخت و یا حین ساخت یک سازه بسیار اندک است، اما مسؤولان مدیریت شهری این موضوع را در برخی مواقع اولویت دست چندم خود می‌دانند و وقتی این مسئله در اولویت نیست و تازه بعد از پایان یک پروژه عمرانی به مناسب‌سازی توجه می‌شود، هزینه مناسب‌سازی بالا می‌رود و کسی حاضر نمی‌شود زیر بار این هزینه‌ها رود.
وی افزود: به‌طور خلاصه باید گفت امروز نه سازمان‌های مدیریت شهری و نه جامعه ما به مناسب‌سازی توجه دارد و تا زمانی که مناسب‌سازی اهمیتی نداشته باشد و یا پروژه مدیریت نشود، نتیجه این می‌شود که در زمان ساخت و انجام یک پروژه مسئله‌ای مانند مناسب‌سازی مورد غفلت قرار می‌گیرد و برای فرهنگ‌سازی در این زمینه باید شرایط طوری شود که همه افراد جامعه، اعم از مسؤول و غیر مسئول مناسب‌سازی را یک ضرورت و امر بدیهی بدانند تا دیگر شاهد این نباشیم که در آپارتمان‌سازی‌ها و ساخت ساختمان‌های بلند بیش از آنکه مناسب‌سازی موضوعیت داشته باشد، نما و بلندی ساختمان اهمیت دارد.
کارشناس توانبخشی سازمان بهزیستی قم با اشاره به اینکه این موضوع را باید به‌طور موردی بررسی کرد گفت: مواردی هستند که ما به این سازمان‌ها ارجاع می‌دهیم و انجام می‌شود، اما مواردی هم هستند که به صورت کلی در برنامه‌ریزی‌ها قرار می‌گیرد و در ساختارها به آن توجه می‌شود ولی تا این ساختارها به مرحله عمل برسد، زمان زیادی طی می‌شود و بنابر این سرعت اقدام را افزایش داد تا زمان طی شده نیز کاهش یابد.
ناچیز بودن بودجه تخصیصی برای مناسب‌سازی شهر
وی در ادامه بیان کرد: در بحث کمبود اعتبارات نیز باید حتماً برای این موضوع ردیف بودجه خاصی در نظر گرفته شود تا مشکلات این گروه از جامعه کمتر شود و علی رغم اینکه در دو سال اخیر یک سهمیه مشخصی متناسب با هر منطقه در نظر گرفته شده، اما در عمل می‌بینیم که این مبالغ به‌قدری کم است که نمی‌دانند که چگونه آن را خرج کنند و در کجا هزینه شود.
رحیمی در پایان ضمن اشاره به اقدامات صورت گرفته از جمله تهیه چندین دستگاه اتوبوس مناسب‌سازی شده برای شهر قم و مناسب‌سازی برخی از پیاده‌راه‌ها، افزود: دغدغه ما راه‌اندازی طرح تاکسی مناسب‌سازی شده است که هر زمان شخص معلول قصد خروج از منزل داشت به سادگی با این سامانه تماس بگیرد و یک تاکسی مناسب‌سازی شده که دارای بالابر است برای رساندن او به مقصد می‌رود. در این طرح معلول می‌تواند بدون اینکه از ویلچرش پیاده شود، سوار تاکسی شود و در مقصد پیاده شود.
