در اپیدمی کرونا ونحوه برخورد ما با آن اگر به دقت نگاه کنیم، می بینیم این ویژگی به سادگی قابل رویت است چراکه در ابتدای شیوع این بیماری خوب آغاز کردیم اما متاسفانه با گذشت زمان به عادی انگاری این ویروس مواجه شدیم و همین دلیل موجب شد بد ادامه دهیم و هم اینک در آستانه یک انفجار مهیب قرار داریم که درصورت کوچکترین اهمالی فاجعهبار این آزمون را به اتمام میرسانیم.
کرونا اپیدمی است که اغلب کشورها در سراسر جهان را گرفتار خود کرده و تاکنون خسارت مرگبار ناشی از آن از مرز یک میلیون نفر گذشته است.
متاسفانه تاکنون دارو یا واکسن خاص و چارهسازی برای نابودی و کنترل آن ارائه نشده و دستورالعملهای واحد و نسخه همگون شفابخشی برای مبارزه با این ویروس شناخته نشده است.
با گذشت نزدیک به یکسال از درگیری وشیوع کرونا در جهان برای پیشگیری و ممانعت از اشاعه وسیعتر آن در جهان هنوزهم تنها توصیه پزشکان وکادر درمان، عبارات استفاده از ماسک، رعایت فاصلهگذاری، تردد در شهر واماکن عمومی در حد ضرورت، شستشوی دستها به میزان ده بار در طول روز و … است که در بسیاری از کشورها در صدر رسانهها مدام تکرار می شود وبا این وجود بازهم کرونا قربانی می گیرد.
متاسفانه با وجود اینکه در کشور آمارهای مبتلایان از یکسو جهشی بالا رفته و روزانه از مرز ۱۲هزار نفر گذشته و شمار فوتیها به رقم بیش از ۴۵۰ نفر در روز رسیده است، هنوزآژیرهای قرمز خاموش هستند ورسانه ها جسته وگریخته ونه در حد کافی و وافی،تنها به انتشار اخبار میزان ابتلا وفوتی های کرونا به نقل از مسئولان مبادرت می ورزند!
از سویی صنایع،سازمان ها، شرکتها،ادارات ، اصناف و تمام مشاغلی که میتوانند در جامعه پیرامون خود نقشآفرینی کنند ،بدون توجه به مسئولیت اجتماعی خود (CSR) در مقابله با کرونا، وزارت بهداشت و دانشگاه های علوم پزشکی در سراسر کشور را تنها گذاشته اند.
گاه به تعداد محدودی ودر یک مقطع کوتاه برخی از صنایع باخرید ماسک ومواد ضدعفونی،فکر می کنند نقش خود را در این زمینه به درستی ایفا کرده اند که تصور نادرستی است.
شورای شهر اراک هم با وجود اینکه مطابق اصل ۱۰۰قانون اساسی،وظیفه مدیریت شهر ورسیدگی به امور مرتبط با زندگی ورفاه شهروندان از بهداشت وسلامت تا اقتصاد وعمران وفرهنگ وامورات مختلف را برعهده دارد،در این شرایط خود را بی تفاوت نشان میدهد وکوچکترین اقدامی انجام نداده که قابل تامل است!
متاسفانه کادر درمان به تنهایی در مقابله ومبارزه با این بیماری تلاش میکند که ایثارگری آنها جای قدردانی دارد.
یک کارشناس در این شرایط میگوید دیگر با تعارف و خواهش میکنم، کار به سامان نمیرسد و آتوریته لازم است.
دیگری میگوید،لازم است حدود قرنطینه را تعریف و به اطلاع عموم برسانید و اجرای طرحها را بهصورت وظایف شرعی و ملی، فردی و اجتماعی آموزش دهید.
کارشناسی دیگر در حالیکه همه این پیشنهادها را مفید می داند، میگوید، اپیدمی کرونا، هنوز ناشناخته و همچنان بسیار خسارتبار است، طرحها آزمایش میشوند و برای مدتی هم جواب میدهند، اما یکباره با جهش این ویروس و دوره جدید آن مواجه میشویم بنابراین تنها سختگیری همهجانبه تا حد کنترل امنیتی ـ نظامی جواب مثبت میدهد.
حال که بسیاری از مسئولان و شخصیتهای صاحبنظر زنگ خطر آیندهای فاجعه بار را به صدا درآوردهاند و خواهان، اعمال شدید آتوریته و مدیریت متمرکز آن در کلانشهرها هستند لازم است،با اجرای برنامهها و اطلاعرسانی عمومی و به طور خاص از طریق صدا و سیما و مطبوعات و دعوت و مصاحبه با کارشناسان عموم جامعه را به انجام وظایف خود آگاه کنیم تا از اشاعه بیشتر اپیدمی کرونا جلوگیری شود چرا که اگر همچنان چارهاندیشی فوری و لازم نکنیم به مرز «فاجعه بزرگ» خواهیم رسید.
کبری بهرامی