يک‌بار براى هميشه بايد به همه توضيح داد كه سازمان نظام پزشكى ايران يك NGO نيست.
در تعاريف حقوق ادارى ايران سازمان نظام پزشكى در رسته سازمان‌هاى متمركز حرفه‌ای جای می‌گیرد که مجوز وجودش را از جایی ديگر نمی‌گیرد.
این سازمان تأسیس خود را به حکم قانون خاص با مجوز مجلس دارد.
مفهوم این جمله این است که یک تأسیس بنیاد شده در مجلس تنها به واسطه تصویب قانون ناسخ توسط همان مجلس قابل انحلال است.
طفیلی این معنا این است که یک بنیاد قانونی مستقل توسط هیچ مرجع دیگری قابل انحلال نیست. این مقدمه برای این یادآوری بود که اتفاق سال ۱۳۶۵ در آنچه انحلال سازمان نظام پزشکی نام گرفت، يک حکم قضایی به اتهام امنیتی علیه شورایعالی سازمان بود که اگر چه یکی از ارکان اصلی سازمان را معلق و منحل کرد اما مانع حیات اساس آن نشد.
انحلال شخصیت حقوقی معادل حکم سالب حیات در فرد حقیقی اما علیه شخصیت حقوقی ست. نکته با اهمیت که باید بدانید این ست؛
سازمان متکی به برگزاری انتخابات نیست و توضیح آن این است که قانون سازمان طوری انشاء شده است که بدون برگزاری انتخابات پر تعداد هم ممکن‌الوجود باشد.
در سازمان نظام پزشکی حتی یک رأی برای انتخاب شدن کافی ست به این شکل که اگر به من فقط ۲۸۶۰ عضو بدهید از آنجا که بقیه اعضاء مجبور به عضو بودن هستند با همین ۲۸۶۰ نفر هیأت مدیره میشود کلیه ۲۰۰ شهر را دارای شعبه قانونی و دائر کنم برای این شعب چیزی حدود ۱۳۰۰ پزشک و ۱۵۶۰ غیرپزشک عضو کفایت می‌کند.
اگر هر کاندیدای هیأت مدیره به خودش رأی بدهد از آنجا که حد نصاب مشروعیت در تعریف قانون وجود ندارد، هیأت مدیره شهرستان تشکیل میشود.
متعاقب این از تجمیع همین ۲۸۶۰ نفر میشود مجمع و شورایعالی قانونی ساخت.
اینکه می‌بینم جاهایی کسانی از انحلال یا حذف سازمان حرف میزنند به خاستگاه قانونی آن وقوف ندارند.
سازمان شرح وظایفی دارد که نظام و انتظام یک صنف را تعریف می‌کند و امکان ندارد بشود روزی را بدون سازمان فرض کرد.
در شهرستان‌ها تهیه ۵ پزشک کارمند دولت و ۶ پرسنل کارمند شبکه بهداشت یا بیمارستان برای ایجاد شعبه نظام پزشکی کفایت می‌کند ولو یک نفر دیگر در رأی‌گیری شرکت نکند.
بله درست متوجه شديد فقدان انتخاب كننده انتخابات را متوقف نمی‌كند.
به این تجویز هوشمند قانون توجه کنید تا درک کنید که سازمان یک نهاد صنفی یا NGO نیست بلکه فقط یک سازمان حرفه‌ای شغلی ست که نظام نامیده میشود.
انتهای پیام/*