تاریخ ایران به ما میگوید در اکثر مواقع که قدرت متمرکز بوده و افراد معدودی تصمیمهای بزرگ و کوچک را گرفتهاند کار آمدی حکومت بیشتر بوده، اما همانقدر که درس گرفتن از تاریخ راهگشا است تکرار آن و ماندن در گذشته هولناک و مخرب است، امروزه تقریباً در تمامی کشورهای دنیا ثابت شده برخلاف و عکس تاریخ گذشته بحران ناکارآمدی نتیجه تمرکز بیش از حد قدرت سیاسی است، جایی که مدیریت نه فقط در دست عدهای محدود که در انحصار نگرش و تفکری خاص باشد، نمیتواند و نمیشود توقع کار آمدی داشت، در دنیای پر شتابی که تحولات هر روز و هر لحظه اتفاق میافتد لحظهای درنگ موجب عقب افتادگی خواهد بود چه رسد به ماندن در دهه ها و قرنهای گذشته، این روزها ایران ما بیش از انحصار مدیریت در دست افراد از انحصار عقاید و افکار آسیب میبیند با ثابت بودن نگرش تغییر افراد بعضاً نه تنها مؤثر نیست که در بعضی مواقع زیان بارتر هم میشود و گاهی سپردن امور به دست افراد جدید و به ظاهر جوان با همان تفکر قدیمی نوعی عقبگرد به حساب میآید، جوانگرایی صوری و تغییر ظاهری تنها تقویت و جان دادن به روند طی شده قبلی است زیرا جوانگرایی یعنی تازه کردن تفکر و اگر جز این باشد ای بسا همان افراد سالخورده بهتر و باتجربه تر میتوانند افکار کهنه و قدیمی را اجرا کنند، بعنوان مثال میتوان به تغییر مدیریت در صداوسیما اشاره کرد، مدیر جوان شبکه سه با همان تفکر انحصاری نه تنها نتوانست رسانه ملی در حال حذف شدن از حیات اجتماعی ایران را احیا کند که به نظر میرسد تنها با تغییر بعضی ظواهر به روند ناکارآمدی این رسانه پر خرج ملی شتاب بخشیده، نگاه جناحهای سنتی در ایران را اگر بپذیریم که هیچ نیت بدی در کارشان نیست نگرشی فرسوده، ناکارآمد و برای آینده کشور خطرناک است. نگرشی که از هر ایده تازه هراس دارد و تمرکز را مایه پیشرفت میداند و به جای نو آوری، گوش بفرمانی را بالاترین ارزشها بر میشمرد حال اینکه اینها در دنیای امروز باعث تباهی هر ملت و فرهنگی خواهد شد، وقتی در زندگی ساده روزمره نه تنها نسل جدید که حتی نسلهای گذشته نیز مجبورند خود را با مناسبات جدید همراه سازند سیاست جا مانده در گذشته قطعاً ناکارآمدی ایجاد خواهد کرد و هزینه بیهوده بر کشور تحمیل میکند نادیده گرفتن واقعیتهای زمانه توسط سیاستمداران سنتی و قدرتمند ایران که تصور میکنند میتوان بر اساس معیارهای گذشته کشورداری کرد ایران ما را با بحرانهای زیادی روبهرو کرده است که به گفته بسیاری از صاحب نظران مخربترین آن بحران نا کارآمدی است. ناکارآمدی که تنها با میدان دادن به همه ایرانیان و تفکرات جدید از بین خواهد رفت. در غیر این صورت روز به روز به مشکلاتمان افزوده خواهد شد و فاصله میان بخشهای مهمی از قدرت و جامعه بیشتر خواهد شد، اگر سیاستمداران نگاهی ساده به زندگی روزمره بیاندازند به طور مثال اگر در گذشته پا به سن گذاشته ها مثلاً حتی از تلفن همراه استفاده نمیکردند امروز حتی مسن ترین افراد هم به ناچار از گوشیهای هوشمند استفاده می کنند یا در کلان شهری مثل تهران اساساً بدون داشتن نرم افزار مسیریاب آنلاین امکان تردد دقیق، سهل و آسان وجود ندارد و کسی که نخواهد خود را با آن منطبق کند جدای از سن و سالش باید خود را در خانه خود زندانی کند.
انتهای پیام/*