براساس آموزه های دینی گرامی ترین انسانها نزد خداوند متعال با تقوا ترین آنهاست ، از طرف دیگر هر کسی در انجام وظایف محوله در امورات تخصصی خود ، دارای وسع و بضاعتی است و باید به میزان آن ، مسئولیت پذیر باشد بنابراین تعهد و تخصص از ارکان مسئولیت پذیری در جامعه ما به حساب می آید.
از آنجا که گیلانی ها نیز به عنوان انسانهای خلاق ، با استعداد ، توانمند و نو اندیش در جامعه ایران زبانزد خاص و عام هستند ، این انتظار بود که همانند مردم همیشه در صحنه کشور ما همچون آذری ها و اصفهانی ها در عرصه مدیریت ملی کشور در دولت های گذشته سهم می داشتند و لیکن متاسفانه چنین نیست نگارنده معتقد است میزان حضور افراد شایسته هر استان در عرصه تصمیم سازی و تصمیم گیری دولت ها بستگی به میزان تعهدات تعریف شده و توان پیگیری ، تلاش و خواست بزرگان تاثیر گذار آن استان دارد .
خوشبختانه از این منظر استان گیلان نسبت به سایر استانها ی کشور دارای شخصیت های وارسته مذهبی و مبارزان خستگی ناپذیر ذی نفوذ و مورد احترام ویژه حضرت امام (ره) و مورد توجه مقام معظم رهبری بوده و هستند .
اگر هر یک از آن عزیزان می خواستند و یا پیگیری و تلاش می کردند ،می توانسنتد فرزندان شایسته گیلانی را در عرصه مدیریت کشور جای بدهند ، اما بهر دلیلی در عمل چنین نشد ، و این حضور در عرصه مدیریت کشور کم رنگ یا یا بهتر بگویم بی رنگ ماند .
بر عکس، بزرگان استانهایی همچون اصفهان و آذربایجان از این فرصت به نحو شایسته استفاده کردند و توانستند در ابتدای شکل گیری دولت در نظام جمهوری اسلامی ایران تعداد زیادی از نیروهای هم استانی خود را در عرصه مدیریت کشور وارد کنند، به عنوان مثال می توانم از مرحوم آیت الله طاهری نماینده محترم سابق ولی فقیه و امام جمعه اصفهان یاد کنم که حرکت جاودانه ایشان موجب گردید تا اصفهانی ها از فدراسیون ورزشی، روسای سازمانها و وزارتخانه های کشور گرفته تا سفرای ایران در دنیا حضور پررنگی دارند ، این حضور پر رنگ همه و همه بخاطر توانایی های آنها نیست ، بلکه بر اساس رابطه و تلاش بزرگان آن استان هاست زیرا گیلانیها ار نظر شایستگی و تعهد چیزی کمتر از آنان کم ندارند .
پر واضح است هر وزیری پست های مدیریتی فراوانی در سطح کشور و وزارتخانه خود دارد که می تواند بر اساس همین رابطه از وجود همشهریان خود در ساختار سازمانی تحت امرش بهره مند شود .
از آنجایی که این توفیق برای گیلانیها حاصل نگردید بدیهی است حضور این عزیزان در عرصه مدیریت کم تعداد می باشد .
حال چرا نتوانستیم با داشتن شخصیت های بزرگ مذهبی، سیاسی و مبارز در استان گیلان ، چند وزیر در کابینه داشته باشیم دلایل دیگری دارد که در این مختصر نمی گنجد، هر چند با عنایت شخص جناب آقای سید محمد خاتمی این طلسم در دولت دوم ایشان شکسته شد و آقای مهندس علی صوفی را بعنوان وزیر تعاون به مجلس معرفی کردند و از دیگر دلایل کم تعداد بودن گیلانی ها در عرصه مدیریت کشور میتوان به اختلاف نظر و عدم وحدت بین جناح ها، گروههای سیاسی و شخصیتهای تاثیر گذار استان در دهه اول انقلاب اشاره کرد.
عدم وحدت میان نیروهای استان بهانه ای فراهم می آورد که حتی در سطح مدیران استانی نیز از نیروهای غیر بومی استفاده نمایند و این چنین است که استان گیلان با داشتن منابع غنی مادی، معنوی، جغرافیایی و انسانی همچنان محزون از توسعه نیافتگی باشد.
برای جبران مافات به نظر می رسد :
نیرو های گیلانی وفادار به انقلاب و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران با هر سلیقه ای اعم از اصولگرا و اصلاح طلب باید از فرصت ها برای ارتقاء منابع انسانی و توسعه استان گیلان استفاده نموده و بجای تقابل ،تعامل و بجای خشونت تساهل را پیشه خود کرده تا شاهد گیلانی باشیم که علاوه بر سرسبزی جغرافیایی دارای نیرو های تصمیم ساز و تصمیم گیر در عرصه مدیریت کشور و به تبع آن دارای زیر ساخت های عمرانی ، اقتصادی ، رفاهی و گردشگری باشیم .
خوشبختانه با حرکت هوشمندانه ملت ایران در 24 خرداد و حضور مبارک جناب آقای دکتر محمد باقر نوبخت در بالاترین سطح مدیریت عالی کشور امیدواریم شاهد حضور پررنگ تر نیروهای شایسته گیلانی در سطوح مختلف مدیریتی کشور باشیم و از این طریق ضمن جبران مافات یک حرکت ماندگار را از خود به یادگار بگذاریم.
احمد رمضانپور نرگسی