چاف و چمخاله لنگرود، ساحلی بی نظیر در استان گیلان +تصاویر

تابناک / اگر شما هعم از آن دسته از افرادی هستید که این روزها از گرما کلافه شده اید و به دنبال پیدا کردن مکانی خنک برای سفر می گردید حتما به پیشنهادهای ما توجه کنید. یکی از ویژگی‌های خاص ایران آب و هوای چهار فصل آن است و این روزها 10 شهر ایران با دمایی معتدل و خنک پذیرای مسافرانی هستند که می خواهد چند روزی از شر گرما راحت شوند.

حالا اگر می‌خواهید برای سفر رفتن آماده شوید این ۱۰ شهر پیشنهاد‌های خوبی برای شما است.

ساحل بی نظیر چاف و چمخاله

ساحل‌ها در جای‌جای دنیا مکان‌های مناسبی برای گذراندن اوقات فراغات هستند. اگر در ایران زندگی می‌کنید و از دوست‌داران سواحل اروپایی هستید بد نیست با ساحل چمخاله آشنا شوید. زیبا ترین ساحل توریستی شهر گیلان که در بین گردشگران از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. همچنین این ساحل بسیار زیبا شرایط مناسبی برای شنا دارد. 

اما قرار نیست در این مکان  تنها از دریا بهره ببرید. هر مسافر می تواند با كمی گشت و گذار، از طبیعت زیبای مزارع مختلف كه در كنار ساحل گستره شده‌اند گرفته تا نمای کوهستانی لذت ببرد.شاید زمانی كه در كنار ساحل به آرامی نشسته اید و گوش به امواج پرتلاطم دریا سپرده‌اید، بتوانید تصوری بهتر از چمخاله را در ذهن داشته باشید بهشتی که در آن  همزمان می‌توانید آرامش دریا را در کنار شانه‌های سترگ و ایستاده كوهستان ببینید.

معرفی

چاف و چمخاله از شهرهای استان گیلان ، در بخش مرکزی شهرستان لنگرود قرار دارند. گفته می‌شود  حدود ۲۷۷ سال پیش زمانی که نادر شاه افشار زمام حکومت را در دست داشت مردمانی از کرمانشاه برای دور بودن از جنگ به خطه‌ای خوش‌آب‌و هوا و باتلاقی‌ پناه بردند که کسی در آنجا‌ زندگی نمی‌کرد. این منطقه همان چمخاله‌ی امروز نام گرفت.

بعد از شهرستان انزلی، دومین قطب توریستی و ساحل فعال در استان گیلان شهر چاف و چمخاله است که همیشه مورد استفاده و توجه گردشگران واقع شده است. اغلب مردم مهمان‌نواز و خونگرم این خطه به شغل کشاورزی و صیادی مشغول هستند که معروف‌ترین محصول کشاورزی آن‌ها برنج و هندوانه‌ است.

ساحل این شهر یکی از سواحل قدیمی و زیبای گیلان است که قبل از انقلاب ۱۳۵۷ دارای پلاژها و ویلاهای بسیار زیبا و جالبی بود و متاسفانه پس از انقلاب به تدریج از رونق آن کاسته شد.

بهترین جاذبه‌های این شهر نیز  ساحل ماسه‌ای و رودخانه بزرگ چمخاله است. عمق این رودخانه در بعضی از نقاط به ۶ متر هم می‌سد.  در زمان های نه چندان دور  این رودخانه محل عبور و مرور کشتی های روسی و ایرانی بوده است. از دیگر مراکز سیاحتی چمخاله می توان تالاب زیبا با پرندگان گوناگون و سواحل آرام و بکر آن را نام برد.

کنار ساحل زیبای لنگرود طبیعت زیبای لیلا کوه و منطق جنگلی خرما و اطاقور وجود دارد که در ایام نوروز با زیبایی منحصر به فرد خود می تواند تجربه‌ای مثال زدنی را برای گردشگران فراهم کند.

هم اکنون شهر چاف و چمخاله با داشتن پنج هتل و چندین اقامتگاه و مهمان‌پذیر می‌باشد که هر ساله پذیرای بسیار زیادی از مسافران می‌باشد.

آدرس

۱۰ کیلومتری شهر لنگرود (۲۰ کیلومتری شرق لاهیجان، ۳۹ کیلومتری غرب رودسر)

دسترسی

فاصله‌ی پایتخت تا شهر چمخاله ۳۷۴ کیلومتر ( ۴ ساعت و ۵۴ دقیقه) است. از آنجایی كه این ساحل به پایتخت نزدیک است، تصور می‌رود كه هر روز تعداد مسافران در آنجا به ویژه  در ایام نوروز کم نباشد. 

اگر قصد سفر با با خودروی شخصی دارید، می‌توانید در مسیر جاده‌ی کناره از شرق به غرب و بعد از پشت سر گذاشتن چالوس و رامسر و ورود به استان گیلان به سمت لنگرود برانید. در ده کیلومتری شرق لنگرود به چمخاله می‌رسید. اگر هم از سمت غرب به چمخاله می‌روید، بعد از گذشتن از رشت و رسیدن به لاهیجان کافی است که ۲۵ کیلومتر به سمت شرق برانید تا به چمخاله برسید.

در صورت سفر با وسیله‌ی  حمل‌ونقل عمومی لازم است بدانید هرروز اتوبوس‌هایی از تهران به سمت لاهیجان حرکت می‌کنند. بعد از رسیدن به لاهیجان، می‌توانید با مینی‌بوس‌هایی که از خروجی شرق لاهیجان حرکت می‌کنند به چمخاله بروید. همچنین تاکسی‌های خطی هم در دسترس هستند. راه دیگر این است که از لاهیجان به لنگرود بروید و ازآنجا به چمخاله بروید.

  اکثر ساکنان چمخاله از لک های جلالوند و جاف استان کرمانشاه می‌باشند که گویش آنان لکی است. شغل اصلی مردم این شهر کشاورزی و صیادی می باشد و محصول کشاورزی این منطقه برنج و هندوانه ‌است.

 از مهم ترین ویژگی‌های شهر توریستی چاف و چمخاله ، استقرار بخش اعظم اراضی آن در کناره ساحل دریاست که بدان جلوه‌ای خاص و بدیع داده‌است. این شهر از دیر باز مورد استفاده و توجه گردشگران قرار داشته و بعد از شهرستان انزلی دومین شهر توریستی و ساحل فعال در خطه گیلان به شمار می‌رفته‌است.

 این ساحل یکی از سواحل قدیمی و زیبای منطقه است که قبل از انقلاب ۱۳۵۷ دارای پلاژها و ویلاهای بسیار زیبا و جالبی بوده که پس از انقلاب به تدریج از رونق آن کاسته شد. هم اکنون شهر چاف و چمخاله با داشتن چندین هتل، اقامتگاه و مهانپذیر، هر ساله پذیرای بسیار زیادی از مسافران می‌باشد.

 یکی دیگر از عوامل معروفیت و زیبایی چمخاله رودخانه آن است که یکی از پرآب ترین رودهای کشور می باشد. عمق این رودخانه در بعضی از قسمت ها به ۶ متر هم می رسد و در زمان های نه چندان دور هم محل عبور و مرور کشتی های روسی و ایرانی بوده است.

 از دیگر مراکز سیاحتی چمخاله می‌توان تالاب زیبا با پرندگان گوناگون و سواحل آرام و بکر آن را نام برد.

فیروزکوه

اگر ساکن تهران هستید و نمی‌خواهید از شهر خود خیلی فاصله بگیرید و حتی به دنبال مسافرت‌های یک روزه هستید فیروزکوه را فراموش نکنید. این شهرستان از شمال و شرق به استان مازندران، از جنوب و جنوب شرقی به شهرستان سرخه در استان سمنان و از غرب به شهرستان دماوند محدود می‌شود.

جاذبه‌های گردشگری

فیروزکوه دارای جاذبه‌های گردشگری فراوانی است که به خاطر سردی هوا، بیشتر در فصل‌های گرم سال مردم به آنجا سفر می‌کنند. به عنوان نمونه می‌توان از تنگه واشی که دارای نقش برجسته‌ای بجا مانده از دورهٔ قاجار است، نام برد. تنگه واشی مکانی با جاذبه‌های گردشگری است که در حدود ۱۵ کیلومتری شمال غربی شهرستان فیروزکوه قرار گرفته است. شاید یکی از جذاب‌ترین بخش‌های سفر به تنگه واشی حرکت در رودخانه‌ای است که در بین یک دره سنگی قرار دارد.

آلاشت، مازندران

کمی که از تهران فاصله بگیرید و به سمت شمال حرکت کنید در شهر مازندران می‌توانید به منطقه‌ای جذاب با هوایی خنک بروید. آلاشت، یکی از شهر‌های شهرستان سوادکوه در استان مازندران است شهری زیبا و کوچک با تعداد کمی خانوار، کوچه‌های تنگ و باریک و خانه‌هایی خشتی و گلی با سقف‌های تیر چوبی است.
آلاشت سرزمینی است در دامنه شمالی فیروزکوه، در ارتفاع ۱۹۰۰ متری از سطح دریا با میانگین بارندگی بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلی‌لیتر در سال است؛ آب و هوایی معتدل و مرطوب دارد و از چند محله تشکیل شده است.

در نزدیکی آلاشت، محلی به نام کاربار تپه سر وجود دارد که اهالی شهر آلاشت، شب‌های تابستان را در آن جمع می‌شوند و گپ می‌زنند. آلاشت زادگاه رضا شاه پهلوی است. خانه‌ای را که در آن به دنیا آمده در سال ۱۳۸۷ به موزه مردم شناسی تبدیل کردند.

با توجه به ارتفاع و آب و هوای آلاشت، گونه‌های متنوع کوهستانی و میوه‌های زیادی در این منطقه رشد می‌کنند. درخت‌های جنگلی، چون تلکا، زالزالک، ازگیل، زرشت، ترنج، سف، ممرز، مرس، موزی، سنوبر، سرو، کاج، سیتی، آلوچه، آلو، سیب، گلابی، گیلاس، گردو، آلبالو، شاه توت، زرد آلو و هلو از نمونه‌های آن هستند.

بجنورد خراسان

بجنورد مرکز استان خراسان شمالی و در شمال شرق ایران است. «بُژنُرد» کلمه‌ای است که در لهجه شمال خراسان تلفظ می‌شود. این شهر با مساحت ۳۶ کیلومترمربع به‌عنوان چهل و چهارمین شهر کشور محسوب می‌شود و یکی از شهر‌های بزرگ خراسان است.
نام این شهر، «بیژن‌گُرد» یا بیژن یورد در منابع قدیمی و فرهنگ‌های لغت آورده شده و بیژن‌گرد (بجنورد) به معنی «ساخته بیژن» و «آباد شده به دست بیژن» است.

قسمت بزرگی از ناحیه بجنورد با توجه به متون تاریخی در سده‌های پنجم تا هشتم هجری قابل سکونت و آباد بوده است. ناحیه بجنورد با شروع دوران مغول و تیموری آسیب‌های فراوانی را متحمل شد. گلیم‌بافی، قالی و قالیچه ترکمن، پشتی ترکمن، زیورآلات، لباس محلی ترکمن، جاجیم، کلاه کرکی، چوخه، پارچه بافی سنتی، معرق، تذهیب و تشعیر و ساز‌های سنتی از صنایع‌دستی بجنورد هستند.

گرگان

بعد از مازندران می‌توانید به سمت گرگان بروید و به دهکده ییلاقی جهان‌نما برسید. این دهکده در فاصله ۶۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر کردکوی و ۸۵ کیلومتری گرگان و در دامنه کوه جهان‌نما (به ارتفاع ۳۰۸۶ متر از سطح دریا) در منطقه حفاظت‏ شده «جهان‌نما» واقع شده است. دهکده ییلاقی که در میان این دشت قرار دارد، سکونتگاه ییلاقی مردم شهر‌های گرگان و کردکوی است.

به علت کوهستانی بودن منطقه، چشمه‌های بسیاری، چون نخودچشمه، سرخ چشمه، پیرزن چشمه، شربت، تول بنه، سوته، مازوکش، والدیگاه، امام وردی، چهارسرا، چشمه‌های اطراف محلات جلینگ بلینگ، حاجی آباد، مرادچشمه، تاجین چشمه و چشمه آبگرم زیارت وجود دارد. از دیگر جاذبه‌های دهکده، رودخانه ‏های مهمی، چون رود چهارباغ در جنوب، رودخانه مغزی، رودخانه ترکت و سفیدرود است.

کندوان تبریز

در مناطق خنک کشور همیشه استان آذربایجان شرقی زبانزد بوده و هست. در دل تبریز روستایی صخره‌ای نامی آشنا برای همه دارد. کندوان.

کندوان یکی از سه روستای صخره‌ای جهان و یکی از زیباترین جاذبه‌های گردشگری استان آذربایجان شرقی به شمار می‌رود. روستای کندوان یکی از روستا‌های دهستان سهند و از توابع بخش مرکزی شهر اسکو به حساب می‌آید.
در معماری صخره‌ای مصالح ساختمانی مانند گچ، آهک، خشت و... وجود نداشته و فضای مورد نظر با حکاکی درون سنگ ایجاد می‌شده. این خانه‌های صخره‌ای مثل منازل مسکونی عادی دارای بخش‌های مختلفی مانند اتاق نشیمن، صندوق‌خانه، آشپزخانه و حتی مجهز به سیستم لوله‌کشی آب و برق هستند. قطر دیوار‌های این خانه‌ها در حدود ۲ متر بوده و فضای داخل خانه به‌طور طبیعی در زمستان‌ها گرم و در تابستان‌ها خنک است.

اردبیل

شهر اردبیل برای اولین بار به‌عنوان شهری کوهستانی و با عنوان آراتا بر روی لوحه‌های گلی سومریان در ۵۰۰۰ سال پیش در شهر نیپور باستان ثبت شده است. مورخان، نام اردبیل را واژه‌ای اوستایی می‌دانند که از دو کلمه ارتا (مقدس) و ویل (شهر) که معنی شهر مقدس را می‌دهد. بسیاری از مورخان اسلامی بنای این شهر را به فیروز پادشاه ساسانی نسبت می‌دهند و نام آن را بادان پیروز نامیده‌اند.

این شهرستان به عنوان یکی از مناطق سردسیر ایران و استان بین پنج تا هشت ماه از سال سرد است. بارندگی نیز در تمام فصول وجود دارد، ولی شدت آن در بهار و پاییز بیشتر است. شهرستان اردبیل متأثر از ارتفاعات کوهستان‌های سبلان، طالش و بزغوش است که این عوامل طبیعی سبب محصور شدن آن شده‌اند. متوسط درجه حرارت آن در حدود هفت درجه سانتی‌گراد است. وجود کوهستان‌های سبلان، تالش و بزغوش، تأثیر بخار‌های دریای خزر و باد‌های سرد شمالی و وجود جنگل‌های شمال و شرق آن در میزان بارندگی و نوسان دمای شهرستان اردبیل بسیار مؤثر است.

ارومیه

در بخش دیگری از شمال غربی کشور که ترک زبان است یکی از کلان شهر‌های ایران وجود دارد، این شهر مرکز استان آذربایجان غربی و شهرستان ارومیه است که در منطقهٔ آذربایجان ایران قرار دارد.

این شهر از دو بخش کوهستانی در شمال و غرب و دشتی وسیع در جنوب و شرق تشکیل شده و دارای پنج بخش به نام‌های انزل، سیلوانا، صومای برادوست، نازلو و بخش مرکزی است. ارومیه از شمال به سلماس، از غرب به کشور ترکیه و از جنوب به اشنویه و نقده محدود می‌شود. دریاچه ارومیه نیز حدفاصل دو استان آذربایجان غربی و شرقی قرارگرفته است.

ارومیه با قرارگیری بر سر راه‌های تجارتی، به عنوان گمرکی برای صادرات و واردات کالا از ایران به دیگر نقاط و بالعکس بوده است. ارومیه محلی برای خرید و فروش محصولات کشاورزی و عشایری مردم اطراف این شهر است. نوع محصولات کشاورزی در استان آذربایجان غربی مخصوصاً شهر ارومیه باعث شده که این استان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار باشد. باغ‌های گسترده انگور و سیب این استان از شهرت خاصی نسبت به شهرستان‌های دیگر برخوردار است.

همدان

به عنوان پایتخت تاریخ و تمدن ایران، در غرب کشور قرارگرفته است. این استان از شمال با استان‌های زنجان و قزوین، از جنوب با استان لرستان، از شرق با استان مرکزی و از غرب با استان‌های کردستان و کرمانشاه همسایه است. مرکز این استان شهر همدان است که در زمان ماد‌ها بنا شده است و در آن زمان به نام هگمتانه معروف بود و پایتخت ایران بود.از معروف‌ترین مناطق گردشگری در همدان غار علی‌صدر است که کمی دورتر از مرکز شهر واقع شده، اما یکی از زیباترین غار‌های طبیعی است که هرساله گردشگران زیادی به آنجا می‌روند.

مجموعه تفریحی، توریستی و ورزشی گنج‌نامه همدان در میدان گنج‌نامه و در ۵ کیلومتری غرب شهر همدان و کوه‌های الوند قرار دارد. آب و هوای مطبوع کوهستان، دره الوند و چشم‌انداز زیبای دشت میشان جذابیت فراوانی برای این منطقه فراهم کرده است.

آرامگاه باباطاهر عریان، عارف، شاعر ایرانی‌تبار و دوبیتی سرای اواخر سده چهارم و اواسط سده پنجم در همدان قرار گرفته است. این آرامگاه در میدانی به همین نام در شمال همدان قرار دارد. این اثر در سال ۷۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

آرامگاه طبیب، شاعر و عارف ایرانی، ابوعلی سینا، که شهرت جهانی دارد در میان میدانی به همین نام واقع است. میدانی بیضوی با درختان چنار کهن‌سال و آب‌نما‌هایی الهام گرفته از باغ‌های ایرانی، تفرجگاه زیبایی را به وجود آورده است.

شهرکرد

«شهرکرد» که در گذشته به «دهکرد» شهرت داشت، یکی از شهر‌های سرسبز استان «چهارمحال بختیاری» است که در سراسر ایران به سرزمینی مرتفع، کوهستانی، برخوردار از جاذبه‌های طبیعی با چشم‌اندازی مسحورکننده و قدمتی کهن شناخته می‌شود که می‌توان نام آن را در فهرست مقاصد اصلی گردشگری ایران، ثبت کرد.

مسجد جامع شهرکرد، با قدمتی که به اواخر قرن ۱۳ هجری قمری می‌رسد از جمله عمارات تاریخی و مذهبی در این شهرستان است که به فرمان «حاج محمدرضاخان» و در مساحتی حدود ۲۵۰۰ متر مربع احداث شده است.

در شهرکرد آثار تاریخی، جاذبه‌های گردشگری و زیبایی‌های طبیعی متعددی وجود دارد که می‌توان به کوه غارون، پل خراجی واقع در روستای خراجی، روستای سورک، سقاخانه‌ی ارباب میرزا، موزه‌ی کار و زندگی، امام‌زاده عبدالله سورک، قلعه‌ی صمصام السلطنه، قلعه سورک، آبشار زرد لیمه (بوینه)، شیر سنگی (بردشیر)، قلعه دزک، منطقه بازفت، کتیبه‌های سنگی رخ، غار تنگه خراجی، مسجد جامع هرچگان، امامزاده سبزپوش و ... اشاره کرد.