مردم نگران نباشند
سند جامع همکاری های ۲۵ ساله ایران و چین در واقع یک سند چشم انداز و یک نقشه راه است که در آن حوزه های مختلفی برای همکاری تعریف شده است. در حوزه های نفت، انرژی، گردشگری، ترانزیت، تجارت، راه آهن و غیره دو کشور همکاری هایی را نیز خواهند داشت اما در خصوص جزئیات آن چیزی ارائه نشده است
کد خبر: ۱۰۶۱۸۹۹
تاریخ انتشار: ۲۵ مرداد ۱۴۰۱ - ۱۱:۴۳ 16 August 2022

به گزارش تابناک مازندران ، مازند خبر نوشت: باید در نظر بگیریم که اظهارات امام(ره) درباره چین و شوروی، در چه زمانی و خطاب به چه کسانی بوده است. نباید با طرح این مسائل در مردم نگرانی و اضطراب ایجاد کنیم که قراداد ۲۵ ساله با چین تحمیل ترکمنچای دیگری به ایران است. شرایط قرارداد ترکمنچای و گلستان که با دوره کنونی مقایسه می شود بسیار متفاوت است.
ابوالفضل خدایی: سند همکاری های جامع ایران و چین که اخیرا در تهران به امضای وزیران خارجه دو کشور رسید در سطح جهانی بازتاب گسترده ای پیدا کرده است. انفعال آمریکا و اروپایی ها در عمل به تعهدات برجامی خود سبب شد تا ایران برای تأمین نیازهای خود اقدام دیگری را در دستور کار داشته باشد و با ارتقای روابطش با چین آن را وارد مرحله استراتژیک کند. ناظران و کارشناسان بین المللی معتقدند که سند نتایج ژئوپلتیکی و سیاسی را برای منطقه خواهد داشت و موجب تضعیف هژمون ایالات متحده آمریکا نیز خواهد شد. برای بررسی ابعاد این سند با محسن پاک آیین سفیر سابق ایران در باکو گفتگو کرده ایم که در ادامه مشروح آن را می خوانید: 

نظر شما نکات قابل توجه در خصوص سند همکاری های جامع ایران و چین چیست؟

باید در نظر داشت اسنادی که بین کشورها به امضا می رسد دو نوع است: تفاهمنامه و یا قرارداد. در تفاهمنامه معمولا به کلیات اشاره می شود و طی آن حوزه های همکاری در زمینه های گوناگون برای مدتی تعیین خواهد شد. تفاهمنامه در واقع نشان دهنده اراده دو کشور برای انجام همکاری ها است و اهمیت آن موجب می شود تا به یک سند راهبردی تبدیل شود.

نوع دیگر و یا دوم مربوط به قرارداد می شود که در آن طرفین وارد جزئیات می شوند و در خصوص سرمایه گذاری، اجرای پروژه، نحوه تقسیم سود و غیره به طور مشخص تعیین خواهد شد و پس از نهایی شدن به مجلس می رود و پس از بررسی نمایندگان به شورای نگهبان می رود و پس از اینکه در هر دو کشور تبدیل به قانون شد در نهایت وارد فاز اجرایی می شود و مورد مخفی در آن وجود ندارد.

سند جامع همکاری های ۲۵ ساله ایران و چین در واقع یک سند چشم انداز و یک نقشه راه است که در آن حوزه های مختلفی برای همکاری تعریف شده است. در حوزه های نفت، انرژی، گردشگری، ترانزیت، تجارت، راه آهن و غیره دو کشور همکاری هایی را نیز خواهند داشت اما در خصوص جزئیات آن چیزی ارائه نشده است. اهمیت این سند این است که رهبران دو کشور پشتیبان آن هستند و دولت ها در آینده باید این سند را طبق اراده ای که پشت آن بوده است وارد فاز اجرایی کنند. حال که این سند به امضای طرف های ایران و چین رسیده در مرحله بعدی وزیران خارجه دو کشور باید با گفتگو این سند را اجرا کنند که طی آن پروژه ها تعریف شده و قراردادها نیز بسته شوند. در حال حاضر مورد محرمانه ای در این سند وجود ندارد که جزئیات آن مشخص شود. هنگامی که جزئیات همکاری های مشخص شد به طور طبیعی در مجلس شورای اسلامی مورد بررسی و تصویب قرار خواهد گرفت. پس از آن نیز به دولت برای اجرایی شدن ابلاغ می شود.

دلیل نگرانی غرب از این سند چیست؟

آنها احساس می کنند که منافع درازمدتشان درخلیج فارس به خطر افتاده است و بر اساس اشتباهات محاسباتی و خطاهایی که انجام داده اند چین در حال جایگزین شدن است. جایی که شرکت های غربی می توانستند همکاری کنند در حال حاضر چینی ها به آن ورود پیدا کرده اند.اما موضوع دیگری نیز وجود دارد که آن نگرانی ها در داخل کشور است.برخی تصور می کنند تقویت روابط ایران با شرق چون روسیه و چین بدان معناست که ایران دیگر نمی تواند با کشورهای غربی در آینده رابطه خوبی پیدا کند. در واقع چنین نیست. اینکه ایران کشورهای غربی را تا به حال به بازی نگرفته است بدلیل رفتارهای خصومت آمیز آنان است. موضوعی که حتی قبل از انقلاب نیز وجود داشته و تا به امروز نیز ادامه داشته و در رأس آنها نیز ایالات متحده آمریکا قرار دارد. در آن سو نیز کشورهای اروپایی وجود دارند که منافع خود را به آمریکا گره زده اند. کشورهای غربی در صورت رفع خصومت می توانند با ایران رابطه داشته باشند و حتی سند همکاری امضا کنند.  

علاوه بر نگرانی های غرب شاهد وضعیتی دوقطبی در داخل کشور نیز هستیم…

قراردادها و تفاهم نامه های ایران با دیگر کشورها نباید باعث ایجاد دوقطبی درکشور شود. وقتی مساله مهمی که ارتباط مستقیم با منافع ملی دارد به موضوعی دو قطبی تبدیل شود،خودبخود یک قطب به عنوان یک مخالف این قرارداد را در راستای منافع ملی نمی داند و همچنین قطب دیگر منافع آن را بزرگنمایی و برجسته می کند. اگر موضوع دوقطبی نباشد تمام گرایشات و جناح ها با نگاه به نقاط مثبت و منفی این قرارداد آن را مورد بررسی قرار می دهند و در واقع انتظاری واقعی نسبت به آن دارند. به همین دلیل مطلق گرایی را در خصوص این قرارداد شاهد نخواهیم بود. ضمن اینکه در روابط کشورها با هم نیز ما نباید دچار مطلق گرایی شویم؛ به هر حال قرارداد برد ـ برد است و طبق آن دو طرف باید از آن سود ببرند و به نوعی داد و ستد محسوب می شود.

معتقدم که همه ناظران، تحلیلگران و مسئولان کشور باید به این قرارداد به صورت ملی نگاه کنند و از نگاه های جناحی پرهیز کنند تا دوقطبی ایجاد نشود.می توان این سند را مورد نقد و بررسی هم قرار داد به شرطی که در راستای منافع ملی باشد.

یکی از دلایلی که این سند ارزش ملی دارد این است که رهبر معظم انقلاب نیز حامی آن است. همانطورکه می دانیم آقای علی لاریجانی نیز مسئول پیگیری آن بوده است. بنابراین می توان دریافت که این سند تنها خواسته دولت و یک قوه نیست بلکه کلیت نظام از آن حمایت می کند و همگی به آن اهتمام دارند که این اقدام بزرگ باید به چینی ها انجام شود. از طرفی چینی ها نیز به خوبی به زوایای امر آگاه هستند. هیچ دولتی در هفته ها و ماه های پایانی دولتی با آن قرارداد امضا نمی کند اما چین به خوبی می داند که عزم و اراده معقولانه ای در این نظام وجود دارد که در صورت تغییر دولت ها نیز صدمه ای به آن وارد نمی شود.

بنابراین در آن زمان ضروری بود که ایران شرکای واقعی خود را به صورت درست انتخاب کند. اگر ایران همکاری های خود را با چین مانند همین سند ۲۵ ساله انجام می داد، چه بسا پس از خروج ترامپ از برجام، چین در کشور باقی می ماند و پروژه ها را در حوزه های مختلف نفتی، گازی و زیرساختی ادامه می داد. همکاری های می توانست با کشورهایی چون روسیه و یا مالزی ادامه پیدا کند. اگرچه ممکن است سطح تکنولوژی کشوری چون مالزی با کشورهای اروپایی یکسان نباشد اما این کشور وفادار است و با سرنوشت کشورهای دیگر بازی نمی کند. ایران تقریبا دو سال با شرکت هایی چون توتال مذاکره کرد و فرصت بزرگی را از دست داد. در نهایت هم دیدیم که این شرکت ها با یک امضا از ایران خارج شدند و با نیمه کاره گذاشتن پروژه های خود در ایران ما را معطل نگه داشتند. باید توجه داشته باشیم اگر زمانی تحریم ها لغو شد ایران به سراغ طرفی نرود که در دوره تحریم ها نسبت به ما بی توجه بودند. از همین رو ضرورت ایجاب می کند با کشورهایی همکاری کنیم که در دوران تحریم نیز در کنار ما بودند. 

 

 

 

 

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار