به گزارش تابناک مازندران، همان گونه که پیش از ساخت سد کسیلیان، کارشناسان پیش بینی کرده بودند، بیش از هزار هکتار گونه های ارزشمند جنگل های شمال قربانی سدهای جدید خواهد شد.
بر اساس این گزارش، 800 هکتار جنگل هیرکانی قربانی سد کسیلیان شد.
در عین حال سکوت متخصصان موافق طرح های جنگلداری در نوع خود جالب و قابل تامل است .
ساخت سد کسیلیان 800 هکتار جنگل هیرکانی را قطع و نابود می کند. حدود 300 هکتار از اراضی جنگلی واقع در طرح های جنگل داری زیر آب سد خواهد رفت و پیش بینی می شود که حدود 450 تا 500 هکتار از جنگل های منطقه واقع در قسمت هایی از سری های طرح جنگلداری شامل گونه های درختی ممرز، انجیلی، کلهو، راش، لرگ، افرا، توسکا و ... به صورت 2 تا 3 اشکوبه و عمدتا با زیر اشکوب گونه ممنوع القطع شمشاد و موجودی بیش از 200 مترمکعب در هکتار و در سری هستند؛
با این همه معلوم نیست چرا برخی متخصصان و دانشگاهیانی که تاکنون فریاد وامصیبت هایشان برای مدیریت جنگل های شمال در اثر اجرای طرح موسوم به "تنفس" بلند بود، اکنون در برابر ساخت این سد و نابودی این جنگل ها سکوت کرده اند.
به گفته کارشناسان تنها بازمانده جنگل های هیرکانی جهان از عصر یخبندان و نوار باریک اطراف خزر که تنها بخش سبز قابل توجه نقشه ایران بود، طی نیم قرن، نصف شده است. منطقه ای که مهم ترین قطب کشاورزی ایران است و حالا در اثر خشکسالی و کاهش بارش ناشی از تخریب جنگل، می رود تا به یکی از کانون های جدی بحران در کشور تبدیل شود. یقینا سدسازی هم یکی از علت های این معضل است و هم تشدیدکننده این بحران چندساله.
" زارم رود" سدی دیگر با گنجایش 90 میلیون مترمکعبی روی یکی از سرشاخه های اصلی رودخانه تجن، و در فاصله 20 کیلومتری از سد 165 میلیون مترمکعبی شهید رجایی و با بهانه تامین آب شرب مردم ساری و میاندورود از سوی وزارت نیرو برنامه ریزی شده است. سد فینسک 40 هکتار، سد زارم رود 70 هکتار، سد لاسک 100 هکتار، سد کسیلیان بیش از 800 هکتار از جنگل های هیرکانی – کاسپیانی شمال ایران را قربانی مدیریت سازه محور و انتقال آب بین حوضه ای خواهند کرد.
اینها صرفا بخش کوچکی از سدهای برنامه ریزی شده برای ساخت در استان های شمالی ایران است. سد سازی در شمال ایران از این ویژگی نگران کننده برخوردار است که افزون بر همه پیامدهای زیان بار در دیگر نقاط کشور، پیامدهای ویرانگر بیشتری را بر اجزا و ارکان منابع طبیعی و محیط زیستT از جمله منابع خاک و پوشش جنگلی منطقه و زیستگاه گونه های رو به انقراض حیات وحش نیز وارد می سازد.