امروز خبری منتشر شد که که حکم مهرشاد سهیلی صادر و او به 3 سال نگهداری در کانون اصلاح و تربیت، جزای نقدی و رد مال محکوم شده است. پرسش این است که این چه متهم به فساد اقتصادی است که باید به کانون اصلاح و تربیت باید برود و 3 سال باید در آنجا بماند.
کانون اصلاح و تربیت مرکزی است جهت نگهداری، اصلاح و تربیت و تهذیب اطفال غیربالغ و بزهکار یا بزهکارانی که کمتر از ۱۸ سال تمام سن داشته باشند.
سال گذشته بر اساس سلسله گزارش هایی که روزنامه فرهیختگان راجع به جزئیات فعالیت های مهرشاد سهیلی منتشر کرد، معلوم شد این نوجوان 17 ساله با فریب، جعل عنوان و تحریف وقایع از حضور خود در بیت مراجع عظام و تصویر برداری از خود با عکاس اختصاصی با مراجع عالیقدر، و انتشار روایتی مغشوش و تحریف شده از آنها، توانسته از خود چهره ای غیر واقعی نشان دهد.
سهیلی از طریق صفحه ایسننتاگرام خود توانست در نهادها و ارگان های مختلف خود را به عنوان "جوان ترین فرمانده کشور" جابیندازد و از این طریق مبالغی را از بیوت مراجع و دیگر نهادها به عناوین های مختلف دریافت کند. مهرشاد سهیلی این اقدامات را تحت لوای فعالیت های جهادی و تبلیغی آموزشی اسلامی انجام داده است.
در تاریخ اجتماعی ایران شخصیت آرسن لوپن به صورت یک ضرب‌المثل درآمده و از جمله گاهی نزد عوام، افراد شارلاتان و کلاهبردار با نام آرسن لوپن خوانده می‌شوند و مثلاً در مورد چنین افرادی گفته می‌شود که: «فلانی خیلی آرسن لوپن است»، یا : «عجب آرسن لوپنی هست این فلانی!».
آرسن لوپن یک شخصیت داستانی است که توسط نویسنده فرانسوی موریس لوبلان خلق شده است، و هم کتابهایش بسیار معروف شد و هم فیلم‌هایی که بعدتر بر اساس کتابها ساخته شد، در گونه سینمای دزد و پلیس طرفدارن زیادی داشت.
مهرداد مراد از نویسندگان داستان‌های پلیسی و پژوهشگر این‌گونه ادبی در یکی از نوشته هایش درباره آرسن لوپن نوشته است: « آرسن لوپن استاد تغییر چهره است و با حمایت دوستان خود مرتب و به راحتی از چنگ ماموران قانون می گریزد، هر چند گاهی که پای عشق وسط می آید، او هم کمی می لغزد. برعکس «رابین هود»، «لوپن» فقط به جیب خود فکر می کند و هربار ثروتمندتر می شود، هرچند گاهی هم برای فریب ماموران حکومتی به بعضی که از ناعدالتی رنج می برند کمک می کند و یک تیم جعلی می سازد.»
سهیلی در سال ۹۸ زمانی که ۱۵ سال داشت از کتاب زندگینامه خود با عنوان «ستاره‌ای از غرب» رونمایی کرده است!
خبرنگار فرهیختگان که داستان مهرشاد سهیلی را پیگیری کرده، گفته بود که با یک حساب سرانگشتی هزینه کارهای انجام‌شده‌اش، حدود ۶۰ یا ۷۰میلیارد تومان می‌شد. با احتساب سن و سال سهیلی از زمان شروع به فعالیت قطعا می توان از او به عنوان جوانترین یا کم سن و سال ترین آرسن لوپن ایران اسم برد.
بعد از دستگیری مهرشاد سهیلی حسین قاسمی، فرماندار اسبق شیراز، در یادداشتی تلگرامی نوشت: «مهرشاد سهیلی یک فرد نیست. مهرشادیسم یک شیوه رشد و ارتقا در کشور شده است [...] آدمهایی همین الان هستند که کمی سواد و قالتاقی بیشتر دارند، عنوان دانشگاهی و کت و شلوار هم دارند، با روش‌هایی شبیه به این ولی کمی اتو کشیده‌تر و پیچیده‌تر، در این کشور مسولیت دارند یا دنبال وکالت و وزارت هستند. مهرشاد تازه ادای آنها را در می‌آورد.
[...] این بچه نشان داد که چقدر راحت میشه برخی بزرگان و علما و امرا و فرماندهان را بازی داد. نشان داد بیوت ما چقدر آسیب پذیرند. [...] از طرف دیگر نشان داد که ظاهر سازی و ظاهرگرایی چقدر در رشد و برکشیدن افراد مؤثر است. نشان داد که کاریکاتوری از جوانان مؤمن انقلابی در حال حاکم شدن است. [...] باید بررسی کرد چرا این مدل رفتار و گفتار و لباس پوشیدن و این حرف‌ها را زدن باعث رشد و باز شدن قفل‌ها و به به و چه چه مسولین می‌شود؟»
نکته مهم و قابل اشاره این است که مکانیزم سیاسی، فرهنگی، اجتماعی جامعه ما به گونه ای است که به راحتی می تواند یک آرسن لوپن 15 یا 16 ساله در آن نفوذ کند و به ثروت و جایگاه و ... برسد. متاسفانه!
حال این یکی دستگیر شد ولی قطعا آرسن لوپن‌های دیگری هستند که باز از همین راه و یا با عبرت گرفتن از اشتباهات سهیلی از راه‌های جدیدتری سعی در پیمودن یک شبه، راه صد ساله دارند. آیا مسئولان و مدیران و ... حواسشان جمع است؟ لطفا در این حد ساده ظاهر بین نباشید و با چهار نماد ساده مثل ریش، انگشتر، چفیه و ... گول نخورید!
